Apyar Books

  ဖိုးတုတ်ကမနီကို လုလင်ပြန်ချိန် အကြောင်းရှင်းပြနေ၏။ လူငယ်သလောက် ဗဟုသုတကြွယ်သော ဖိုးတုတ်ကို မနီအံ့သြနေသည်။ သူမပင် ဒီဝေါဟာရတွေ မသိတော့။ ငယ်ငယ်ကတော့ ကြားဖူးသလိုရှိ၏။ ဘာအဓိပ္ပာယ်မှန်းတော့ မသိ။ ဖိုးတုတ်က ဆက်ပြောသည်။ “ ရှေးမြန်မာမင်းတွေ လက်ထက်က တောကလူပျို ကာလသားတွေဟာ နေပြည်တော်ကြီးနဲ့ဝေးတော့ ရွှေဗဟိုရ် စည်သံတွေ မကြားရဘူးပေါ့ မမရာ၊ ဒီတော့ ရွာလည်ရင်အခုလို ရွှေဗဟိုရ်ကြက်တွန်သံနဲ့ လည်ကြရတာ တဲ့ ” “ ရွာလည်တယ်ဆိုတာက ဘာလဲဟင် ” မနီက တကယ်ပင်မသိ၍ စိတ်ဝင်တစား မေးလိုက်သည်။ “ ရွာလည်တယ်ဆိုတာ လူပျိုကာလသားတွေက အပျိုကညာမယ်တွေဆီ ပိုးဖို့ပန်းဖို့ လည်ပတ်သွားလာတာ ကိုပြောတာ။ အိမ်ထောင်ဖက်ရွေးဖို့ ရည်စားရှာတာလေ သူတို့ လူပျိုလှည့်တဲ့အချိန်က ကြက်ဦးတွန်ချိန်၊ ည(၇) နာရီ လောက်ပေ့ါ။ သူတို့လွတ်လွတ်လပ်လပ် စကားပြောရအောင် အဖိုးကြီး အဖွားကြီးတွေက အိပ်ယာဝင်ပေးကြတယ်။ အဲဒါကိုတော့ သက်ကြီးခေါင်းချချိန်လို့ ခေါ်တယ်။ ပိုးကြပန်းကြ စကားထာဝှက်ကြ ပန်းပေးကြ အထာပြကြနဲ့ ည(၁၀)နာရီလောက်ရှိတော့ ကာလသားတွေပြန်ကြတယ်။ အဲဒီအချိန်ကိုတော့ လုလင်ပြန်ချိန်လို့ခေါ်တယ် ” ဖိုးတုတ်အသေအချာရှင်းပြနေသည်ကို မနီက စိတ်ဝင်တစား နားထောင်နေ၏။ “အဟဲဟဲ… အခုတော့ ဘယ်လိုပ

 မမချို အခန်းထဲက သနခါးသွေးတဲ့အသံကြားရသဖြင့် ကျနော် အိပ်ယာထဲ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေရာက တိတ်တိတ် ထ၍ကပ်ထရံပေါက်က ချောင်းကြည့်သည်။ အား။ လှလိုက်တဲ့ မမချို။ အသားအ ရေက ဝင်းလဲ့လို့ဝါဝါ ရည် ရွှင် ဆိုတာမျိုး ။သနခါးကို လည်ပင်းက စ လူးသည်။ ထို့နောက် အောက်ကို ဖြည်းဖြည်း လျှောချသည်။နို့ကြီးတွေကို ပွတ်သည်။လူးသည်။ မမရဲ့လက်နုနု လေး အောက်မှာ လိမ့်လှုပ်နေတဲ့နို့အုံကြီးတွေက ဆွဲစို့ချင် စရာ။နို့တွေကို လူးတော့ ထမီက အောက်လျှောကျသွား၏။ ခါးအထိ ပုံကျနေတာမို့နောက်က ဖင်ကြားတွေ အထိ မြင် ရပြန်သည်။ တခြားမိန်းမတွေထက် မမချိုက တင် နည်းနည်းပိုကြီးသည်။ တကယ် လုပ်ဘို့ကောင်းမည်။ကျနော့် ပေါင်ကြားက ထ လာသည်။ အဖျားက အရည်စိမ့်လာ၍ စိမ်းရွှေရွှေ တောင် နံလာသလို။ မမချိုက တော့ သနခါးထဲ အာရုံရ နေသဖြင့် အနံ့ရပုံ မ ပေါ်။ တကယ်က သူနဲ့ကျနော်ထရံခြားနေလို့သာ။လက်တကမ်းမျှမ ဝေး။နာရီဝက်လောက် ချောင်းကြည့်ရတာအရသာရှိလှ၏။စိတ်တွေအမြင့်ဆုံးထသည်။လုပ်ချင် လိုက်တာ မမချိုရယ်။တရက် ချောင်းပြီးပြန်တော့ တခါရင်မောရ။ကျနော်က တောက အေးမြ ရဲ့ယောက်ျား။ မမချိုက အေးမြ ရဲ့မောင် ကျနော့် ယောက်ဖရဲ့မယား။ သူဆို့လင် မယား နေပြည်တော်ကရွာကို ခန အလည်လာတာ။ယောက်ဖက ရွာရောက်တုန်း တလ လော

  “ အိုး ” ဆက်ခနဲ ရုန်းပြီး ထွက်ပြေးမလို လုပ်တဲ့ ချိုချိုရဲ့ ခါးသိမ်ကလေးကို လှမ်းဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ရှင်မတောင်သနပ်ခါးနံ့သင်းနေတဲ့ ပါးနှစ်ဘက်ကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်မွှေးပစ်လိုက်တယ် ထိတ်လန့်ပြီး ခပ်ဟဟဖြစ်နေတဲ့ နှုတ်ခပ်းလေးကိုငုံပြီးစုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ တစ်ခါတည်း ကော့တက်ပြီး လက်ထဲက စာအုပ်ပါလွှတ်ချလိုက်ပါတယ် တစ်ခါမှအတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ အပျိုစင်လေးပဲ။ ကျွန်တော်လွှတ်ချလိုက်တဲ့ ခြင်းတောင်းဟာ တစ်လိမ့်လိမ့်နဲ့ အတော်ဝေးဝေးကိုရောက်သွားပါတယ် မြေပြင်ကို မျက်စိကစားကြည့်တော့ မြက်ခြောက်တွေနဲ့ သန့်သန့်ရှင်းရှင်းဖြစ်နေတာတွေ့ရပါတယ်။ အားမှသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပျော်ပွဲစား လာအုံးမှ အခုတော့။ကော့ကော့လေးဖြစ်နေတဲ့ ချိုချိုကိုမျက်ခင်းပေါ် အသာပက်လက်လှဲချပေးလိုက်ပါတယ် လရောင်အောက်မှာမျက်စိမှိတ်အိပ်နေတာ နတ်သမီးလေးကျနေတာပဲ မျက်နှာပေါ် စာအုပ်မိုးပြီး နမ်းရင်းလက်တစ်ဖက်က ရင်စိအင်္ကျီလေးရဲ့နှိပ်ကြယ်သီးတွေကိုတစ်လုံးချင်းဖြုတ်နေတယ်။ အင်္ကျီကျွတ်သွားတယ်ဆိုရင်ပဲ လရောင်ကြောင့်လား မသိဘူး။ ကျောက်ဆစ်ရုပ်လေးလို ဖွေးနေတဲ့ သူ့ရင်ဘတ်နဲ့ ဗိုက်သားပြင်ဟာထင်းကနဲပေါ်လာပါတော့တယ်။ ““ ကိုကျော်ဝင်းမောင်ချိုကြောက်တယ် သွားပါရစေ ရှင့်ကိုလ

  တစ်ရွီးရွီးအသံလာရာကိုဇော်ဇော်ပျဉ်ချပ်နှစ်ခုကြား အပေါက်လေးမှချောင်းကြည့်လိုက်မိသည်။ မမကြည်ကြည် အတွင်းခံပန်တီလေးအောက် လျော့ချွတ်ပီးလုံချည် ကိုမတင်ကာဇော်ထက်ဘက်လှည့်ပီး ရှူ းထိုင်ပေါက်နေသည်။ဇော်ထက်အိမ်သာထဲရှိနေတာကို အမဖြစ်သူကြည်ကြည်မသိရှာပါ။ဇော်ထက်သိနေသည်။ မမကြည်ကြည် ကျောင်းကပြန်လာသည်နှင့် အမြဲရှူ§း ပေါက်နေကြမို့ဇော်ထက်ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားခြင်း းဖြစ်သည်။(၁၈)နှစ်အပျိုပေါက်ဆိုပေမဲ့မမကြည် စောက်မွေးနုလေးတွေကတော်တော်ရှည်နေပြီ ဘေးတဖတ်တစ်ချက်မှစောက်ပက်လေးကဖုဖောင်းနေပြီး ပဲနီစေ့ခန့်စောက်စိလေးအောက်အကွဲကြားမှ ရူးထွက်နေတာကြည့်ရင်း ဇော်ထက် လိင်တန်လေး ထောင်မတ်လာသည်။ လူပျိုပေါက်စ၁၆နှစ်အရွယ်မို့ဒစ်ဖူးလေးကိုမနည်းဖြဲလိုက်ရသည်။ဒစ်ဖူးထိပ်မှ အရည်ကြည်လေးများနှင့်ဒစ်ဖူးလေးကိုလက်နှစ်ချောင်းနှင့်ပွတ်လိုက်သည်။ ကြက်သီးများထပြီးတော်တော်ကောင်းသည့်အရသာကြောင့် ဒစ်ဖူးထဲမှဖြူ ဖြူ ပြစ် ပြစ် အရည်များထွက်ကာ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ခိုက်ပြီး အသက်ရှူ သံများပြင်းထွက်လာသည်။”အထဲက လူရှိလား ” “ဟုတ် မမ ရှိတယ်””သေနာကောင်လေး အသံမပေးဘူး ငါတော့ဘယ်သူမှမရှိဘူးဆို လှန်ပေါက်မိပီ”အိမ်သာထဲမှ မောင်လေးအသံ ကြောင့် ကြည်ကြည်ရှူ းပေါက်ပီး ပြန်လှည့်သွားသည်

  သျှင်သွေး သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူ ထံ မှ ဖုန်း ဖြင့် ကူးယူ ထားသော အပြာကားများ ကို နားကျပ် တပ်ကာ ဆေးလိပ်ဖွာ ရင်း ကြည့်ရန် ဆုံးဖြတ်ကာ အိမ် ခန်းဆီး ကို မှီပြီး ထိုင်လိုက်သည် ။ မိန်းမ ဖြစ်သူ အိတုံ က တော့ အခန်း ထဲ တွင် အိပ်မောကျ နေလေသည် ။ နွေ ရာသီ မို့ အိုက်စပ်စပ် ဖြစ်နေသည် ။ သျှင်သွေး အပြာကား များကို စတင် ကြည့်ရှု နေရင်း ဇာတ်ဝင် ခန်း တစ်ချို့ကြောင့် အမည်မသိ သော ခံစားမှု များ ဖြစ်လာ လေသည် ။ ထို ဇာတ်ဝင် ခန်း မှာ သာမန် ဇာတ်ကား များ နှင့် မတူဘဲ တမူထူးခြား နေသည့် အတွက် သျှင်သွေး စိတ်တွေ ထ လာ ကာ ပုဆိုး ထဲ မှ လီး ကိုပင် ပွတ်သတ် ပြီး သတိလွတ် ကာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ဂွင်းထု ပစ်လိုက်လေသည် ။ ထို ဇာတ်ကား ထဲ က အတိုင်း လုပ်ကြည့်ချင်စိတ်များ လည်း တစ်ဖွားဖွား ဖြစ်လာ လေသည် ။ ဖုန်းပိတ် သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပြီး အိပ်ယာ ထဲ ပြန်ဝင် လာ လိုက်သည် ။ မိန်းမ ဖြစ်သူ က တော့ အိပ်မောကျ နေလေသည် ။ အိတုံ က လုံးကြီးပေါက်လှ ရင် က ထွား ခါး က သိမ် တင် က ကား နှင့် မြင်သမျှ ပုရိသ စိတ်ကြွ စရာပင် ။ ရုပ်ရည် က လည်း ချောမော သန့်ပြန့်သည် ။ အိတုံ ဘေး တွင် ဝင်လှဲ ကာ သူ မိန်းမ အိုးတွေ ကြည့်ပြီး ကြည့်ခဲ့မိသော အပြာ cuckold ဇာတ်ကား ကို ပြန်တွေးနေမိသည်

  သိပ်ချစ်ရတဲ့ … မောင် … နဲ့ ကျွန်မ … စတွေ့တာ … ဒီအင်းယားလမ်းမှာပေါ့ … UFL ကျောင်းမှာ  ညနေပိုင်း … အင်္ဂလိပ်စာသင်တန်းတက်ဖို့ သွားတိုင်း … နောက်က တကောက်ကောက်လိုက်လာတဲ့ … ခပ်တောင့်တောင့် ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို … အစကတော့ သတိမထားမိပါဘူး … သုံးလေးရက်လောက်နေတော့ သတိထားမိတာပါ … ကျွန်မအိမ်က … ကန်လမ်းထဲမှာဆိုတော့ … UFL ကျောင်းကို … ဘက်စ်ကားစီးရမှာလည်း အဆင်မပြေဘူးလေ … စီးလည်း မစီးချင်ဘူး … လူတွေ ရှုပ်ယှက်ခတ်နေတာမျိုးကို … ကျွန်မ မကြိုက်ဘူးရှင့် … သုံးလေးရက်လောက် … နောက်ကနေလိုက်လာပြီး … ဘာမှလည်း မပြောတော့ … နည်းနည်းတော့ ခံရခက်တာပေါ့ … ဒီနေ့လည်းကြည့်အုံး … ကန်ဘောင်ကနေ … ဒီဘက်လျှောက်လာတော့ … သူ … လိုက်လာတယ်ဆိုတာ … လှည့်မကြည့်ပေမယ့် သိနေပါတယ် …  မြန်မာဆန်ဆန်လေး … ရင်စေ့အင်္ကျီ … ပါတိတ်ထမီအနီရောင်လေးက … ကျွန်မ ယဉ်ယဉ်လေးနဲ့ … လှစေတာ သိတာပေါ့ … ဒေါက်တွေပါတဲ့ … ပါတိတ်လေးကလည်း … တင်းတင်းရင်းရင်း … ဖွံ့ကားနေတဲ့ … တင်အလှကို ဖော်ပြနေမှာပဲ ….. ဒေါက်ဖိနပ် နည်းနည်းမြင့်တာလေးကလည်း … တင်လေးကို … ပိုပင့်ထားသလိုဖြစ်ပြီး … ကားတက်နေတဲ့ … ကျွန်မနောက်ပိုင်း အလှကို … ကြည့်ပြီး … ခပ်စိုက်စိုက်နောက်ကနေ လိုက်လာတော့ … နည်းနည်