တောကတူမလေးရဲ့ အရသာ
ကျမကရွာမှာနေတယ် ပြောရရင်တောသူပေါ့။ ရွာမှာက ပျိုးနှုတ်ကောက်စိုက် လယ်အလုပ်ကလွဲပြီး တခြားမယ်မယ်ရရမရှိ။ မွေးချင်းမောင်နှမများတော့ စီးပွားရေးကအဆင်မပြေ။ ဒါနဲ့ပဲ အမေတို့က မြို့မှာရှိတဲ့အမေ့ညီမ ဝမ်းကွဲဆီကိုပို့လိုက်တယ်။ အမေ့ညီမဝမ်းကွဲဆိုပေမဲ့ ဆွေမျိုးနီးစပ်လောက်ပဲထင်ပါတယ်။ ကျမတော့တခါမှမတွေ့ဖူးဘူး။ မိတ်ဆက်ပေးရဦးမယ်။ ကျမနာမည်က အေးအေးနွယ်။ မိအေးလို့ပဲအလွယ်ခေါ်ကြတယ်။
အသက်က ၁၉ နှစ်။ တောမှာနေ တောမှာကြီးပေမဲ့လို့ ကျမက ဖြူဖြူဖွေးဖွေး။ အဖေကရှမ်းစပ်တော့ အသားအရည်လဲ ကောင်းတယ်။ ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်ကတော့ ကာလသားအကြိုက် မင်းသမီးအိချောပိုလောက်ကတော့ ကျမကသနားတယ်ပဲ။ ဆံပင်ကတော့ တင်ပါးလောက်ထိရှည်တယ်။ ပြောရရင်ကျမက ကာလသားတွေ အကြိုက်ပေါ့။
မြို့ကိုပို့လိုက်တယ်ဆိုတာလဲ အရွယ်လေးရလာတော့ အမေက သူ့သမီးကို ရွာကကောင်တွေနဲ့ဖြစ်မှာစိုးပြီး ပို့လိုက်တာ။ အမေစိုးလဲစိုးရိမ်စရာပဲ။ ကျမက ၉ တန်းနဲ့ ရည်းစားထားတတ်နေပြီ။ အာ့နဲ့အမေက ကျောင်းထုတ်လိုက်တယ်။ ထုတ်လဲထုတ်ထုတ်ပဲ။ ကျမကရည်းစားထားတဲ့အရသာကို သိနေပြီလေ။ ဒါကိုအမေလဲသိတယ်ထင်ပါရဲ့။ သူ့ညီမရှိရာ မြို့ကိုပို့လိုက်ပါရော။ အလုပ်လေးလဲရ သူ့သမီးလဲစိတ်ချရအောင်ပေါ့။
မြို့ရောက်တော့ အဒေါ်အိမ်ရောက်တယ်။ အဒေါ်တို့ အိမ်မှာက ကျမအဒေါ်ရယ် သူ့ယောကျာ်းရယ်။ အဒေါ့်မောင်ဝမ်းကွဲ ဆိုတာရယ်နေတယ်။ အစကတော့ အိမ်ဖော်ကောင်မလေး တယောက်ရှိတယ်ဆိုပေမဲ့ ကျမလာမယ်ဆိုတော့ ပြန်လွှတ်လိုက်သတဲ့။ အမေကတော့ ကျမကိုပို့ပြီး ပြန်သွားတယ်။ အဒေါ်က ပိုက်ဆံတွေ တထပ်ကြီး ပေးလိုက်တာလဲ မြင်ရတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျမမြို့ရောက်တယ် ပေါ့လေ။
အဒေါ်တို့ အိမ်မှာနေရင်း အိမ်အလုပ်လုပ်။ အဝတ်လျှော် အိမ်သန့်ရှင်းရေး ထမင်းချက် ဟင်းချက်ပေါ့။ အဒေါ်က မနက် ၉ နာရီ လောက်ဆို အလုပ်သွားတယ်။ သူ့အလုပ်က ရုံးအလုပ်လေ။ ညနေ ၅ နာရီ ၆ နာရီလောက်မှ ပြန်ရောက်တယ်။ တခါတလေလဲ ခရီးထွက်ရတာမျိုး ရှိတတ်တယ်တဲ့။
အဒေါ့်ယောကျာ်းနဲ့ အဒေါ့်မောင်ကတော့ အပြင်စီးပွားရေး ပွဲစားဆိုလား လုပ်တယ်တဲ့။ သွားချင်တဲ့ အချိန်သွား ပြန်ချင်တဲ့ အချိန်ပြန်ပေါ့။ ကျမရောက်ပြီး ၂ လလောက် အထိပုံမှန်ပဲ။ ကျမကိုလဲ ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ဆက်ဆံကြတယ်။ အဒေါ်ကလဲ ကျမအပေါ် ကောင်းတယ်။ အဝတ်အစားတွေလဲ ဝယ်ပေးတယ်။ ဒါမဲ့အဝတ်အစားတွေက အိမ်နေရင်း အဝတ်တွေဆိုတော့ ဒူးပေါ်ပေါင်ပေါ် ရင်ဟိုက်လက်ပြတ် တွေကများတယ်။ အဲ့တော့ ကျမကိုယ်လုံးနဲ့ဆိုတော့ ရှင်တို့မျက်စိထဲ မြင်ယောင်ကြည့်။
အစပထမ အိမ်မှာယောကျာ်းတွေနဲ့ ဆိုတော့ ရှက်သလိုရှိပေမဲ့ နောက်ပိုင်းကျတော့ ရိုးသွားတယ်။ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပဲပေါ့။ ခက်တာက အဒေါ်ကိုယ်တိုင်ကလဲ ကျမဘယ်လိုနေနေ ဘာမှမပြောဘူး။ သူကိုယ်တိုင်လဲ အနေအထိုင် ပက်စက်တယ် ဆိုရမှာပေါ့။
ဒီလိုနဲ့နေတာ ကြာလာတော့ အဒေါ့်မောင်ကနေ စလာတယ်။ နာမည်က ကိုသန်းဦး။ သူ့အသက်က ၃၆ လောက်ရှိပြီ။ လူပျိုကြီးလို့တော့ ပြောတာပဲ။ ကျမအပေါ် လူလစ်ရင် ရိသဲ့သဲ့ လုပ်ချင်တယ်။ ပုခုံးဖက် ခါးဖက်နဲ့။ နေ့လည်ပိုင်း တခါတလေ သူနဲ့ကျမ ၂ ယောက်တည်း ရှိတဲ့အချိန်ဆို အိမ်ရှေ့ခန်းမှာတင် တီဗီနဲ့ အောကားဖွင့် ကြည့်တတ်တယ်။ ကျမဘောင်းဘီတို ဝတ်ထားတဲ့အချိန်ဆို အောက်ပိုင်းကို ငမ်းတတ်တယ်။ ကျမက သူငမ်းတာမြင်လို့ မျက်စောင်းထိုးရင် တဟဲဟဲရယ်ရင်း လျှာကိုသပ် ပြတတ်တယ်။
တနေ့ အဒေါ်က ရုံးသွားတယ်။ အဒေါ်ယောကျာ်းက အိမ်မှာမရှိဘူး။ ကျမ ကရေချိုးခန်းထဲအဝတ်လျှော်နေတုန်း သူရောက်လာတယ်။ ခါးမှာ ပုဝါပိုင်းကြီးပတ်ပြီး
“မိအေး…နင်အဝတ်လျှော်တာကြာလှချည်လား ငါရေချိူးမလို့”
“ပြီးတော့မှာ ဦးသန်းဦးရဲ့ ၃ ထည်ပဲကျန်တော့တယ်”
“မစောင့်နိုင်တော့ဘူးဟာ သွားစရာရှိသေးတယ် နင်နည်းနည်းဖယ်”
ပြောပြီး သူ့ပုဝါကိုဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ သူ့လီးကြီးက ငေါက်တောက်ကြီး ထွက်လာတယ်။ ရှေ့ကိုတန်းတန်းကြီး ငေါထွက်နေတာ။ ကျမလဲ လျှပ်တပြက်မြင်လိုက်ပေမဲ့ ခေါင်းပြန်ငုံ့ရင်း
“အမေ့… ဦးသန်းဦး ပုဆိုးလဲမဝတ်ဘူး ဒီတိုင်းကြီးချွတ်ချရလား”
“အမယ် ရေချိုးတာ ပုဆိုးဝတ်ချိုးရမှာလား… နင်မကြည့်ရင်ပြီးတာပဲကို”
“ဟာ… ဦးသန်းဦးကြီးနော်”
ကျမလဲပြန်မပြောနေတော့ပဲ အဝတ်လျှော်တာလက်စသတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာတော့တယ်။ မထွက်ခင် ဦးသန်းဦးကိုကြည့်မိတော့ နှုတ်ခမ်းကိုက်ရင်း သူ့လီးကိုကော့ပြတယ်။ ပြီးတော့တဟားဟားရယ်ရင်း ကျန်ခဲ့တယ်။
ကျမလဲ အဝတ်လှန်းပြီး ကျမအခန်းထဲဝင် အဝတ်အစားလဲနေတဲ့အချိန် ဦးသန်းဦးက ကျမအခန်းရှေ့ကဖြတ်သွားတယ်။ ကျမလဲအဝတ်အစားလဲပြီး အိပ်ရာပေါ် ခဏနားတယ်။ အာရုံထဲမှာတော့ ဦးသန်းဦး လီးကြီးက ဖျောက်မရဘူး။ တော်တော်လဲကြီးသလို ရှည်လဲရှည်တယ်။ ဒီလီးကြီးနဲ့သာဆိုရင်ဆိုတဲ့ အတွေးတွေးမိတော့ အဖုတ်က စောက်ရည်စို့တယ်။ တော်တော်လေးကြာတော့…
“မိအေး…မိအေး…ခဏလာပါဦးဟာ”
“ရှင်…လာပြီ”
ကျမလဲ စောက်ပတ်ဆီလှမ်းနေတဲ့ လက်ကို ရုတ်ပြီး သူ့အခန်းထဲ အမြန်ပြေးရတယ်။ သူက ခေါ်ရင်မြန်မြန်လာမှကြိုက်တာ။
“ငါ့ ရှပ်အင်္ကျီအပြာကွက် မတွေ့လို့ ရှာပေးစမ်းပါ”
“ရှင် မနေ့ကတင် မီးပူထိုးပြီးလို့ ဒီအထပ်မှာတင်ထားခဲ့တာပါ”
“မတွေ့ဘူး ရှာပေး”
“ဟုတ်ကဲ့ပါ”
သူ့ဗီရိုအကြီးကြီးထဲက အဝတ်အစားတွေကိုလိုက်ရှာနေတုန်း…တင်ပါးမှာ အေးစက်စက် လက်ဖဝါးကြီးက လာကပ်တယ်။
“အို ဦးသန်းဦး ဘာလုပ်တာလဲ”
“ဟဲဟဲ အကျီက ဒီဘောင်းဘီထဲများ ရောက်နေမလားလို့”
ပြောရင်းဘောင်းဘီတိုကို အပေါ်ဆွဲတင်ရင်း လက်က ကျမစောက်ပတ်ကို အုပ်ကိုင်မိတယ်။ အိမ်နေရင်းမို့ အတွင်းခံမဝတ်မိတော့ သူ့လက်က စောက်ပတ်ကြားထဲ ထိထိမိမိ ရောက်တယ်။
“ဟ.. စောက်ရည်တွေနဲ့ပါလား”
“အိုမဟုတ်ဘူး… လွှတ်ပါ”
လွှတ်ပါဆိုမှ သူက ကျမကိုဖက်ရင်း စောက်ပတ်အုံကို လက်နဲ့တဗြန်းဗြန်းပွတ်တယ်။စောက်ရည်တွေက စိမ့်ထွက်လာတယ်။
“မိအေး.. နင်ကတော်တော်ထန်တဲ့ ကောင်မပဲ…ကြည့်စမ်း… ဘာမှမလုပ်ရသေးဘူး စောက်ရည်တွေက နစ်နေတာပဲ… ဘာလဲ နင်ငါ့လီးကို ကြည့်ပြီး စောက်ရည် ထွက်နေတာလား”
“အိုမဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး”
ကျမက သူ့လက်ထဲက အတင်းရုန်းထွက်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ဒါနဲ့ပဲသူက သူ့ကုတင်ပေါ်ကို ကျမကို တွန်းလိုက်တယ်။ ကျမကုတင်ပေါ်ကို ပက်လက်ကျသွားတော့ သူက သူ့ပုဝါကိုဆွဲဖယ်ရင်း သူ့လီးကိုလက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်တယ်။
“ဒီမယ် ကြည့်စမ်း ငါ့လီးကြီး… နင့်ရဲ့စောက်ရည်တွေရွှဲနေတဲ့ စောက်ပတ်ကလေးကို လိုးပေးမလို့”
“ဦးသန်းဦးရယ်.. သမီးတောင်းပန်ပါတယ်… သမီးကိုမလုပ်ပါနဲ့”
“ဟားဟား မိအေးရယ် နင်က ပါးစပ်ကသာ မလုပ်ပါနဲ့ ပြောနေတာ နင်အခု ငါ့ကုတင်ပေါ်မှာ ပေါင်ဖြဲပြီး နေနေတာလေ… ငါ့အလိုးခံချင်လို့ပေါ့”
ဟုတ်တော့လဲ ဟုတ်ပါတယ်။ ကျမက ကုတင်ပေါ်မယ် ကားယားပက်လက်။ တကိုယ်လုံးလဲ ရွနေပြီ။စောက်ရည်တွေကလဲ တစိမ့်စိမ့်ထွက်နေတာ။
“ကဲပါဟာ… မူမနေပါနဲ့… နင်လဲခံချင်နေပြီမလား… ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်…. ငါအကြမ်းပတမ်းမလုပ်ချင်ဘူး”
“ဟင့်အင်း… သမီးရှက်တယ်”
“အာ… ဒီကောင်မ မူနေသေးတယ်… ချွတ်စမ်း”
ချွတ်စမ်းလို့သာ ပြောတာပါ… သူ့ဘာသာ ဆွဲချွတ်ပြီး ကျမပေါင်ကြားထဲ နေရာယူတယ်… ပြီးခါကျ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲကားပြီး လီးကို ကျမစောက်ပတ်ပေါ်တင်တယ်။ လီးဒစ်ကြီးနဲ့ စောက်စိကို ချော်ထိုးရင်း စောက်ရည်ချူတယ်။ ပြီးတာနဲ့… လီးခေါင်းကို စောက်ပတ်အဝကို တေ့လိုက်တယ်။
“အား…ဦး…နာတယ်”
“ခဏပါဟာ… အသစ်မို့လို့”
“အား…နာတယ်…နာတယ်…အဟင့်”
“ဝင်နေပြီ ဝင်နေပြီ ငါ့လီး နင့်စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေပြီ”
သူကအဲ့လိုပြောတော့ ကျမကိုယ်ထဲက စောက်ရည်တွေ ပိုထွက်လာတယ်။ လီးခေါင်းကြီးကလဲ ကျမကိုယ်ထဲ တထစ်ထစ် ဝင်လာတယ်။ ဦးသန်းဦးက ဝင်သလောက် အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း အရှိန်လေးရလာတော့ သူ့လီးကို ကျမစောက်ပတ်ထဲ ဆောင့်သွင်းလိူက်တယ်။
“အား…သေပြီ သေပြီ အမေရေ နာတယ်”
“အား…ဟား ကောင်းလိုက်တာ စောက်ပတ်က ကြပ်နေတာပဲ ပါကင်လေး…. ဟားဟား”
“အား…အဟင့်ဟင့်”
“ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ်…အင့်ကွာ”
“ဗြစ်ဗြစ် ပြွတ်… ပလွတ်… ဗြစ်ဗြစ် ပြွတ်… ပလွတ်…”
“အား အဟင့်ဟင့် ဦး ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ”
“ကောင်မ ကောင်းနေပြီမို့လား ငါလိုးတာ… ဟင် အစကတော့ မလုပ်ပါနဲ့ ဘာညာနဲ့ အင့်… စောက်ပတ်ယားမ… အင့်…ငါလိုးမ… အင့်…တော်တော် အလိုးခံချင်နေတဲ့ ကောင်မ… အင့်ကွာ… နင့်စောက်ပတ်က တော်တော် လိုးလို့ကောင်းတယ်…အင့် အင့် အသားကုန် လိုးပြီဟာ”
“အား ဦးရယ် ကောင်းတယ် လိုးပါ သမီးစောက်ပတ်ကိုလိုးပါ”
“အေး…ကော့ပေး ကော့ပေး…အင့်ကွာ စောက်ပတ်ကို ကော့ပေးနေတာ…ငါလိုးမ…အင့်အင့်”
ဦးသန်းဦးက ကျမကို ကုတင်စောင်းမှာ တင်ရင်း စောက်ပတ်ကို တရစပ်လိုးတယ်… လိုးရင်းနဲ့ ကျမအကျီကို လှန်တင်ရင်း နို့တွေကိုဆွဲတယ်။ နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲလိုးရင်း ပါးစပ်ကလဲ ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေပြောတယ်။
“မိအေး…ငါလိုးမ… ကောင်းလား ငါလိုးတာအင့်ကွာ”
“ကောင်းတယ်…ဟင့် ဟင့်”
“ဘာကောင်းတာလဲ အင့်”
“ဦးလုပ်တာ ကောင်းတာပါ… အား အဟင့်”
“ငါကဘာလုပ်နေတာလဲ ပြောစမ်း… အင့်အင့်”
“ဦးက သမီးကို လိုးနေတာ ဦးလီးကြီးနဲ့ လိုးနေတာ”
“စောက်ပတ်ပြဲအောင် ခံမှာလား ပြောစမ်း”
“အင်း ခံမယ် စောက်ပတ်ပြဲအောင် ခံမယ် အား”
“ငါလိုးချင်တိူင်း ခေါ်လိုးလို့ရမလား ပြောအင့်ကွာ ကောင်မ”
“ဦးလိုးချင်တိုင်း ခံပေးပါ့မယ်”
“ကောင်းပြီ ငါလိုးမ ဒီနေ့ကစပြီး နင့်စောက်ပတ် ပြဲဖို့ ပြင်ထားတော့…ငါလိုးမ…အင့် အင့်”
အဲ့ဒီနောက် ဦးသန်းဦးက တဖုန်းဖုန်းနဲ့ ဆောင့်လိုးရင်း သူ့လရည်တွေကို ကျမစောက်ပတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပါတယ်။ သူ့လီးရည်တွေ ဝင်လာတာနဲ့ ကျမလဲ တကိုယ်လုံး ဖျင်းကနဲဖြစ်ပြီး စောက်ရည်တွေ ညှစ်ထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။
“အား အမလေး ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာ အီး အမေရေ အီးဟီးဟီး”
ကျမပါးစပ်က ကယောင်ကတမ်းတွေ ရွတ်ရင်း ကျမပေါ်မှာမှိန်းနေတဲ့ ဦးသန်းဦးကို တင်းနေအောင် ဖက်ကာ ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်အဝ ခံစားပါတော့တယ်။
ပြီးပါပြီ။
Comments
Post a Comment