ကုန်းအပေးမှာ အမုန်းဆွဲပေးလိုက်တယ်

 
မှောင်မိုက်နေသော ကောင်းကင်ပြင်ထက်မှာ ကြယ်ရောင်တချို့က စိန်ပွင့်လေးများ ကြဲပက်ထားသကဲ့သို့ တလက်လက်ဖြင့် လင်းတခါ မှိန်တလှဲ့ ဖြင့် သူတို့ တတ်နိုင်သော အလင်းကလေးဖြင့် ကမ္ဘာမြေထက်သို့ လင်းချပေးနေသည်။ ပူလောင်ပြင်းပြသော နွေလယ်ညရဲ့ မှောင်မိုက်မှု့အောက်မှာ ပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်လို့နေသည်။

သုတ်ကနဲ တိုက်ခတ်လိုက်သော လေပြည်ညင်း တစ်ချက်ကြောင့် အမှောင်အောက်မှာ အိပ်ငိုက်နေသော သစ်ပင်တို့ လူးလွန့်လှုပ်ရှားသွားကြသည်။  “ရှဲ….” ကနဲ တိုက်ခတ်လိုက်သော လေပြည်ညင်းရဲ့တိုးဝှေ့ကျီစယ်မှု့ကြောင့်လား မသိပေမဲ့ တစ်ခုသော  တစ်ထပ်တိုက်ကလေးရဲ့ အခန်းငယ်လေးထဲမှ အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်ရှိ အမျိုးသမီးတစ်ဦး အိပ်ယာထက်မှ ဖျပ်ကနဲ လန့်နိုးလာသည်။

သူမနာမည်က ခင်မဟုခေါ်သည်။ တင်းတင်းပြည့်ပြည့် ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွား ခန္ဓာကိုယ်မျိုး ပိုင်ဆိုင်ထားပြီးခေတ်စကားဖြင့် ပြောရလျင် တော်တော်လေး ကိတ်သည်ဟု ပြောရမည်။ ခင်မ အိပ်ယာခေါင်းရင်းရှိ မီးခလုတ်ကို နှိပ်ဖွင့်လိုက်ကာ ကပိုကရို ဖြစ်နေသော ဆံပင်တို့ကို သားရေကွင်းဖြင့် စည်းနှောင်လိုက်သည်။ အခန်းမီး မဖွင့်တော့ပဲ ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ အိမ်သာသွားရန် အခန်းပြင်သို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ တိတ်ဆိတ်နေသော ညလယ်မှာ  သေးပေါက်ရန်အတွက် ထွက်လာသော ခင်မ အခန်းတံခါးကို အသံမထွက်စေရန် ဖြည်းညင်းစွာ ပိတ်လိုက်သည်။

ခင်မတို့အိမ်မှ ရေလောင်းအိမ်သာက တိုက်နှင့်တဆက်တည်း မဟုတ်ပဲ တိုက်နောက်ဘက် ပေနှစ်ဆယ်လောက် အကွာမှာ ဆောက်ထားသည်။ ဧည့်ခန်းကို ဖြတ်ကာ အနောက်ဘက်သို့ ခြေလှမ်းခပ်သုတ်သုတ် လှမ်းဖို့ ပြင်လိုက်သည့် ခင်မမျက်ဝန်းတွေက အိမ်၏နောက်ဆုံး အခန်းဖြစ်သော တူတော်မောင် စိုးနိုင်ထွန်း အခန်းတံခါးရှေ့မှ အဖြတ်တွင် မပွင့်တပွင့် ဖွင့်ထားသော တံခါးကြားမှ အလင်းရောင်တချို့ အပြင်သို့ လျှံထွက်ကျနေတာကို မြင်လိုက်ရပေမဲ့ သေးပေါက်ချင်စိတ်တို့က ထိန်းမရသဖြင့် အိမ်သာသို့ ခပ်မြန်မြန်လေး ပြေးလိုက်သည်။

သေးပေါက်ပြီး ရေဆေးကာ အိမ်သာထဲမှ ထွက်လာသည့် ခင်မ မိမိအခန်းရှိရာသို့ ပြန်လာချိန် စိုးနိုင်ထွန်း အခန်းတံခါး ခပ်ဟဟလေး ပွင့်နေသည့်ကြားမှ အခန်းထဲသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။ အိပ်ယာပေါ် အိပ်နေသော စိုးနိုင်ထွန်းကို အလင်းရောင် တစွန်းတစကြားမှ မြင်တွေ့လိုက်ရချိန်တွင်

“ဪ ငါ့တူလေး စာကျက်ရင်း အိပ်ပျော်သွားရှာတာနေမှာ… ခြင်ထောင်လည်း မထောင် မီးလည်းမပိတ်နဲ့ အိပ်နေလိုက်တာ ခြင်ထောင်လေး ချပေးသွားဦးမှပါလေ”

ဆိုသည့် အတွေးဖြင့် တူတော်မောင် စိုးနိုင်ထွန်း အခန်းထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်။ ကုတင်ဘေးကပ်ကာ  ခြင်ထောင်ချပေးဖို့ ပြင်နေသည့် ခင်မမျက်လုံးတွေက အိပ်ယာထက် ပိုးလိုးပက်လက် အိပ်နေသော စိုးနိုင်ထွန်းကို တစ်ချက် လှမ်းကြည့်လိုက်မိချိန်…

“အို….”

ခင်မ မျက်လုံးတွေ ပြူးကျယ်သွားသည်။ ကြည့်ပါဦး… အိပ်နေလိုက်တာ…. အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းနေဖြင့် အောက်ပိုင်းက ပုဆိုးကလည်း ခါးပေါ် အကွင်းလိုက် ရစ်ပတ်ထားလျက် ဒူးတစ်ဘက်ကွေးထားပြီး ကျန်ခြေတဘက်က ဆန့်တန်း အိပ်နေသည့် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ အောက်ပိုင်းကို မျက်လုံးများ မခွာနိုင်အောင် ကြည့်နေရင်း ခင်မ ရင်တွေဖိုလာသည်။

မိမိယောင်္ကျား ကိုမြင့်မောင်ရဲ့ လီးကြီးနှင့်ဝေးကွာနေရသည်မှာ ယခုအချိန်ဆိုလျင် ရှစ်လကျော်သွားပြီ…. တိတိကျကျဆိုရရင် ခင်မ ယောင်္ကျားလီးနဲ့ အလိုးမခံရတာ ရှစ်လ ကျော်နေပြီ… ကားသမားဖြစ်သော ကိုမြင့်မောင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျပြီး မိဘနေအိမ်မှ ခွဲခွာ၍ သျှောင်နောက်ဆံထုံးပါ ကိုမြင့်မောင် နောက်သို့ လိုက်သွားခဲ့ရပြီး တစ်နှစ်ပြည့်အောင်ပင် မပေါင်းလိုက်ရပဲ လင်ဖြစ်သူ ကိုမြင့်မောင်တစ်ယောက် ကုန်ကားမောင်းရင်း ကားမှောက်ပြီး ကွယ်လွန်သွားတော့ ရှိတာလေးတွေရောင်းချပြီး အကိုအရင်းဖြစ်သူ စိုးနိုင်ထွန်းအဖေအိမ်သို့ စိတ်ပြေလက်ပျောက် လာနေရာမှ မပြန်ဖြစ်တော့ပဲ ရှိတာလေး ထုခွဲရောင်းချပြီး အကိုဖြစ်သူရဲ့ ပွဲရုံလုပ်ငန်းထဲ ရှယ်ယာထည့်ကာ ဝိုင်းလုပ်ဝိုင်းစား သဘောဖြင့် နေနေခြင်းဖြစ်သည်။

ရေငတ်နေသူ တစ်ယောက်လို လည်ချောင်းထဲ တံတွေးများ ဂလုကနဲ မျိုချလိုက်ပြီး စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ လီးကို တပ်မက်စွာဖြင့် စူးစိုက်ကြည့်ရင်း ခင်မ ဆုံးဖြတ်ရ ခက်စွာဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။ အသက် (၁၅) နှစ်ကျော် (10) တန်း ကျောင်းသား စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် အိပ်နေပုံကြောင့် ခင်မ ကုတင်အနီးသို့ တဖြည်းဖြည်း တိုးကပ်သွားမိသည်။

ဖြူဖွေးနေသောဗိုက်သားကျစ်ကျစ်များအောက်မှာ ရှည်လျားစွာ ပေါက်နေကြသော လမွေး မဲနက်ရှည်ရှည်များကြားမှ မိုးပေါ် ထောင်တက်တော့မည့်ဟန်ဖြင့် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ အကြောတပြိုင်းပြိုင်း ထနေသော လီးညိုရှည်ကြီးကိုက ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ လှုပ်သွားချိန်တွင်မှာတော့ ခင်မတစ်ယောက် စူးစူးရဲရဲ မမှိတ်မသုန်ကြည့်နေရာမှ တူဖြစ်သူ အိပ်ယာဘေး ဖျပ်ကနဲ တိုးကပ်သွားပြီး တုန်ရင်နေသော လက်ချောင်းကလေးများဖြင့် စိုးနိုင်ထွန်း လီးဒစ်ထိပ်ဖူးအောက်နေရာသို့ ဖမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

ပူနွေးတင်းအိသော လီးချောင်းကြီးကို ကိုင်လိုက်မိချိန် ခင်မဆောက်ပတ်ကြီး တစ်ခုလုံး ယားယံအုံကြွလာကာ ဘာကိုမှ မစဥ်းစားမိတော့ပဲ တူဖြစ်သူ စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ လီးထိပ်ဖူးကြီးကို နှုတ်ခမ်းသားတို့ ဖွင့်ဟပြီး ကုတင်ဘေး မတ်တပ်ရပ်နေရာမှ ငုံ့စုပ်ပစ်လိုက်သည်။

“အင်းးးးးးးး”

လီးထိပ်ဖူးကြီးနှင့် နှုတ်ခမ်းသားတို့ ထိမိခိုက် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ ညည်းညူသံကြောင့် ခင်မ အလန့်တကြား နောက်ဆုတ်လိုက်မိသည်။ ကွေးထားသော  ခြေထောက်ကို ဆန့်တန်း တွန်းထုတ်လျက် ကုတင်ထက် ပက်လက်အိပ်နေသည့် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ ပေါင်ကြားမှ လီးချောင်းကြီးက အသက်ရှုလိုက်တိုင်း တဆတ်ဆတ်ဖြင့် လှုပ်ရမ်းလို့နေသည်။ တဆတ်ဆတ် တုန်နေသော တူဖြစ်သူရဲ့ လီးညိုရှည်ရှည်ကြီးကို ကြည့်ရင်း ခင်မ ရင်တွေမောလာသည်။

ခင်မကိုယ်တိုင် ဘာလုပ်လို့ လုပ်မိမှန်း မသိလိုက်ခင်မှာပဲ ခင်မကိုယ်လုံးလေးက အိပ်ယာထက်ပက်လက် ဖြစ်နေသော စိုးနိုင်ထွန်းပေါ်သို့ ကားယား တက်ခွလိုက်သည်။ ထဘီအောက်နားစကို  အထက်သို့ လုံးစုကိုင်လျက် စိုးနိုင်ထွန်း လီးထိပ်ဖူးပေါ်သို့ ဆောက်ပတ်တေ့လျက် ဖြေးညင်းစွာဖြင့် ပွတ်ပေးနေမိသည်။ ခင်မ ကြောက်ရွံ့ ထိတ်လန့်စိတ်တို့ ရှိပေမဲ့ တူဖြစ်သူရဲ့ လီးကို မြင်လိုက်ကထဲက မျိုသိပ်ထားခဲ့ရသော တဏှာဇောတို့ ပွင့်ထွက်သွားကာ သင့်တော်၏ မသင့်တော်၏ မတွေးတောတော့ပဲ စိတ်နောက်ကိုယ်ပါ လှုပ်ရှားနေမိသည်။

နူးညံ့သည့် လီးထိပ်ဖူး တစ်ခုလုံးကို ခင်မရဲ့ ဆောက်ပတ်သား အိအိဖောင်းဖောင်းတို့ဖြင့် ထိပွတ်ပေးနေရာမှ လီးထိပ်ဖူးလေးကို ဆောက်ပတ်အကွဲကြောင်းနှင့် တည့်သွားချိန်တွင် ခင်မ လီးတန်ပေါ်သို့ အားစိုက် ဖိချလိုက်သည်။

“ဗြွတ်….”

“အု…”

“အားးးးးး”

အားကနဲ တိုးတိတ်စွာ ရေရွတ်လိုက်သည့် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ နဖူးကြောကြီးမျာ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး လီးထိပ်ဖူးကြီးကို ဆတ်ကနဲ အထက်သို့ ကော့ဆောင့်လိုက်သည့် တခဏလေးမှာပင် ခင်မဆောက်ဖုတ်ထဲ လီးထိပ်ဖူးကြီး တစ်ခုလုံး အိကနဲဝင်သွားသည်။ လီးထိပ်ဖူးဆီမှ တင်းကနဲ ဖြစ်သွားခြင်းနှင့်အတူ စိုးနိုင်ထွန်းတစ်ယောက် ကယောင်ကတန်းဖြင့် လန့်နိုးလာသည်။

“ဟာ…အန်…အန်တီ…အန်တီမ”

စိုးနိုင်ထွန်း မျက်လုံးများ ပွင့်သွားချိန် ခင်မ လန့်ဖျပ်ပြီး ရုတ်ချည်း ထရပ်လိုက်သည်။

“ဖွတ်….”

ဆောက်ခေါင်းဝမှ လီးထိပ်ကျွတ်ထွက်သံ ခပ်တိုးတိုးလေး ထွက်ပေါ်သွားသည်။ ခင်မ ကုတင်ပေါ်မှ ကပျာကယာ ဆင်းဖို့ ပြင်လိုက်ချိန်

“အန်…အန်တီမ…”

တုန်ရင်မောဟိုက်နေသော လေသံဖြင့် ထဘီအောက်နားစကို ဆွဲထားပြီး အိပ်ယာပေါ် အတင်းတွန်းလှဲဖို့ ကြိုးစားနေသော စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ လက်တို့ကို ဆွဲဖယ်ရုန်းကန်ရင်း

“အန်တီမ… မှားသွားတယ်… သားရယ်… ဖယ်ပါ… လွှတ်ပါကွယ်…”

“ဟင့်အင်း… မလွှတ်ဘူး… အန်တီမရယ်…”

“လွှတ်ပါကွယ်… သားရယ်… လိမ္မာပါတယ်… ဖယ်ပါ… အန်တီမ သွားတော့မယ်… ဖယ်… မင်းအမေတို့ နိုးသွားလိမ့်မယ်”

အတင်းဆွဲဖက်နေသော တူဖြစ်သူရဲ့ လက်တို့ကို ဆွဲဖယ်ပစ်ရင်း ခင်မ ကုတင်အောက်သို့ ရောက်သွားသည်။

“အန်တီမ… သား… ခုနကလို ကောင်းချင်တယ်… လာပါ… ပြန်လုပ်ပေးပါနော်… မေမေတို့ အခန်းနဲ့ အဝေးကြီးပါ… သားကို ခုနကလို လုပ်ပေးပါနော်…”

ခါးကို တင်းကျပ်စွာ ဖက်ထားလျက် ခါးမှထမိန်အနားစကို ဆွဲချွတ်နေသော စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ ပေါင်ကြားကို ခင်မမျက်လုံး အကြည့်များက ရောက်သွားသည်။ တူအရင်းဖြစ်သူရဲ့ ပေါင်ကြားမှ လီးတန်ကြီးက လေထဲ တရမ်းရမ်း တခါခါဖြင့် လှုပ်ခတ်နေတာ မြင်လိုက်တော့ ခင်မတစ်ယောက် ရုန်းကန်ဖယ်ရှားနေမှု့တို့ ရပ်တန့်သွားသည်။

“အန်တီမ…သားကို…”

“ရှုးးးးးးး”

ခင်မအသံကြောင့် စိုးနိုင်ထွန်း ပြောလက်စ စကားသံတို့ ရပ်တန့်သွားသည်။

“သား…ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောရဘူးနော်…”

ပျော်ရွှင်သွားဟန်ဖြင့် လက်ကနဲ ပြုံးလိုက်သော စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ အပြုံးတွေကို ခင်မ မျက်စောင်းလှလှ တစ်ချက်ဖြင့် တုန့်ပြန်လိုက်ပြီး လေထဲမှာ တန်းမတ်နေသော လီးတန်ကြီးကို လက်ချောင်းများဖြင့် ဆွဲယူ စုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ခင်မ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ကာ စိုးနိုင်ထွန်း လီးတန်ဆီ မျက်နှာအပ် နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ လီးတန်အရင်းမှ ကိုင်ကာ  ထိပ်ဖူးလေးဆီသို့ နှုတ်ခမ်းသားလေး မပွင့်တပွင့်ဟကာ ငုံစုပ်လိုက်သည့် ခင်မ အပြုအမူကြောင့် စိုးနိုင်ထွန်း တကိုယ်လုံးရှိ အကြောများ တဖျင်းဖျင်း ဖြစ်ကုန်လောက်အောင် အကောင်းကြီး ကောင်းသွားပြီး  ဗိုက်သားလေးများ ခွက်သွားအောင် ကိုယ်ကိုငုံ့ကိုင်းကာ သူ့လီးကို ရှေ့သို့ ကော့ထိုးပေးလိုက်သည်။

“အွန့်….ပလွတ်… ပလွတ်… ပြွတ်… စွိ…စွိ… အဟွတ်… အဟွတ်”

ရုတ်တရက် ဆောင့်ဝင်လာသော လီးထိပ်ဖူးကြီးက အာခေါင်ထဲ ထိုးစိုက်လာသဖြင့် ခင်မ ရုတ်တရက် အသက်ရှုကြပ်ကာ ချောင်းဆိုးချင်သလိုလို ဖြစ်သွားပြီး မျက်လုံးထဲမှာ မျက်ရည်တို့ ပြည့်လျှံလာသည်။ အန်တီမရဲ့ လီးစုပ်ပေးမှု့ကြောင့် စိုးနိုင်ထွန်း ဖင်သားတွေ တင်းကနဲ ရှုံ့လိုက်မိကာ လီးကို ရှေ့သို့ တအား ကော့ထိုးပေးမိရင်း အန်တီခင်မခေါင်းကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် စုံကိုင်ထားလျက် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်သည်။

ဆတ်ကနဲ အတင်းတိုးဝင်လာသော လီးကြီးကြောင့် ခင်မခေါင်းကို နောက်သို့ ဆုတ်ဖယ် တိမ်းရှောင်ရန် ကြိုးစားရင်းမှ ဆံပင်များကို ဆွဲဆောင့်ပြီး သူ့လီးကို  ရှေ့သို့ ကော့ထိုးလိုက်ခြင်းကြောင့် မျက်လုံးများ ပြူးသွားကာ အသက်ရှုရခက်သလို ဖြစ်သွားမှု့ကြောင့် ထိုင်နေရာမှ စိုးနိုင်ထွန်း ဆီးခုံကို လက်ဖြင့် အတင်းတွန်းဖယ် မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်။

“ဟာ…. အန်တီမကလည်း စုပ်လေဗျာ… ဒီမှာ လီးက တအားတင်းနေပြီ…”

မချင့်မရဲ လေသံခပ်မာမာ ထွက်ပေါ်လာတော့ ခင်မ လန့်သွားသည်။

“ရှုး…တိုးတိုး… တိုးတိုးပြောလေ”

“ဟင့်အင်း…. ခုနကလို လုပ်ပေးနော် အန်တီမ….”

စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းထက် လက်ချောင်းတို့ဖြင့် လှမ်းပိတ်ကာ ရင်ဘတ်ကို တွန်းလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်သို့ လဲကျသွားအောင် တွန်းလှဲချလိုက်သည်။

“ဘုန်းးးးး”

“အင့်….”

ကုတင်ထက် ပက်လက် လဲကျသွားပေမဲ့ စိုးနိုင်ထွန်းလီးကြီးက ပေါင်ခွဆုံကြားမှာ တလှုပ်လှုပ်ဖြင့် လှုပ်ရမ်းနေပုံက ခင်မ ဆောက်ပတ်ကြီး တစ်ခုလုံး ပိုးမျိုးတစ်သောင်း ဝင်အောင်း ပြေးလွှားနေသလို တရွရွဖြင့် ယားတက်လာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ ခင်မ ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်သည်။ ဒီည ကိုယ့်အကို အရင်းက မွေးထားသော တူအရင်းခေါက်ခေါက် လီးဖြင့် မိမိ အလိုးခံလိုက်တော့မည်။

နုနယ်ပျိုမျစ်သော တူဖြစ်သူရဲ့ လီးပါကင်လေးအား မိမိဆောက်ဖုတ်တွင်း သက်ဆင်း ခိုအောင်းခိုင်းပစ်မည်။ လူပျိုနုနုထွတ်ထွတ် လီးလေးအား မြိန်ရည်ယှက်ရည် အရသာခံဖို့ ဘာမှမတွေးတော့ပဲ ခံပစ်လိုက်တော့မည်။ အိပ်ယာထက်မှ စိုးနိုင်ထွန်း သူ့အဒေါ်ရဲ့ မျက်နှာကို ကြည့်နေရင်း အိပ်ယာပေါ်မှ ထဖို့ ကြိုးစားလိုက်ချိန်

“ငြိမ်ငြိမ်နေ…”

ရင်ဘတ်ကို လက်တဘက်ဖြင့် ဖိလျက် ကုတင်ထက် တက်လာသည့် အန်တီမရဲ့ ပုံစံကြောင့် စိုးနိုင်ထွန်းမျက်နှာမှာ အပျော်တွေ ဖုံးလွှမ်းသွားကာ ပါးနှစ်ဘက် နားရွက်ချိတ်မတတ်လပြုံးလိုက်ရင်း အိပ်ယာပေါ် အလိုက်သင့် လှဲချလိုက်သည်။ ခင်မ စိုးနိုင်ထွန်းခါးပေါ် ကားယားခွလျက် လီးတန်ကို ကိုင် ဆောက်ဖုတ်ဝသို့ တေ့ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ နူးညံ့သည့် လီးထိပ်ဒစ်ကြီးနှင့် ဆောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းတလျောက် ပွတ်ဆွဲ အရသာခံနေရာမှ ခင်မ  ဆောက်ဖုတ်အပေါက်နှင့် လီးထိပ်ကို တေ့ထိုင်ချလိုက်သည်။

“ဗျစ်….”

“ဇိ…”

“အားးးးးဟားးးးးအန်တီမ…..အန်တီမရာ….”

လီးထိပ်ဖူးလေး ဆောက်ပတ်ဝထဲ နစ်မြုပ်သွားချိန်  လူပျိုပေါက် စိုးနိုင်ထွန်းတစ်ယောက် ဆောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သည့် အရသာကို ပထမဆုံး ခံစားလိုက်ရချိန် နူးညံ့အိစက်သည့် ဆောက်ပတ် အတွင်းသားတို့က လီးထိပ်ဖူးကို တရစ်ရစ်ဖြင့် ဆွဲညှစ်နေသလို  ခံစားလိုက်ရတော့ တအားအား တဟားဟားဖြင့် အော်ဟစ်ကာ ဖင်ကိုကြွ လီးကိုကော့ကာ အထက်သို့ ပင့်လိုးလိုက်မိသည်။

“ဗွတ်…ဘလွတ်…ဘွတ်”

“အားးးးလားးးးလားးးးး တအားကော့ ဆောင့်လိုးရသလား…..”

ခင်မ ဆောက်ဖုတ်ထဲ စွိကနဲ တိုးဝင်လာသော လီးတစ်ချောင်းလုံး အရင်းထိ ဝင်သွားချိန် အပေါ်မှ ဆောက်ပတ်အုံ တစ်ခုလုံး ပြားကပ်နေအောင် ဖိထားလျက် စိုးနိုင်ထွန်းကို တီးတိုးလေး ရန်တွေ့လိုက်သည်။ ဆောက်ဖုတ်ထဲ လီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်နေကာ အပေါ်စီးမှ တက်ခွလိုးပေးနေသည့် အန်တီမရဲ့ မူယာမာယာ သံလေးကြောင့် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့တဏှာရှိန်တို့ တဖွားဖွား တိုးမြင့်လာကာ အရမ်းလိုးချင်နေသည့် စိတ်တို့ကို ထိန်းချုပ်မထားတော့ပဲ သူ့လီးကို အောက်မှနေ အထက်သို့ တရစပ် ကော့ကာကော့ကာ လှုပ်ရှားပေးလိုက်သည်။

“ဇွိ…ဖပ်…ဖပ်…ဖပ်”

“အို….အန်တီမ ဖင်ကြွပေးမယ်… အောက်ကနေ ငြိမ်ငြိမ်နေ…. မြန်မြန်လေးတော့ လိုးနော်….”

နားနား ကပ်ပြောလိုက်သည့် အန်တီမ စကားကို နားထောင်မည် ဆိုသည့်အကြောင်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တော့ ခင်မ ဖင်သားတို့ လေထဲ ကြွတက်သွားသည်။ လီးတချောင်းလုံး ဆောက်ပတ် အပြင်သို့ ရောက်သွားပြီး လီးထိပ်ဖူးလေးနှင့် ဆောက်ပတ်အကွဲကြောင်း တည့်တည့်ချိန်ကာ ခင်မ ဖိထိုင်ချလိုက်သည်။

“ဘွတ်….ကျွိ…..ဒုတ်….ဖလွတ်….ဘွတ်”

“အင့်….အား…. အန်တီမ…. ကောင်းလိုက်တာ… အ… အ…. လီးကြီးကို စိမ့်သွားတာပဲ”

ခင်မ ဘာစကားမှ ပြန်မပြောပဲ လီးတချောင်းလုံး ဆောက်ပတ်ထဲ ပြွတ်ကနဲ တိုးဝင်သွားချိန် ဆောက်ပတ် အတွင်းသားများကို ညှစ်ပေးလိုက်သည်။

“စွိ စွပ် ဖွတ် ဘုဘွတ် ဘွပ် ဘုတ်ဖတ် ဗလွတ် ဘွတ် စွိဇွပ် ဘွတ် ဖွတ် ဗွပ်”

မျက်တောင်ရှည်ကြီးများ ဖျပ်ကနဲ ပိတ်ကျသွားအောင် ကောင်းသွားသည့် စိုးနိုင်ထွန်း တစ်ယောက်  ခင်မ ဆောက်ပတ် အတွင်းသားတွေရဲ တစိစိဖြင့် ညှစ်ပေးလိုက်မှု့ကြောင့် လီးတစ်ချောင်းလုံး ကျင်တက်သွားကာ သုတ်ရည်များကို ခင်မ ဆောက်ပတ်ထဲ ပန်းထည့်ပေးလိုက်တော့သည်။

“အားးးးးးမရ….မရ….တော့ဘူးးးးးး အန်တီမ… ထွက်ပြီ ထွက်ကုန်ပြီ….”

“အ…အားးးးးရှီးးးးးးရှီးးးးးးအင့်…”

“ဗျစ်….ဗျစ်….ဗျစ်….”

ပြောလည်းပြော အိပ်ယာထက်မှ ခါးတို့ ကြွတက် ကော့ဆောင့်လိုက်သညိ့ စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး တဆတ်ဆတ် တုန်သွားကာ မျက်နှာပြင်ထက်မှ မချိမဆန့် ခံစားနေရသည့် ပုံစံဖြင့် နှုတ်ခမ်းထက်မှ လေချွန်သလို တအီးအီး တရှီးရှီးဖြင့် ညည်းသံထွက်ကာ ခင်မဆောက်ပတ်ထဲသို့ သုတ်ရည်များ တဗျစ်ဗျစ်ဖြင့် ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။

“ကောင်းလိုက်တာ အန်တီမရာ….”

စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ စကားသံ အဆုံးမှာ ခင်မတစ်ယောက် စိုးနိုင်ထွန်း လီးပေါ် ထိုင်နေရာမှ မတ်တပ် ထရပ်လိုက်သည်။

“ပလွတ်….ဘွတ်..ဘု…ဘူ…”

ဆောက်ပတ်ထဲ ဝင်သွားသော စိုးနိုင်ထွန်း လရည်များနှင့်အတူ ဆောက်ခေါင်းထဲမှ တဘူဘူ တဘွိဘွိနှင့် ပြန်အန်ထွက်လာသည့် လေအံသံတို့ကို ဂရုမစိုက်ပဲ စိုးနိုင်ထွန်းလီးမှာ ပေပွနေသော ဆောက်ရည်များနှင့် လရည်များကို ထမိန်ဖြင့် တချက်သုတ်ပေးကာ အခန်းထဲမှ ထွက်ဖို့ ပြင်လိုက်သည်။

“ဟာ…အန်တီမ ဘယ်လဲ မသွားနဲ့ဦး သား…. ထပ်လိုးချင်သေးတယ်….”

”မနက်မှ လိုးတော့ မင်းအမေတို့ အဖေတို့ နိုးလာရင် မလွယ်ဘူး အန်တီမ သွားတော့မယ်”

ခင်မစိတ်ထဲ အလိုးခံနေတုန်းက ဘာမှအကြောက်အလန့် မရှိပေမဲ့ တူဖြစ်သူ လရည်များ ဆောက်ပတ်ထဲ ဝင်သွားပြီးချိန်တွင် အိမ်သားများ နိုးပြီး သိသွားမှာကို အလိုလို စိုးကြောက်စွာဖြင့် မိမိ အခန်းဆီ ပြန်လာပြီး တံခါးလော့ချ၍ အိပ်ယာထက်သို့ လှဲ အိပ်ချလိုက်သည်။

-----------------------

“ဟင်…”

ပါးပြင်ထက်သို့ ကျရောက်လာသော နွေးထွေး နူးညံ့သည့် အထိအတွေ့ကြောင့် ခင်မ လန့်ကနဲ နိုးလာရသည်။

“အို…”

မျက်လုံး ဖွင့်ဖွင့်ချင်း မြင်လိုက်ရသည်က တူတော်မောင် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ လီးထိပ် နီရဲရဲကြီးကို မျက်လုံးရှေ့မှာ မြင်လိုက်ရတော့ ခင်မ ရင်တွေ လှိုက်ဖိုသွားရသည်။

“အစောကြီးပဲ ဘာလာလုပ်တာလဲ”

“အန်တီမကို လိုးမလို့”

မျက်လုံးဖွင့် မပွင့်တပွင့် မေးလိုက်သည့် ခင်မကို ပြန်ဖြေလိုက်သည့် တူဖြစ်သူရဲ့ အသံကြောင့် ခင်မ ဆောက်ပတ်ထဲက သိမ့်ကနဲဖြစ်ကာ ယားယံလာသည်။ အိပ်ယာမှ ထဖို့ ပြင်လိုက်သည့် ခင်မ ရင်ဘတ်တို့ကို လက်ဖြင့်တွန်းပြီး အိပ်ယာပေါ် ပြန်လှဲချဖို့ ကြိုးစားနေသော စိုးနိုင်ထွန်းကြောင့် ခင်မ လန့်သွားသည်။

“ဟဲ့… စောစောစီးစီး ဘာလာလုပ်ချင်နေတာလဲ မင်းအမေနဲ့ အဖေသိသွားရင် ခက်ကုန်တော့မှာပဲ”

“ဖေဖေနဲ့ မေမေက မင်္ဂလာဆောင် ဧည့်ခံရှိလို့ အစောကြီးထဲက သွားကြပြီ… လုပ်ပါ အန်တီမရယ်… ဒီမှာ သားလီးကိုလည်း ကြည့်ဦး တအားလိုးချင် နေရှာပြီ”

ပြောလည်းပြော ပုဆိုးလှန်ပြလိုက်သည့် စိုးနိုင်ထွန်းကြောင့် ခင်မ မျက်လုံးတွေ တူဖြစ်သူ ပေါင်ကြားမှ ရှေ့သို့ ငေါထွက်ကာ တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည့် လီးကြီးကို ကြည့်နေရင်း တံတွေးတစ်ချက် မျိုချလိုက်မိသည်။ လီးထိပ်ဖူးကြီးက မှိုပွင့်ကြီး ကားဖြန့်ထားသလို ကြီးမားပြန့်ကားနေပြီး လီးဒစ် အရေပြားတဝိုက်မှာ ထင်ရှားစွာ တွန့်ကောက်ကွေးနေသည့် သွေးကြောမျှင် နီရဲရဲလေးများနှင့်အတူ လီးတန်ကြီး ဘေးပတ်လည်မှာ ထောင်ထနေသည့် အကြောမြောင်းကြီးက ဖောင်းကြွနေလျက် လဥ နှစ်လုံးက လေထဲမှာ ရမ်းခါနေတာ မြင်လိုက်ရချိန် ခင်မရင်ထဲက ကာမစိတ်များကို ထိန်းချုပ်ဖို့ မကြိုးစားတော့ပဲ တူဖြစ်သူ ရှေ့ ဒူးတုပ် ထိုင်လိုက်သည်။

ဆီးစပ်အထက် လီးအရင်း တဝိုက်မှာ ပေါက်နေသော လမွေးရှည်ရှည်များကို လက်ချောင်းကလေးများဖြင့် ပွတ်သပ် ကစားလိုက်ပြီး ပါးစပ်ဟကာ စိုးနိုင်ထွန်း လီးထိပ်ဖျားလေးကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။

“ပလွတ်….”

“ပြွတ်…”

“အ…ရှုး….အန်….အန်…တီ…မ”

ခြေဖျားလေး မြောက်ကနဲ ကြွသွားသော တူဖြစ်သူရဲ့ ညည်းညူသံကို ကြားလိုက်ရတော့ ခင်မ မျက်လုံးလေးကို အပေါ်သို့ လှန်ကြည့်လိုက်သည်။

“လီးကော လမွေးတွေကော မွေးကြိုင်နေပါလား ဘာတွေ လိမ်းလာတာလဲ”

“အန်တီမ လီးစုပ်ပေးရင် မနံအောင် ရေမွေးတွေ ဆွတ်လာတာ”

စေတနာ စကားသံ တိုးတိုးတိတ်တိတ်ကြောင့် ခင်မစိတ်ထဲ ကျေနပ်သွားပေမဲ့

“အောင်မယ်… မင်းလီးကို အန်တီမက စုပ်ပေးမယ်လို့ အပိုင် တွက်လာတာပေါ့ ဟုတ်လား သွား မစုပ်တော့ဘူး… ”

မူနွဲ့နွဲ့လေး ပြောလိုက်ကာ မတ်တပ်ရပ် ကျောခိုင်းလိုက်သည့် ခင်မရဲ့ ကိုယ်လုံးကို နောက်မှ သိုင်းဖက်လျက် လည်ပင်းတို့ကို နမ်းရှိုက်လိုက်သည့် စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ လီးတန်ကြီးက ဖင်ကြားသို့ ထောက်ကာ ပွတ်နေသောကြောင့် ခင်မ သွေးသားတွေ ဆူပွက်လာသည်။

“အန်တီမ… သား နို့စို့ချင်တယ်…. အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်တော့မယ်နော်”

ပြောလည်းပြော အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်ဖို့ ပြင်နေသည့် တူဖြစ်သူ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို တစ်ချက်စောင်းငဲ့ကြည့်ရင်း ခင်မ မျက်စောင်းထိုးလိုက်သည်။

“လူလည်လေး…. အကုန်တောင်းနေတာပဲ....  ဟွန်း…. မင်းလည်း အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ် ပြီးရင် အန်တီမကို ချွတ်ပေး”

စိုးနိုင်ထွန်း မျက်နှာလေး ဝင်းလက်သွားကာ သူ့ရှပ်အင်္ကျီကို လျင်မြန်စွာ ချွတ်လိုက်ပြီး တဆက်တည်းမှာပဲ သူ့အဒေါ်ရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ ခင်မ ကိုယ်လုံးပေါ်မှ အဝတ်အစားတွေ မရှိတော့…. ဘော်လီအောက်မှ ရုန်းကြွ လျှံထွက်နေသည့် နို့အုံတင်းတင်းကြီးများကို မြင်လိုက်ရတော့ စိုးနိုင်ထွန်း လက်ချောင်းကလေးတွေက ခင်မ နောက်ကျောမှ ဘော်လီချိတ်တို့ကို တုန်ခါနေသော လက်ချောင်းကလေးများဖြင့် လျင်မြန်စွာ ဖြုတ်ပေးနေမိသည်။

ခင်မ ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး အေးကနဲ ဖြစ်သွားကာ နို့အုံ နှစ်လုံးစလုံးက အတိုင်းသား ပေါ်လာသည်။ စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ လက်တို့က ခင်မရဲ့ ခါးထက်ကပ်နေသော အတွင်းခံ ဘောင်းဘီဆီသို့ ရောက်သွားကာ အောက်သို့ ဆွဲချ ချွတ်ပေးနေရင်း ခင်မ ရင်သားတို့ဆီ မျက်နှာအပ် နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ ခင်မရဲ့ မို့မောက် ဖွံ့ထားသော နို့သီးနှစ်လုံးကြား မျက်နှာအပ် နမ်းရှိုက်နေရာမှ စိုးနိုင်ထွန်း လက်တဘက်က ညာဘက် နို့အုံကို ဇိကနဲနေအောင် ဆုပ်ချေလိုက်ပြီး ကျန်နို့ တဘက်ဆီသို့ နှုတ်ခမ်းသားတို့ဖြင့် ထိနမ်းနေရာမှ နို့သီးခေါင်း ချွန်ချွန်လေးကို ပါးစပ်ထဲ စုပ်ငုံ သွင်းလိုက်သည်။

“ပြွတ်….ပြွတ်….အင့်… အားးးးကျွတ်စ်…. ကျွတ်စ်…. သား… တအားမစို့နဲ့ကွာ… အား…အိုး…”

ခင်မ တွန့်လိမ် ကောက်ကွေးသွားအောင် တူဖြစ်သူ အူရိုင်းလေးက နို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း စို့ပေးနေသည်။ တလူးလူး တလွန့်လွန့်ဖြင့် ခင်မတစ်ယောက် စိုးနိုင်ထွန်းခေါင်းကို ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း ဆံပင်တို့ကို ဆုပ်ကိုင်ထားလျက် သူမရဲ့ နို့တစ်ဘက်တို့ကို တပြွတ်ပြွတ် မြည်အောင်စို့နေသည့် စိုးနိုင်ထွန်းကို တခြားဘက်သို့ ပြောင်းစို့ရန် ရွှေ့ပေးလိုက်သည်။

ခြေထောက်တို့ ကားလျက် မတ်တပ် နို့စို့နေရာမှ စိုးနိုင်ထွန်းက ခင်မကို တွန်းလိုက်တော့ အိပ်ယာထက်သို့ ခင်မက ပက်လက်ကျသွားပြီး အပေါ်မှ စိုးနိုင်ထွန်းက ထပ်လျက် လက်တဘက်က နို့အုံအောက်ခြေမှ ညှစ်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးကို တပြွတ်ပြွတ်ဖြင့် စို့ပေးနေသည်။

“ပြွတ်…ပလွတ်…စွိ….ရှလူး….”

နို့အုံ အောက်ခြေမှ လျှာဖျားဖြင့် နို့သီးခေါင်း ရောက်သည်အထိ ရှလူးကနဲ သိမ်းယက်ကာ နို့သီးခေါင်း မာကျောကျောလေးကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်လျက် သွားဖြင့် မနာ့တနာလေး ကိုက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။

“ပြွတ်… ပလပ်… ရှလွတ်… ရွှတ်… ရှလူး… ပြွတ်… စွိ… စွိ… အွန့်…. အို…. အမေ့… သား…. သားလေး…”

နို့စို့နေသည့် စိုးနိုင်ထွန်း လီးတန်ကြီးကလည်း ခင်မဆောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်သို့ ပွတ်တိုက် တွန်းထိုးမိနေတော့ ခင်မ ခါးလေးကော့ ပေါင်တွေဖြဲကာ လီးအဝင် ကောင်းစေရန် အလိုလိုနေရင်း လုပ်ပေးနေမိသည်။

“အန်တီမ…. သား လိုးတော့မယ်နော်”

ပြောလည်းပြော လီးထိပ်ဖူးကြီးကို လက်တဘက်က  ကိုင်ကာ ဆောက်ပတ်ဝသို့ တေ့လိုက်ပြီး စိုးနိုင်ထွန်း ဆတ်ကနဲ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ဘွတ်…ပတွတ်…ဖလွတ်”

“အာ…မဝင်ဘူး….ချော်သွားပြီ”

“အန်တီမ သေချာဖြဲပေးထားလေ ”

“အင်း သေချာတေ့ပြီးမှ လိုး.... အင်း… ဟင့်….”

စိုးနိုင်ထွန်းတစ်ယောက် လိုးချင်ဇောတွေ တအားကြီးပြီး လီးဒစ်ကြီးကို ဆောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲ ထိုးကလိနေရင်း အားမာန် ပါပါဖြင့် ဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။

“ဘွတ်…”

ဆောက်ပတ်ထဲ အရှိန်ပြင်းစွာ တိုးဝင်လာသော တူဖြစ်သူရဲ့ သံချောင်းကြီးအလား တင်းထောင်နေသော လီးဒဏ်ကြောင့် ခင်မခါးလေး ကော့တက်သွားသည်။

“အ…အ…ဝင်…ဝင်သွားပြီ…”

မပီမသရေ ရွတ်သံနှင့်အတူ ခင်မခြေထောက် နှစ်ချောင်းကို မြှောက်ကားပေးလိုက်သည်။ စိုးနိုင်ထွန်းမှာလည်း ပူနွေး နူးညံ့ အိစက်နေသည့် ဆောက်ပတ် အတွင်းသားများက သူ့လီးကို ဆွဲညှစ်နေမှု့ကြောင့်  ဆောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေသော လီးကို ဖြည်းညင်းစွာ ပြန်ဆွဲထုတ်နေသည်။ လီးဒစ် မြုပ်ရုံလောက်ထိ ဆွဲထုတ်ပြီးချိန်တွင်တော့ ခင်မရဲ့ ပါးပြင်လေးကို ကုန်းနမ်းလိုက်ပြီး လီးကို ရှေ့သို့ ဆောင့်သွင်းချလိုက်ပြန်သည်။

“ဗွတ်….ဗလွတ်…ဗြွတ်….”

“ဖွတ်…ပြွတ်….ဇွိ….ဖောက်…. အိုးးးးးးကျွတ်စ် ကျွတ်စ်…. သားရယ်… လီးတဆုံး ထည့်ပြီးရင် ပြန်ထုတ်ပြီးလိုးပေးလေ….”

“သားလိုးတာ နာလို့လား….”

“အင့်….လီးအရင်းနဲ့ ဆောက်ပတ် ကပ်သွာရင် ဖိမကျိတ်နဲ့….”

“အင်းပါ….ဒီလိုလေး လိုးမယ်”

စိုးနိုင်ထွန်း လီးကို တဆုံးထုတ်လိုက်ပြီး ခင်မဆောက်ပတ်ထဲ အရှိန်ဖြင့် ပြန်ဆောင့်ချလိုက်သည်။

“အင့်….အား…. အွန်…. ဘွတ်… ဗျစ်…. ဒုတ်…. ဖောက်…. အမလေး…. သား…. လိုးတာ ကောင်းလိုက်တာကွာ…”

စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ ရင်ဘတ်ကလေးကို လက်ချောင်းတို့ဖြင့် ပွတ်ပေးနေရင်း ပြောလာသည့် ခင်မကြောင့် စိုးနိုင်ထွန်း လီးကြီးက ပိုပြီးတင်းကနဲ ဖြစ်သွားကာ ခင်မ နို့တဘက်ကို လက်ဖြင့် ကိုင်ညှစ်၍ သူ့လီးအဝင်အထွက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖြစ်စေရန် လိုးနေသည့် အရှိန်ကို မြှင့်လိုက်သည်။

“ဘွတ်…အု….ဗွိ… အင်းးးးဟင်းးးးးဟင်းးးးး သားရယ်…. ဘယ်လိုတွေ လိုးနေတာလဲကွယ်….”

“လီးနဲ့ လိုးတာပဲလေ….ကောင်းလား အန်တီမ…. သားလီးကြီးက မိုက်ရဲ့လား….”

“မိုက်တာထက်ကို ပိုမိုက်တယ်…. သားလီးကြီးက ပြောင်းဖူးကြီး ကျနေတာပဲ…. ဆောက်ပတ်ထဲ ပြည့်ကြပ်နေတာပဲကွာ…”

စကားပြောရင်း လိုးနေရာမှ ခင်မက တစ်ချက်တစ်ချက် ဆောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကို တင်းကနဲနေအောင် ညှစ်ပေးလိုက်ချိန် စိုးနိုင်ထွန်း လီးကြောတွေ  ရှိန်းဖိန်းသွားကာ သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်သွားချင်လောက်အောင် အကောင်းကြီး ကောင်းသွားသည်။ သူ့ခါးကို လက်ဖြင့် ကိုင်ဆွဲပေးကာ အောက်မှနေ အရှိန်တက်လာသော ခင်မတစ်ယောက် မျက်နှာလေး ရှုံ့လိုက်မဲ့လိုက် ခံနေရာမှ ပါးစပ်မှလည်း

“အား….ပြင်းပြင်းဆောင့်.. အင့်.. ဆောင့်.. အာ့.. နာနာဆောင့်.. အား… အသေဆောင့်ကွာ… အင့်.. အား…”

“သားလိုးတာ ကောင်းရဲ့လား….”

လီးကို နှဲ့သွင်းလေး သွင်းလိုက်ကာ စောက်ပတ်ထဲ မွှေလိုးပေးလိုက်တော့…

“အ… ကောင်းတယ်.... နာနာဖိဆောင့်.. မြန်မြန်လေး.. အာ့.. အင့်.. အင့်…”

စိုးနိုင်ထွန်း ဖင်ကြီး ကြွကာကြွကာဖြင့် ခင်မ ဆောက်ဖုတ်ကို တဖုန်းဖုန်း မြည်အောင် လိုးပေးနေရာမှ

“အန်တီမ…. သား…. အသေလိုးတော့မယ်… ကျိတ်ခံနော်”

“လိုးပါ… အသေလိုး.... အအား.... ရတယ်... ဆောင့်.. ဘာမှမဖြစ်ဘူး.... အင့်..... ”

ခင်မ ဖင်သားကြီးတွေ ကြွလိုက် နိမ့်လိုက်ဖြင့် အိပ်ယာထက်မှာ ကော့နေအောင် အလိုးခံနေမိသည်။ တူအရင်း ခေါက်ခေါက်ရဲ့ လီးညိုရှည်ကြီး မိမိ ဆောက်ဖုတ်ထဲမှနေ သားအိမ်ဝထိ တဒုတ်ဒုတ် တဖုတ်ဖုတ် မြည်အောင် လိုးပေးနေမှု့ကို ကြည်နူးစွာခံစားလျက် ပါးစပ်ကလည်း တတွတ်တွတ်ဖြင့် ပြောပေးနေကာ အားရှိပါးရှိ အလိုးခံနေမိသည်။

“ဆောင့်..ဆောင့်.. ဘွတ်…ဖူး.. ဘလွတ်.. ဖူး…ဖုန်း… ဗွီ… ဗွတ်… ဘလပ်… တပ်… ဗွိ….. ဗွတ်... ဖူး.... ကောင်းတယ်… ဆောင့်စမ်းပါ သားရယ်…စောက်ပတ်ကြီး ပြဲထွက်သွားအောင် ဆောင့်လိုးလိုက်ရတယ်….. အားပါးပါးးးး… အားးးးနာနာဆောင့်ပါ ပြီးတော့မယ်… ပြီးတော့မယ်…. အန်တီမ ဆောက်ပတ်ထဲက ဆောက်ရည်တွေ ထွက်တော့မယ်…”

“သားလည်း ပြီးတော့မယ် အန်တီမ…. အား…. ဟားးးး”

နှစ်ယောက်သား တဏှာဇောဖြင့် မီးကုန်ရမ်းကုန် ဖွင့်ပြောချကာ လိုးနေခံနေသံတို့က ဘာကိုမှ ဂရုမစိုက်တော့ပဲ လိုးနေကြမှန်း သိသာစေလောက်အောင် အခန်းငယ်လေးထဲ စိတ်ထင်တိုင်း ကျဲနေကြသည်။ စိုးနိုင်ထွန်းက အပေါ်စီးကနေ လီးကြီးဝင်ထွက်ကောင်းရန် ခါးကို နှိမ့်ကာကြွကာ ဖိဆောင့်ပေး နေသလို ခင်မကလည်း အောက်ကနေ သူမဖင်သား အိအိကြီး နှစ်ဖက်ကို စိတ်လိုလက်ရပင် ကော့ကာကြွကာနှင့် စည်းချက်ညီညီ ခံပေးနေသည်။ လီးနှင့်စောက်ပတ် တဖွတ်ဖွတ် တဘတ်ဘတ် ထိတွေ့သံတို့က မြိုင်ဆိုင်လာပြီး နှစ်ယောက်သား တက်ညီ လက်ညီလည်း ရှိလှသဖြင့် ဖီလင်တွေ ပိုတွေ့လာကြသည်။

“ကောင်းလိုက်တာ အန်တီမရာ ”

“အတူတူပါပဲ သားရယ်….. လိုး… မြန်မြန်လေး… အန်တီမ ပြီးတော့မှာ…. စောက်ရည်တွေ ထွက်တာ ရွှဲအိုင်နေပြီ မြန်မြန်လေးလိုး… အတူတူ တပြိုင်တည်း ပြီးရအောင်ကွာ”

လင်တစ်ယောက်ကို ပြောနေသလို ညုပြောလေး ပြောလိုက်သည့် အဒေါ်ဖြစ်သူရဲ့ လေသံကြောင့် စိုးနိုင်ထွန်း ခင်မပေါင်တွေကို မိုးပေါ်ထောင်အနေအထား ပြောင်းလိုက်ပြီး လီးကို သေချာကိုင်ကာ ဆောက်ပတ် အဆုံးထိ ဝင်အောင် ဆောင့်သွင်းလိုက်ပြန်သည်။ ခင်မ ပေါင်တန်နှစ်ဖက် မြှောက်ထောင်ထမ်းကာ အပေါ်စီးကနေ ပေါင်ခွကြားထဲကို သဲကြီးမဲကြီး ဖိလိုးပြစ်လိုက်သော စိုးနိုင်ထွန်းရဲ့ လီးကြီးက စောက်ပတ် တစ်ခုလုံး နေရာလပ် မရှိစေရအောင် မွှေနှောက် ဖိလိုးနေမှု့ကြောင့် ခင်မတကိုယ်လုံး ကော့ပျံလန်နေအောင် လှုပ်ရှားယိမ်းထိုးနေသည်။

“အင့်ပြွတ်.. စွတ်.. ဖောင်း.. စွတ်စွတ်စွတ်.. ဖောင်း.. ပြွတ်ပြွတ် ဖောင်း… အင့်… အာ့.. ဆောင့် .. စွတ်စွတ် ပြွတ်.. ဖောင်း.. အင့်.. ကောင်းတာ… အင့်.. ကောင်းလိုက်တာ… ဆောင့်.. စွတ်… ပြွတ်.. ဖောင်း.. ဖောင်း.. ဖောင်း…”

“လရည်တွေ ထွက်တော့မယ်… အန်တီမ…”

“အင်း… အန်တီမ စောက်ပတ်ထဲ ပြီးပေး… ပြွတ်ပြွတ်… ပြွတ်ပြွတ်… ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း.. ဖောင်း.. အင့်.. အိ..အင့်…”

စိုးနိုင်ထွန်း မေးကြောကြီးများ ထောင်ထလာအောင် အံတင်းတင်း ကျိတ်လိုက်ပြီး တလစပ် လိုးထည့်လိုက်သည်။ စောက်ပတ်ထဲရှိ လီးတခုလုံး စောက်ရည်များဖြင့် စိုရွှဲနေပြီး လိုးလိုက်တိုင်း တဘွိဘွိ တဘွတ်ဘွတ် တဖွတ်ဖွတ် အသံတွေထွက်ကာ လီးတချောင်းလုံးရှိ အကြောတို့ ဖောင်းကြွ တင်းမာလာပြီး တကိုယ်လုံးရှိ အကြောတို့ ဖျိုးဖျိုးဖျဉ်းဖျဉ်း ဖြစ်သွားရလောက်အောင် ကောင်းလာလျက် စိုးနိုင်ထွန်း မျက်လုံးတို့ မှိတ် အတင်း ကုန်းကြုံးလိုးနေရင်းးးးး

“အားးးးး အန်တီမ…. ပြီး…. ပြီးပြီ…. ပြီးပြီ….. အား….”

“ဗျစ်….ပတစ်….ပတစ်…ဗျစ်….”

“ဟင်းးးးးး အင်းးးးး ရှုးးးးးး ကောင်းလိုက်တာ အန်တီမရာ….”

ပျစ်ချွဲနေသော သုက်ရည် ပူနွေးနွေးကြီးများ သူမစောက်ခေါင်းထဲ ဗြစ်ကနဲ ဗြစ်ကနဲ အပြည့်အသိပ် တိုးဝင်လာမှုကို ခံစားသိလိုက်ရချိန် ခင်မစောက်ပတ်ထဲမှ သုတ်ရည်များကလည်း ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲဖြင့် စိုးနိုင်ထွန်း လီးတန်ကြီးပေါ် ပန်းချလိုက်သည်။ အဒေါ်ဖြစ်သူရဲ့ ဆောက်ရည်များက ဆောက်ခေါင်းထဲမှ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ထွက်ကျလာပြီး သူ့လီး တစ်ချောင်းလုံး နွေးကနဲ ဖြစ်ကာ စိုရွှဲသွားသည့် အရသာကို ခံစားလိုက်ရသည့် စိုးနိုင်ထွန်းမှာလည်း ကျေနပ်စွာဖြင့် သူ့လီးထဲမှ လက်ကျန် သုတ်ရည်များကို ခင်မစောက်ပတ်ထဲ ဇိကနဲ ဇိကနဲ မြည်အောင် ပန်းထုတ် ထည့်ပေးလိုက်တော့သည်။

“အ အ အီး ဟီး အား ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ သားရယ် လီးကိုဆွဲ မချွတ်နဲ့ဦးနော် ကပ်ထား တအားဖိပြီး ကပ်ညှောင့်ပေး သိလား အ အ အိအိ ကောင်းတယ် အို့ အို ကောင်း လိုက်တာကွယ်”

“ဘုန်းးးးး”

ခင်မ ဖင်နဲ့အိပ်ယာ ထိသွားသံ ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာပြီး….

“ကောင်းလိုက်ထာ သားရယ်… လီးရည်တွေကလည်း များလိုက်တာ…. အားးးးရှီး.. ကျွတ်ကျွတ်…”

“သားလည်း ကောင်းတယ်… အန်တီမရာ… ညကထက် ပိုကောင်းတယ် သိလား…. နေ့တိုင်းလိုးမယ်နော် အန်တီမ ဆောက်ပတ်ကြီးကို သားတော့ ကြိုက်သွားပြီ သိလား….”

“ဖယ်ပါဦး… တကထဲ လူကို လိုးလိုက်တာများ သူ့မယား ကျနေတာပဲ…. လူပျိုလေးတဲ့ လိုးလိုက်တာများ…. စက်သေနတ်နဲ့ ပစ်နေသလိုပဲ… ဟွန်းးးး”

အမူပိုပိုဖြင့် ပြောလာသည့် အဒေါ်ဖြစ်သူရဲ့ စကားကြောင့် စိုးနိုင်ထွန်း မျက်နှာလေးက မချိုမချဉ် ဖြစ်သွားကာ

“အန်တီမ ဆောက်ဖုတ်ကြီးက အီစိမ့်နေအောင် လိုးလို့ ကောင်းတာကိုး…. ညတိုင်း လိုးမယ်နော်…”

“ညတိုင်း လိုးလို့ မရပါဘူး…. သားက ကျောင်းနေတုန်းလေ ဒီနှစ်ဆယ်တန်းသာ အောင်အောင် ကြိုးစားနော်…. အန်တီမကြောင့် သားစာမေးပွဲ ကျသွားတာမျိုး မဖြစ်စေချင်ဘူး…”

“စိတ်ချပါ…. သားက စာလိုက်နိုင်ပါတယ်… အန်တီမကို မလိုးရရင်သာ စိတ်ညစ်ပြီး စာမေးပွဲ မဖြေနိုင်မှာ…. ညတိုင်းပေးလိုးနော်… သားလေ အန်တီမ ဆောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြိုက်သွားပြီ သိလား…”

“အေးပါ… မင်းအမေနဲ့ အဖေတို့ မရိပ်မိအောင် အနေအထိုင်တော့ ဆင်ခြင်နော်….”

“စိတ်ချပါ…. ဟော… ဒီမှာ သားလီးကြီး ပြန်တောင်လာပြီ အန်တီမ ထပ်လိုးကြရအောင်နော်”

“ဟယ်…. ကျောင်းသွားရမှာလေ…. သွား အဝတ်အစားလဲပြီး ကျောင်းသွားတော့”

“ဒီနေ့ ကျောင်းပိတ်တယ် အန်တီမရဲ့ ကျူရှင်ကလည်း ညနေမှ သွားရမှာ မေမေနဲ့ ဖေဖေလည်း မရှိကြဘူး အေးအေးဆေးဆေး လိုးကြမယ်နော်… အန်တီမ…ဒီမှာ ကြည့်ဦး…. လီးကြီးက တအားကို တင်းလာပြန်ပြီ….”

“ဟယ်….”

ဆောက်ဖုတ်ထဲမှ တူဖြစ်သူလီး တစစဖြင့် တောင်ထလာတာကို ခံစားသိရှိလိုက်ရတဲ့ ခင်မ နောက်တစ်ချီ အလိုးခံဖို့ အရေးကြိုတွေးလို့ သဘောတကျဖြစ်စွာဖြင့် စိုးနိုင်ထွန်း ပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ မြည်အောင် နမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် အခန်းငယ်လေးထဲမှာ အဝတ်အစား ဗလာဖြင့် ပုံစံမျိုးစုံ လိုးပွဲကြီး အားပါးတရ ခင်းကျင်းနေလျက် တူအရင်းခေါက်ခေါက်လေးရဲ့ လရည်တို့ကို သားအိမ်ထဲသို့ အကြိမ်ကြိမ် အထည့်ခံနေရသည့် ခင်မ မျက်နှာပြင်ထက်က အပြုံးတို့က ချိုမြိန်နေလျက်…..

ပြီးပါပြီ။