အသဲများ ကြွေလုပြီ

 

ခင်ထားငယ်၏မွေးစားဖခင်ဦးစောမိုးကွယ်လွန်သွားကြောင်းကိုမြိုင်သာမြို့မှဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားသောအခါသူမ၏စိတ်ထဲတွင်မည်သို့မျှမခံစားခဲ့ရပေ၊ထို့အပြင်အသုဘကိစ္စအတွက်လည်းမြိုင်သာသို့ပြန်ရန်စိတ်မကူးခဲ့ချေ၊ထို့မြို့တွင်သူမအဖို့ဘာမျှပျော်ဏ္ဍွှင်တမ်းတစရာမရှိပေ၊စိတ်နာကျည်းဖွယ်ရာအတိတ်ဟောင်းတို့ကသာသူမ၏နှလုံးသားကိုနာကျင်စေပေလိမ့်မည်၊

လွန်ခဲ့သော(၁၀)နှစ်ကျော်ခန့်ကတည်းကမြိုင်သာမြို့မှထွက်ခွာလာခဲ့သည့်အချိန်မှစ၍ထိုဒေသသို့တစ်သက်ပြန်ခြေမချတော့ဟုသူမဆုံးဖြတ်ထားခဲ့ပြီးဖြစ်သည်၊အကယ်၍သာသူမ၏သူငယ်ချင်းဖြစ်သူယမင်း၏တိုက်တွန်းချက်သာမရှိခဲ့လျှင်ခင်ထားငယ်သည်သူမ၏ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုပြင်မည်မဟုတ်ပေ၊သူမ၏မွေးစားဖခင်၏အသုဘသို့လည်းပြန်ရန်အကြောင်းမရှိပေ။

“မင်းမြိုင်သာကိုပြန်သွားသင့်တယ်ငယ်အခုအချိန်ဟာအချိန်ကောင်းပဲ ရှောင်တိမ်းထွက်ပြေးနေမယ့်အစားရဲရဲရင့်ရင့်ရင်ဆိုင်သင့်ပြီ”ယမင်းကထိုသို့ပြောသောအခါပထမတွင်ခင်ထားငယ်တစ်ယောက်အကြောက်အကန်ငြင်းသော်လည်းယမင်းကိုနိုင်အောင်မပြောနိုင်ခဲ့ပေ၊ယမင်းကဇွတ်အတင်းပြောခြင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲအကျိုးသင့်အကြောင်းသင့်တိုက်တွန်းပြောဆိုနေသောကြောင့်သူမအဖို့ငြင်းပယ်စရာအကြောင်းရှာ၍မရဖြစ်နေသည်၊ထို့ပြင်ယမင်းသည်သူမ၏အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းလည်းဖြစ်သည်၊

သူမအပေါ်နားလည်ပြီးအရာရာကိုယုံကြည်စိတ်ချစွာတိုင်ပင်ခဲ့ရသည့်သူလည်းဖြစ်သည်၊အကယ်၍သာယမင်းနှင့်မတွေ့ခဲ့ရလျှင်သူမ၏ဘဝမှာရေစုန်မျောကာအဖတ်ဆယ်၍ရတော့မည်မဟုတ်ပေ၊နောက်ဆုံးတော့ခင်ထားငယ်သည်သူမအပေါ်စေတနာကောင်းနှင့်တိုက်တွန်းပြောဆိုနေသောယမင်း၏စကားကိုသဘောတူလိုက်ရလေတော့သည်၊သို့သော်သူမကယမင်းကိုအဖော်လိုက်ရန်ပြောသောအခါတွင်မူယမင်းကသဘောမတူချေ။

မင်းပါလိုက်ခဲ့ပါလားယမင်းရာတို့အဖော်ရတာပေါ့”ဟာတို့လိုက်ဖို့မလိုပါဘူးကွာမင်းတစ်ယောက်တည်းသာသွားပါဒီလိုတော့မဖြစ်ဘူးထင်တယ်တို့အဲဒီမြို့မှာဘယ်လိုအဖြစ်ဆိုးတွေကြုံတွေ့ခဲ့ရတယ်ဆိုတာမင်းအသိသားနဲ့”“ဒါတွေကလွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်းများစွာကအဖြစ်တွေပါကွာအခုမင်းကအသက်လည်းကြီးလာပြီအတွေ့အကြုံလည်းရင့်ကျက်နေပြီအတိတ်ကအရိပ်မည်းကြီးကိုတွေးလန့်နေစရာမလိုတော့ပါဘူး

မြိုင်သာကိုတစ်ယောက်တည်းပြန်သွားခဲ့ပြီးရင်ဒီအရိပ်မည်းကြီးရဲ့ခြောက်လှန့်မှုကနေမင်းလွတ်သွားပါလိမ့်မယ်ဒီတော့သွားသာသွားပါ”သို့ဖြင့်ယမင်း၏အားပေးမှုကြောင့်ခင်ထားငယ်တစ်ယောက်သူမ၏ဇာတိဖြစ်သောမြိုင်သာမြို့သို့မီးရထားဖြင့်ထွက်လာခဲ့လေတော့သည်၊မီးရထားသယ်ဆောင်ရာသို့လိုက်ပါရင်းသူမ၏စိတ်ထဲတွင်မြိုင်သာမြို့လေးတွင်တွေ့ကြုံဖြစ်ပျက်ခဲ့ရသည်တို့ကိုပြန်လည်တွေးတောနေမိလေသည်၊ကြာခဲ့ပြီဖြစ်သော်လည်းမမေ့နိုင်သောအဖြစ်များကြောင့်မနေ့တနေ့ကလိုပင်သေချာစွာမှတ်မိနေလေသည်။

ခင်ထားငယ်ပထမဆုံးစဉ်းစားမိသည်ကယခုကွယ်လွန်သွားသောသူမ၏မွေးစားဖခင်ဦးစောမိုးအကြောင်းပင်ဖြစ်သည်၊သူမ၏ဦးစောမိုးကိုချစ်လည်းချစ်သည်။မုန်းလည်းမုန်းသည်၊သူသည်သူမ၏အားထားချစ်ခင်ရာဖြစ်သလိုသူမ၏နုနယ်သောဘဝကိုဖျက်ဆီးခဲ့သူတစ်ဦးလည်းဖြစ်သည်၊မွေးစားဖခင်ဟုပြောရသော်လည်းအမှန်တကယ်တော့ဦးစောမိုးသည်သူမ၏ပထွေးပင်ဖြစ်သည်၊သူမ၏ဖခင်ကွယ်လွန်ပြီးနောက်သူမ၏အသက်(၄)နှစ်တွင်မိခင်ဒေါ်ခင်ထားနှင့်ဦးစောမိုးတို့လက်ထပ်လိုက်ကြသည်၊ဒုတိယသတိရမိသူကတော့ကျော်မိုးပင်ဖြစ်သည်၊

သူသည်လည်းဦးစောမိုး၏မွေးစားသားဖြစ်သလိုဦးစောမိုးကအလွန်အားကိုးကာအလိုလိုက်ထားသူလည်းဖြစ်သည်၊ကျော်မိုးသည်သူမ၏ဘဝကိုနင်းချေဖျက်ဆီးခဲ့သောအဓိကတရားခံဟုဆိုနိုင်လေသည်၊ကျော်မိုးသည်သူမထက်နှစ်နှစ်ခန့်ကြီးသည်၊ယခင်ကတော့ကျော်မိုးသည်သူမကိုညီမတစ်ယောက်လိုကြင်နာခဲ့သည်၊ငယ်ငယ်ဟုခေါ်ကာအလိုလိုက်ခဲ့သည်၊သူမကလည်းကျော်မိုးကိုအစ်ကိုရင်းတစ်ယောက်လိုပင်ချစ်ခင်ခဲ့သည်၊

သို့သော်ကျော်မိုးအသက်(၁၆)နှစ်ကျော်လာကာလူပျိုဖြစ်လာသောအခါတွင်မူသူ၏အချိုးပြောင်းလာခဲ့သည်၊သူမကိုကြည့်သောအကြည့်များကမရိုးသားတော့ပေ၊တဏှာကြည့်တွေကြည့်လာကာဖင်ပုတ်ခေါင်းပုတ်။ဟိုကိုင်ဒီကိုင်လုပ်လာသည်။

ခင်ထားငယ်ကလည်းရင်ကလေးတွေ။တင်ကလေးတွေစို့ပြီးအလှကြွယ်စအရွယ်သို့ရောက်နေလေပြီ၊အစကတော့သူမကဘာမျှမသိသော်လည်းမကြာမီကျော်မိုး၏မရိုးသားသောအရိပ်အကဲကိုနားလည်းလာသည်၊ထို့ကြောင့်”ကိုးစားကာရှောင်တိမ်းနေရသည်၊သို့သော်တစ်အိမ်တည်းနေရသောကြောင့်လုံးဝမတွေ့အောင်ရှောင်လို့ကတော့မရချေ၊ကျော်မိုးကလည်းပို၍ဆိုးလာသည်၊သူမရေချိုးတာ။အဝတ်အစားလဲတာတွေကိုချောင်းကြည့်လာသည်၊

ဒါကိုသူမသိသောအခါရှက်လည်းရှက်သည်၊လူကြီးတွေကိုလည်းမတိုင်ရဲပေ၊ထို့ကြောင့်ရေချိုးအဝတ်လဲသည်ကအစအထူးသတိထားနေရရှာသည်၊ကျော်မိုးကရုပ်ဖြောင့်သည်၊စာတော်သည်၊အားကစားလည်းထူးချွန်သည်၊ထို့ကြောင့်သူ့ကိုသဘောကျနေသောမိန်းကလေးများစွာရှိသည်၊ကျော်မိုးရည်းစားများကြောင်းသတင်းတွေကိုလည်းသူမကြားရသည်၊

ထို့အပြင်ဘယ်မိန်းကလေးကိုဘယ်နေရာခေါ်ချိန်းကာဘာတွေလုပ်သည်ဆိုသောသတင်းများကိုလည်းကြားနေရသောကြောင့်သူမသည်ကျော်မိုးကိုတတ်နိုင်သမျှရှောင်နေရလေသည်၊ခင်ထားငယ်သည်ကျန်းမာသန်စွမ်းသောမိန်းကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်၊အရပ်မြင့်မြင့်နှင့်ရုပ်ရည်ချောမောသည်၊အသက်(၁၅)နှစ်ခန့်သို့ရောက်နေသောကြောင့်တင်တွေရင်တွေပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးနှင့်အပျိုပေါက်မလေးဖြစ်နေလေပြီ၊ထိုအချိန်မှာပင်သူမ၏ကံကြမ္မာဆိုးစတင်ခဲ့လေသည်။

ထို့နေ့ကနွေရာသီ၏လေငြိမ်သောနေ့တစ်နေ့ဖြစ်သောကြောင့်အတော်ပူအိုက်လေသည်၊ပူအိုက်သောရာသီဥတုကြောင့်ခင်ထားငယ်သည်အတွင်းခံမပါဘဲအကျÌတစ်ထပ်သာဝတ်ထားခဲ့သည်၊အကျÌကသိပ်မပါးသော်လည်းသူမ၏မို့မောက်နေသောရင်သားများကြောင့်အပေါ်ပိုင်းမှရင်သားများကိုကောင်းစွာတွေ့မြင်နိုင်လေသည်၊

အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲတွင်သူမတစ်ယောက်တည်းစာဖတ်နေစဉ်ကျော်မိုးသည်သူ့သူငယ်ချင်းတစ်စုနှင့်အိမ်ပေါ်သို့တဝုန်းဝုန်းတက်လာလေသည်၊အိမ်တွင်ဦးစောမိုးနှင့်ဒေါ်ခင်ထားတို့လည်းမရှိသည့်အတွက်သူမ၏ရင်ထဲတွင်ထိတ်ကနဲဖြစ်သွားသည်၊ကျော်မိုး၏သူငယ်ချင်းများကလည်းကျော်မိုးလိုပင်သူမကိုမြင်လျှင်မထိတထိနှင့်ညစ်ညမ်းသောစကားများကိုပြောတတ်ကြသောကြောင့်သူတို့ကိုခင်ထားငယ်ကကြည့်၍မရပေ၊ယခုလည်းသူမကိုတွေ့သည်နှင့်ပါးစပ်သရမ်းကြတော့သည်၊

“ဟေ့ကောင်ကျော်မိုးမင်းညီမကတယ်တောင့်တယ်ဖြောင့်ပါလားကွ”“နို့ကြီးတွေကစူပြီးကြွနေတာပဲတောက်”ဖင်ကြီးကလည်းအယ်နေတာပဲကွာ”ခင်ထားငယ်သည်သူတို့၏စကားများကိုပြန်၍မပြောနေပါ၊ထို့ကြောင့်ဧည့်ခန်းမှထကာအိမ်နောက်ဖက်ရှိနွားတင်းကုတ်သို့ထွက်လာခဲ့သည်၊ဦးစောမိုးသည်နွားများကိုလည်းမွေးထားသောကြောင့်အိမ်နောက်ဖက်တွင်နွားတင်းကုတ်ရှိလေသည်၊တံခါးများတပ်ဆင်၍သေချာဆောက်ထားသောကြောင့်အတော်ခိုင်ခန့်သည်၊

ခင်ထားငယ်ကနွားတင်းကုတ်ထဲသို့ဝင်၍အထဲရှိကောက်ရိုးပုံပေါ်သို့တက်၍လှဲအိပ်လိုက်သည်၊သို့သော်မကြာမီပင်ကျော်မိုးနှင့်သူ၏သူငယ်ချင်းများဖြစ်ကြသောအောင်ထွန်း။သောင်းစိန်နှင့်ဘသိန်းတို့နွားတင်းကုတ်ထဲသို့ဝင်လာကြသည်၊သူတို့လူသိုက်ကိုမြင်လိုက်ရသောကြောင့်သူမအိပ်နေရာမှထရပ်လိုက်သည်၊ကျော်မိုးကသူမကိုစူးစိုက်ကြည့်ရင်းပြောလိုက်သည်။

“ငါတိ့ုအငြင်းပွားနေတာကိုအဆုံးအဖြတ်ပေးရအောင်နင့်ဆီကိုလာခဲ့တာပဲငယ်ငယ်”ကိုကိုနော်ငါ့ကိုလာမနှောင့်ယှက်နဲ့နင်တို့ဘာသာအငြင်းပွားတာငါနဲ့ဘာမှမဆိုင်ဘူး”ဟသိပ်ဆိုင်တာပေါ့နင့်မှာစောက်မွှေးတွေပေါက်နေလောက်ပြီလို့ငါနဲ့အောင်ထွန်းကပြောတာကိုသောင်းစိန်နဲ့ဘသိန်းတို့ကလက်မခံကြဘူး ငွေတစ်ရာကြေးလောင်းထားကြတာအဲဒါဘယ်သူမှန်တယ်ဆိုတာကိုမျက်မြင်ဆုံးဖြတ်ရအောင်လာခဲ့တာပ

ဲကဲပြောပါအုံးနင့်မှာစောက်မွှေးတွေပေါက်နေပြီလား ပေါက်ရင်ကောဘယ်လောက်များနေပြီလဲဟင့်အင်းဟင့်အင်းမပြောချင်ပါဘူးဘာလို့ပြောရမှာလဲ”မပြောချင်နေငါတို့မျက်မြင်ဖြစ်အောင်သာနင့်စောက်ဖုတ်ကိုလှန်ပြ”ခင်ထားငယ်မှာမျက်နှာတစ်ခုလုံးထူပူကာဘာပြောရမှန်းမသိဖြစ်နေလေသည်၊ကျော်မိုးတို့ဝိုင်းထားရာမှထွက်ပြေးသောအခါတွင်လည်းမလွတ်ဘဲအောင်ထွန်း၏ဖမ်းချုပ်ခြင်းကိုခံလိုက်ရသည်။

လွှတ်လွှတ် ခွေးကောင်ငါ့ကိုလွှတ်”ခင်ထားငယ်ကအော်ဟစ်ရုန်းကန်သောအခါကျော်မိုးကသူမ၏မျက်နှာကိုလက်ဝါးဖြင့်ဖြတ်ရိုက်လိုက်သည်၊ခင်ထားငယ်မှာထိတ်လန့်တကြားဖြစ်သွားကာအော်ဟစ်ရုန်းကန်နေမှုများလည်းရပ်သွားသည်၊

ကဲငယ်ငယ်ရှည်ရှည်ဝေးဝေးပြောမနေတော့ဘူးနင့်အဝတ်အစားတွေကိုနင့်ဘာသာချွတပြမှာလားငါတို့ကအတင်းဝိုင်းဆွဲချွတ်ပစ်ရမှာလား အေးငါတို့အတင်းဝိုင်းဆွဲချွတ်လို့အဝတ်အစားတွေစုတ်ပြဲကုန်ရင်တော့အဆိုမဆိုနဲ့ ဟေ့ကောင်အောင်ထွန်းလွှတ်ပေးလိုက်စမ်းကွာအောင်ထွန်းကခင်ထားငယ်ကိုဖမ်းချုပ်ထားသောလက်များကိုလွှတ်ပေးလိုက်သည်၊

ခင်ထားငယ်ကမျက်များယိုစီးကျရင်းငိုသံလေးနှင့်တောင်းပန်ပြောဆိုရှာသည်၊ကိုကိုရာငါ့ကိုမစပါနဲ့ဟာငါသွားပါရစေတော့”ငါတု့ကိ နောက်နေကြတာမဟုတ်ဘူးငယ်ငယ်တကယ်ပြောနေတာ။ကဲအဝတ်တွေကိုချွတ်စမ်း”ကျော်မိုးကပြောပြီးသည်နှင့်သူမ၏နို့အုံတစ်ဖက်ကိုလက်ဝါးဖြင့်ဆတ်ကနဲဆုပ်ကိုင်လိုက်ရာခင်ထားငယ်တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ကနဲဖြစ်သွားသည်၊ကျော်မိုးကဆုပ်ကိုင်ရုံသာမကတအားဖျစ်ညှစ်လိုက်သောကြောင့်ခင်ထားငယ်အော်လိုက်မိသည်။

“အားအုအု”ကျော်မိုး၏လက်ဝါးကသူမ၏ပါးစပ်ပေါ်သို့ပိတ်လိုက်သောကြောင့်ခင်ထားငယ်၏အော်သံသည်မပီမသနှင့်ရပ်သွားလေသည်၊ကျော်မိုးကတော့သူမ၏နို့အုံလုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးကိုမညှာမတာဆက်၍ဆုပ်နယ်နေလေသည်၊ခင်ထားငယ်ခမျာကြောက်စိတ်။ရှက်စိတ်နှင့်နာကျင်မှုတို့ကြောင့်တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ရင်နေရှာသည်၊

မျက်ရည်များတတွေတွေကျဆင်းကာပါးစပ်မှမပီမသအသံလေးများထွက်ပေါ်နေလေသည်၊အတွင်းခံဘရာစီယာမရှိဘဲအပေါ်အကျÌတစ်ထပ်တည်းဝတ်ထားသောကြောင့်ရင်သားကိုအတိုင်းသားထိတွေ့နေရသည်၊နို့ကသိပ်မကြီးသော်လည်းတင်းတင်းရင်းရင်းနှင့်ကိုင်လို့ကောင်းလှသည်၊ကျော်မိုးကနို့ကိုဆုပ်နယ်နေသောလက်နှင့်ပါးစပ်ကိုပိတ်ထားသောလက်တို့ကိုဖယ်ကာနောက်သို့ခြေတစ်လှမ်းဆုတ်လိုက်သည်၊ထို့နောက်သူမကိုစူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်လျက်ပြောလိုက်သည်။

ကိုင်းဘယ်လိုလဲငယ်ငယ်ငါတို့ကအဝတ်တွေကိုဆွဲချွတ်ပစ်ရမှာလားနင့်ဘာသာနင်ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ချွတ်ပြမှာလား”စကားသံကခြိမ်းခြောက်မှုအပြည့်ပါသည့်အပြင်ပြောသည့်အတိုင်းတကယ်လုပ်မည်ကိုခင်ထားငယ်သိသည်၊သူမအဖို့ရွေးချယ်စရာလမ်းမရှိတော့ပေ၊

ထို့ကြောင့်ခေါင်းကိုကမန်းကတန်းငြိမ့်ပြကာအကျÌကြယ်သီးကိုစဖြုတ်လိုက်သည်၊ချွတ်ပြပါ့မယ်ကိုကိုတို့သာငါ့ကိုမထိကြပါနဲ့”ကျော်မိုးသည်သူမ၏ရင်ဘတ်ကိုမျက်လုံးများပြူး၍စိုက်ကြည့်နေသည်၊ခင်ထားငယ်သည်မျက်စိကိုစုံမှိတ်၍ကြယ်သီးများကိုဆက်ဖြုတ်နေလေသည်၊ထို့နောက်အကျÌရင်ဘတ်ကိုဆွဲဖွင့်ကာချွတ်ပစ်လိုက်သောအခါဖြူဖွေးဝင်းပနေသောရင်သားများကသဘာဝအတိုင်းထွက်ပေါ်လာလေတော့သည်။

“တောက် နို့တွေကတယ်လှတာပဲလုံးပြီးမို့မောက်နေတာပြ နို့သီးခေါင်းလေးတွေထောင်နေပါလား”အောင်ထွန်း၏မှတ်ချက်ချသံကသူမ၏နားထဲသို့သံရည်ပူများလောင်းချလိုက်သလိုဝင်လာသည်၊ဘာကြောင့်မှန်းတော့မသိ။

သူမ၏နို့သီးခေါင်းလေးများချွန်ကော့ကာထောင်ထနေသည်ကတော့အမှန်ပင်ဖြစ်သည်၊အကျÌကိုချွတ်ချလိုက်သည့်အတွက်သူမ၏ကိုယ်လှုပ်ရှားသွားကာအကာအကွယ်မဲ့နေသောရင်သားဆိုင်များကတသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါသွားသည်၊မိမိ၏ရင်သားဆိုင်များလုံးဝန်းမို့မောက်နေကြောင်းကိုသူမသိသည်၊

ွှကဲ့သို့မို့မို့ဝန်းဝန်း။လုံးလုံးကျစ်ကျစ်။တင်းတင်းရင်းရင်းရှိနေအောင်လည်းလေ့ကျင့်ခန်းမှန်မှန်လုပ်ထားခဲ့သည်၊ယခုတော့ထိုအလှအပတို့သည်ကျော်မိုးတို့အဖို့အရသာခံကြည့်ရှုစရာဖြစ်နေလေပြီ၊“အေးကွ နို့သီးလေးတွေကချွန်ပြီးထောင်တက်နေတာကွဒီနို့သီးလေးတွေကိုစို့ပေးလိုက်ရရင်တော်တော်ကောင်းမှာပဲကွ”သောင်းစိန်ကလည်းသွားရည်တမြားမြားဖြင့်ပြောလိုက်သည်၊

ထိုအခိုက်ကျော်မိုးကခပ်ဆတ်ဆတ်ပြောလိုက်ပြန်သည်၊ကဲကျန်နေသေးတဲ့ထဘီတွေဘာတွေကိုဆက်ချွတ်လေ မြန်မြန်ချွတ်စမ်းငါစိတ်မရှည်တော့ဘူး”ကြောက်စိတ်နှင့်ရှက်စိတ်တို့ကြောင့်တဆတ်ဆတ်တုန်နေရှာသောခင်ထားငယ်သည်ထဘီကိုလည်းဖြေလျှော့ကာချွတ်ချလိုက်ရပြန်သည်၊သူမဝတ်ထားသောထဘီလေးသည်ခြေရင်းသို့ပုံလျက်သားကျသွားလေသည်။

“ကြည့်စမ်းဒီကောင်မလေးကအတွင်းခံဘောင်းဘီတောင်ဝတ်မထားပါလား“အေးသူကသူ့ကိုယ်လုံးကိုပြချင်နေတာကွဒါကြောင့်ဘရာစီယာလည်းမဝတ်။အတွင်းခံလည်းမဝတ်ဘဲအကျÌနဲ့ထဘီတစ်ထပ်တည်းဝတ်ထားတာ့ပေါ့ကွဒါမှသူ့နို့တွေဖင်တွေကိုကောင်းကောင်းမြင်နိုင်မှာပေါ့”ဟာမဟုတ်ပါဘူးအရမ်းအိုက်လို့ပါ”ခင်ထားငယ်ကငြင်းဆန်လိုက်သည်၊သူမကိုယခုလိုမိန်းကလေးမျိုးအဖြစ်အပြောမခံလိုပါ၊

ယခုအခါတွင်သူမ၏ကိုယ်ပေါ်တွင်အဝတ်အစားဟူ၍လုံးဝမရှိတော့ဘဲကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေလေပြီ၊သူမသည်ယောက်ျားလေးများ၏အလည်တွင်ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့်မတ်တပ်ရပ်နေရသောကြောင့်ရှက်စိတ်။ကြောက်စိတ်တို့ကတစ်ကိုယ်လုံးကိုဖုံးလွှမ်းနေလေသည်၊ရင်တထိတ်ထိတ်ခုန်ကာတစ်ကိုယ်လုံးထူပူရှိန်းဖိန်းနေလေသည်၊

သူမသည်ငယ်ရွယ်နုပျိုသလိုသွေးသားလည်းဆူဖြိုးသည်၊သူမကိုယ်တိုင်သတိမမူမိသော်လည်းသူမ၏မိန်းမသဘာဝသွေးသားများကနိုးကြွနေလေပြီ၊ထို့ကြောင့်လည်းနို့သီးခေါင်းတွေထောင်ကာစောက်ဖုတ်ကမို့ဖောင်းလျက်ရှိနေလေသည်၊“အေးသူ့စောက်ဖုတ်မှာစောက်မွှေးတွေခပ်ပါးပါးပေါက်နေပြီမင်းတို့ပြောတာဟုတ်တယ်။ကျော်မိုးမင်းတို့နိုင်တယ်”ဘသိန်း၏စကားသံကိုကြားလိုက်ရသောအခါခင်ထားငယ်သည်မျက်လုံးများကိုမှိတ်ထားရာမှအားယူကာဖွင့်ရင်းပြောလိုက်သည်။

“ကဲကိုကိုနင်တို့ကိစ္စပြတ်ပြီမဟုတ်လားငါအဝတ်တွေပြန်ဝတ်တော့မယ်”ထိုသို့ပြောပြီးနောက်ခင်ထားငယ်သည်ပုံလျက်သားကျနေသောသူမ၏ထဘီကိုကုန်းကောက်လိုက်သည်၊သို့သော်ကျော်မိုးကသူမ၏လက်ကိုဖမ်းဆုတ်လိုက်သည်၊

“နေပါဦးငယ်ငယ်ရနင့်ကိုယ်လုံးကသိပ်လှတော့ငါတို့အားရအောင်ကြည့်ပါရစေဦး”ကျော်မိုး၏စကားကြောင့်ခင်ထားငယ်ခမျာငိုမဲ့မဲ့လေးဖြစ်သွားကာထဘီကိုလည်းကောက်မဝတ်နိုင်တော့ပေ၊“ဟုတ်တယ်ကွသူ့နို့တွေ။ဖင်တွေနဲ့စောက်ဖုတ်တွေကိုကြည့်ရင်းငါလီးတောင်လာပြီ“တောက် ခွေးအမျိုးယုတ်တွေ”ခင်ထားငယ်ကဒေါသနှင့်အောင်ထွန်းနှင့်သောင်းစိန်တို့ကိုဆဲရေးလိုက်သည်၊

ထို့နောက်ထဘီကိုပြန်ကုန်းကောက်မည်ပြုစဉ်ကျော်မိုးကနောက်မှနေ၍ဆတ်ကနဲဖမ်းချုပ်ကာသူ၏ရင်ခွင်ထဲသို့ဆွဲသွင်းလိုက်သည်၊ခင်ထားငယ်၏ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးလေးသည်ကျော်မိုး၏ပွေ့ဖက်မှုအောက်တွင်ကော့ကော့ကလေးဖြစ်သွားရလေသည်၊ကျော်မိုးကသူမ၏ကိုယ်လေးကိုခပ်တင်းတင်းပွေ့ထားရင်းအံကြိတ်ကာပြောလိုက်သည်၊ငါတို့ရဲ့ကိစ္စကမပြတ်သေးဘူးငယ်ငယ် ။

အခုမှစရုံပဲရှိပါသေးတယ်အေးဟုတ်တယ် ။ မင်းမွေးစားညီမကိုကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်အောင်ချွတ်ခိုင်းပြီးမှတော့ဒီအတိုင်းပြန်မလွှတ်ပါနဲ့အပြတ်ကိုင်လိုက်စမ်းပါ”ဘသိန်းကကျော်မိုးကိုေÕမာက်ပင့်ပေးလိုက်သည်၊ကျော်မိုးကခင်ထားငယ်၏ပါးစပ်ကိုသူ၏နှုတ်ခမ်းဖြင့်ဖိကပ်၍စုပ်ယူလိုက်ရာခင်ထားငယ်သည်အလွန်ထိတ်လန့်အံ့သြကာပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားသည်၊ထိုအခါကျော်မိုးကခင်ထားငယ်၏ပါးစပ်ထဲသို့သူ၏လျှာကိုထိုးသွင်းလိုက်သည်၊

မှင်တက်နေရာမှသတိပြန်ဝင်လာသောခင်ထားငယ်သည်ကျော်မိုး၏လျှာကိုကိုက်လိုက်သည်၊ကျော်မိုးကလျှာကိုအလျင်အမြန်ပြန်ထုတ်လိုက်သော်လည်းအနည်းငယ်ကိုက်မိသွားသည်၊ရုတ်တရက်နာကျင်သွားသောကြောင့်ပွေ့ထားသောသူမ၏ကိုယ်ကိုလွှတ်လျက်နောက်သို့ခုန်ဆုတ်လိုက်မိသည်၊

ထို့နောက်ခင်ထားငယ်ကကျော်မိုးကိုကြည့်ရင်းလေသံမာမာနှင့်ပြောလိုက်သည်၊ဖယ်ကိုကိုငါသွားတော့မယ်”ကျော်မိုးကခင်ထားငယ်ကိုလက်ပြန်တစ်ချက်ဖြတ်ရိုက်လိုက်ရာသူမ၏မျက်စိထဲတွင်မီးပွင့်လျက်နောက်သို့ယိုင်သွားလေသည်၊ကျော်မိုးကတစ်ဖန်သူမ၏အရှိုက်ကိုလက်သီးတစ်ချက်ထိုးလိုက်ပြန်သည်၊ခင်ထားငယ်ခမျာဒူးထောက်၍လဲကျသွားကာနှုတ်ခမ်းတွင်သွေးများစို့လာလေသည်၊အသက်ဏ္ဍှူမမှန်တော့ဘဲသတိလစ်လုမတတ်ဖြစ်သွားရရှာသည်၊ထို့နောက်ကျော်မိုးကသူမ၏ဆံပင်များကိုလက်ဖြင့်ဆွဲမလိုက်ရာခင်ထားငယ်ခေါင်းလေးမော့လာလေသည်။

“နင်ကများငါ့ကိုကိုက်လားဘာလားနဲ့သိကြရောပေါ့”ပြောပြောဆိုဆိုဘယ်လက်ဖြင့်သူမ၏ဆံပင်များကိုကိုင်ဆွဲထားရင်းညာလက်ဖြင့်ဘယ်ပြန်ညာပြန်ပါးရိုက်ချလိုက်သည်၊ကျန်သုံးယောက်ကွှသည်ကိုအရသာခံကြည့်ရင်းသောင်းစိန်ကအကြံပေးလိုက်သည်၊

“ဒီကောင်မကိုလီးစုပ်ခိုင်းပါလားကွ”“အေး ကောင်းတယ်။မင်းလီးကိုသူစုပ်ပေးနေတာကိုငါတို့ကြည့်ရင်းဂွင်းတိုက်ကြတာပေါ့”အောင်ထွန်းကလည်းထောက်ခံသည်၊ခင်ထားငယ်ခမျာတော့ထိုစကားများကိုနားထောင်ရင်းကြောက်လန့်နေရှာသည်၊ထို့နောက်ကျော်မိုးကတဟားဟားအော်ရယ်ရင်းပြောလိုက်သည်၊

“အေးကွ။မင်းတို့ပြောတာကောင်းသားပဲ”ကျော်မိုးကသူ၏ဂျင်းဘောင်းဘီဇစ်ကိုညာလက်ဖြင့်အသာဆွဲဖွင့်လိုက်သည်၊ထို့နောက်ခင်ထားငယ်၏လက်ကိုလှမ်းကိုင်ကာသူ၏ပေါင်ကြားထဲသို့ဆွဲယူလျက်ဖုထစ်နေသောနေရာပေါ်သို့တင်ပေးလိုက်သည်၊ဘယ်လက်ကတော့သူမ၏ဆံပင်များကိုမညှာမတာဆုပ်ကိုင်ထားရင်းရက်ရက်စက်စက်စေခိုင်းလိုက်လေသည်၊

ငါ့ဟာကြီးကိုထုတ်လိုက်စမ်း ဘောင်းဘီအပြင်ရောက်အောင်လုပ်ပြီးပွတ်ပေးစမ်းလုပ်လေဟင့်အင်းဟင့်အင်းမလုပ်ပါနဲ့ကိုကိုရယ်ငါ့ကိုအဲဒီလိုမျိုးမလုပ်ခိုင်းပါနဲ့။မကောင်းပါဘူးအဟင့်အဟင့်”ခင်ထားငယ်ကငိုယိုကာတောင်းပန်ရှာသည်၊ကျော်မိုးကတော့သူမ၏ဆံပင်များကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲခါလိုက်ရင်းထပ်ပြောပြန်သည်၊ငါ့လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်လို့ပြောနေတာမကြားဘူးလား ။

ငါ့လီးကနင့်လက်ကလေးနဲ့ဆုပ်ကိုင်တာကိုခံချင်နေတာလုပ်လေ။ဆွဲထုတ်လိုက်စမ်းကျော်မိုးကတော့ကြောက်လန့်တုန်လှုပ်နေရှာသောခင်ထားငယ်ကိုအတင်းအကြပ်ပင်စေခိုင်းနေပြန်သည်၊ခင်ထားငယ်သည်ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နှင့်ပင်ကွဲဟနေသောဘောင်းဘီခွကြားထဲသို့သူမ၏လက်ကိုထိုးထည့်လိုက်သည်၊

သူမ၏လက်ချောင်းထိပ်များသည်ပူနွေးမာတောင်နေသောအချောင်းကြီးကိုထိုးမိပြီးထိုအရာသည်လီးဖြစ်ကြောင်းကိုသူမသိနေသောကြောင့်ခင်ထားငယ်တစ်ကိုယ်လုံးကြက်သီးများထလာလေသည်၊ရှက်စိတ်များဖြစ်ပေါ်နေသကဲ့သို့ရမ္မက်စိတ်ကလည်းထကြွလာသည်ကိုတော့သူမနားမလည်သေးပေ၊ရင်တထိတ်ထိတ်ခုန်ကာကြက်သီးများတဖြန်းဖြန်းထနေသည်ကိုတော့ခံစားနေရလေသည်၊

လုပ်လေငယ်ငယ်ငါ့လီးကြီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီးဆွဲထုတ်လိုက်စမ်းဟိုကောင်တွေကဒါကိုမြင်ချင်နေတာ”ကျော်မိုး၏စေခိုင်းသံကြောင့်ခင်ထားငယ်သည်ကြောက်လန့်စွာရေရွတ်ညည်းတွားရင်းကျော်မိုး၏လီးတန်ကြီးကိုနူးညံ့သောလက်ကလေးများဖြင့်မရဲတရဲကိုင်ကာဘောင်းဘီအပြင်သို့ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

“အေးဒီလိုမှပေါ့ငယ်ငယ်ရကဲလီးကြီးကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ပြီးဆော့ပေးစမ်း”ကျော်မိုးကကျေနပ်အားရစွာပြောလိုက်သည်၊ခင်ထားငယ်သည်ယောကျ်ားတစ်ယောက်၏လီးကိုလက်ဖြင့်ပထမဦးဆုံးအကြိမ်ဆုပ်ကိုင်ဖူးခြင်းဖြစ်သလိုမာန်ထကထောင်မတ်နေသောလီးကြီးကိုလည်းပထမဦးဆုံးအ”ကိမ်တွေ့မြင်ဖူးခြင်းလည်းဖြစ်လေသည်၊

လီးတန်ကြီးကပူနွေးမာတောင်နေကာဆုပ်ကိုင်ထားသောသူမ၏လက်ထဲတွင်ဆတ်ကနဲ။ဆတ်ကနဲလှုပ်ခါနေပြန်သည်၊ကျော်မိုး၏ရမ္မက်ဇောကိုဖော်ပြနေသည့်အလားအကြောပြိုင်းပြိုင်းထလျက်မတ်ထောင်နေသောလီးကြီးကိုခင်ထားငယ်တစ်ယောက်ကြောက်လန့်စွာဖြင့်ငေးကြည့်နေမိလေသည်၊ကြောက်လည်းကြောက်။

ရွံလည်းရွံနေမိသော်လည်းကျော်မိုးကအတင်းစေခိုင်းနေသောကြောင့်ခင်ထားငယ်သည်မရဲတရဲနှင့်ခပ်ဖွဖွလေးကိုင်ထားသောလက်ချောင်းများကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်၊“အေးအဲဒီလိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်မှပေါ့ငယ်ငယ်။

ကဲလက်ကိုလှုပ်ပြီးဆော့ပေးစမ်းပါဦး”ကျော်မိုးကကျေနပ်အားရစွာပြောဆိုလိုက်သည်၊ခင်ထားငယ်ကလက်ထဲတွင်ဆုပ်ကိုင်ထားသောလီး”ကီးကိုအသာအယာလှုပ်ပေးလိုက်သည်၊အောင်ထွန်း။သောင်းစိန်နှင့်ဘသိန်းတို့ကမူမျက်လုံးများပြူးကာသေသေချာချာစိုက်ကြည့်နေကြလေသည်။

“အေးဟုတ်ပြီအဲဒီလိုဆော့ပေးရင်းလီးထိပ်ပိုင်းကိုနင့်လက်မနဲ့အသာပွတ်ပေးစမ်း”ကျော်မိုးကခင်ထားငယ်ကိုဂွင်းတိုက်နည်းကိုလက်တွေ့သင်ပြပေးနေလေသည်၊ခင်ထားငယ်ခမျာကျော်မိုးစေခိုင်းသည့်အတိုင်းလိုက်လုပ်ပေးနေရှာသည်၊လီးထိပ်ပိုင်းကိုလက်မနှင့်အသာပွတ်ပေးလိုက်သည်၊

လီးထိပ်တွင်အရည်ကြည်များစိုနေလေရာထိုအရည်ကြည်များကိုလီးဒစ်ကြီးတစ်ခုလုံးသို့လက်မဖြင့်လိုက်၍သုတ်လိမ်းပေးသလိုဖြစ်သွားသည်၊ကျော်မိုးသည်လည်းအရသာတွေ့သွားကာတဟင်းဟင်းဖြစ်လာလေသည်၊သူ၏နှုတ်ခမ်းများကိုလည်းလျှာဖြင့်သပ်လိုက်သည်၊

မင်းလီးကိုစုပ်ခိုင်းပြီးလျှာနဲ့ကျကျနနလျက်ခိုင်းစမ်းပါကျော်မိုးရ”အောင်ထွန်းကမချင့်မရဲပြောကာဘောင်းဘီဇစ်ကိုဖြုတ်၍သူ၏လီးကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်၊“ကဲ အောင်ထွန်းပြောတာကိုကြားတယ်မဟုတ်လားငယ်ငယ်နင့်ပါးစပ်နဲ့လျှာကိုသုံးပြီးငါ့လီးကိုစုပ်ပေးစမ်းကြားလား”ကျော်မိုးကပြောဆိုစေခိုင်းရင်းခင်ထားငယ်၏ခေါင်းကိုသူ၏ပေါင်ကြားသို့ဆွဲကပ်လိုက်သည်၊

ကျော်မိုး၏ပေါင်ကြားတွင်ခင်ထားငယ်မျက်နှာအပ်မိသောအခါတွင်လီးတန်ကြီးကသူမ၏ပါးပြင်နှင့်ထိနေလေသည်၊ကျော်မိုးကလည်းသူမ၏ဆံပင်ကိုခပ်တင်းတင်းဆွဲကာစိတ်မရှည်တော့ကြောင်းအချက်ပြလိုက်သည်၊ခင်ထားငယ်သည်တုန့်ဆိုင်းမနေရဲတော့ဘဲပါးစပ်ထဲမှလျှာလေးကိုအသာထုတ်ကာလီးတန်လုံးပတ်၏အောက်ခြေကိုစတင်လျက်ပေးလိုက်သည်၊

နီရဲစိုစွတ်နေသောလျှာလေးနှင့်ပူနွေးမာတောင်နေသောလီးတန်ကြီးထိမိလိုက်ချိန်တွင်ကျော်မိုးတစ်ကိုယ်လုံးဆတ်ကနဲဖြစ်သွားသလိုခင်ထားငယ်လည်းရင်ခုန်မြန်လာကာနို့သီးခေါင်းလေးများပိုမိုတင်းမာလာလေသည်၊ကျော်မိုးကသူမ၏ဆံပင်များကိုဆုပ်ကိုင်ကာခေါင်းကိုအပေါ်သို့ဆွဲတင်လိုက်သည်၊လီးတန်ကိုလျှာဖြင့်လျက်ပေးနေရင်းခေါင်းမော့လိုက်သောကြောင့်လီးအရင်းမှအဖျားသို့လျှာဖြင့်လျက်ပေးလိုက်သလိုဖြစ်သွားလေသည်၊

သူမ၏လျှာလေးနှင့်လီးဒစ်တို့ထိမိချိန်တွင်ကျော်မိုးကခေါင်းကိုဆွဲမော့နေသည်ကိုရပ်လိုက်သည်၊ခင်ထားငယ်ကလည်းသူမ၏ပါးစပ်ရှေ့တည့်တည့်တွင်ရှိနေသောလီးဒစ်ကြီးကိုလျှာဖျားလေးဖြင့်လှည့်ပတ်လျက်ပေးလိုက်သည်၊ခင်ထားငယ်ကလီးထိပ်ဖျားကိုလျှာဖြင့်လှည့်ပတ်လျက်ပေးနေသောအရသာကြောင့်ကျော်မိုးအံ”ကိတ်လျက်ညည်းညူလိုက်မိသည်၊

လီးဒစ်ကိုပါးစပ်နဲ့စုပ်စမ်းပြီးတော့သွားနဲ့မနာအောင်ခပ်ဆတ်ဆတ်လေးကိုက်လိုက်”ကျော်မိုးကတော့အကြင်နာလုံးဝမရှိ။သက်ညှာမှုလုံးဝမရှိဘဲသူအရသာခံနိုင်ရေးကိုသာဦးစားပေးကာခင်ထားငယ်ကိုရက်ရက်စက်စက်စေခိုင်းနေလေသည်၊ခင်ထားငယ်ခမျာမျက်ရည်တတွေတွေကျဆင်းကာငိုရှိုက်နေရရှာလေသည်၊

သူမ၏မွေးစားအစ်ကိုကိုယ်တိုင်ကရက်ရက်စက်စက်စေခိုင်းနေမှုကြောင့်ဝမ်းနည်းနေမိလေသည်၊သို့သော်ပေါက်တဲ့နဖူးမထူးတော့ဟူသည့်သဘောမျိုးဖြင့်လီးဒစ်ကိုလျှာနှင့်လျက်နေရာမှပါးစပ်ကိုအသာဟကာနှုတ်ခမ်းပါးလေးများဖြင့်လီးကိုစုပ်ပေးလိုက်သည်၊လီးထိပ်ကိုလည်းသွားဖြင့်မနာမကျင်။မထိတထိလေးကိုက်ပေးလိုက်သည်၊

အတန်ကြာသော်ကျော်မိုးကတဟင်းဟင်းညည်းတွားနေရာမှခင်ထားငယ်၏ပါးစပ်ထဲမှသူ၏လီးကိုဆတ်ကနဲဆွဲထုတ်လိုက်သည်၊လီးစုပ်ပေးနေရမှုပြီးသွားလေပြီဟုခင်ထားငယ်ဝမ်းသာနေခိုက်ကျော်မိုးကပိုမို၍ပက်စက်ညစ်ညမ်းသောအလုပ်ကိုထပ်၍လုပ်ခိုင်းလိုက်ပြန်သည်၊

“ကဲအခုငါ့ဂွေးဥတွေကိုစုပ်ပေးပေတော့ငယ်ငယ်။ငါ့ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုနင့်ပါးစပ်နဲ့ငုံပြီးကောင်းကောင်းစုပ်ပေးစမ်း”ကျော်မိုးသည်ထိုသို့ပြောဆိုပြီးနောက်ခင်ထားငယ်၏ခေါင်းကိုအောက်သို့ဖိချကာသူမ၏ပါးစပ်အားသူ၏ဂွေးဥတည့်တည့်သို့ရောက်သွားစေသည်၊

ခင်ထားငယ်ကဂွေးဥတစ်လုံးကိုပါးစပ်ဖြင့်ငုံလိုက်ချိန်တွင်ကျော်မိုးတစ်ကိုယ်လုံးတွန့်ကနဲဖြစ်သွားသည်ကိုခင်ထားငယ်သိလိုက်သည်၊ခင်ထားငယ်ကပါးစပ်ဖြင့်စုပ်ပေးရုံသာမကလျှာနှင့်လည်းအသာထိုးလျက်ပေးလိုက်သည်၊အဝတ်ကင်းမဲ့နေသောသူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးသည်ရှက်သွေးများလွှမ်းကာပန်းရောင်သန်းနေလေတော့သည်၊

ထိုကဲ့သို့ကျော်မိုးစိတ်တိုင်းကျလုပ်ဆောင်ပေးနေရာမှမျက်လုံးကိုအသာထောင့်ကပ်ကြည့်လိုက်မိရာအောင်ထွန်းတို့သုံးယောက်သည်သူမ၏လုပ်ဆောင်နေမှုများကိုကြည့်ရင်းအားရပါးရဂွင်းတိုက်နေကြသည်ကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်၊ထို့ကြောင့်ခင်ထားငယ်သည်မျက်လုံးကိုမှိတ်ကာပါးစပ်ထဲတွင်ငုံထားသောဂွေးဥကိုအသာစုပ်ပေးလိုက်သည်။

ထိုအခါကျော်မိုးဂွေးဥသည်ခင်ထားငယ်၏ပါးစပ်ထဲတွင်တလိမ့်လိမ့်ဖြစ်နေလေသည်၊ထိုအခါခင်ထားငယ်ကပါးစပ်တွင်းမှဂွေးဥတစ်လုံးကိုထုတ်ပစ်လိုက်ပြီးကျန်တစ်လုံးကိုပါးစပ်ဖြင့်ငုံကာစုပ်ပေးလိုက်ရပြန်သည်၊ထိုကဲ့သို့စိတ်မပါဘဲလီးစုပ်ပေးနေရသောကြောင့်သူမ၏စိတ်သည်အလွန်လှုပ်ရှားနေလေသည်၊

အနိုင်အထက်စေခိုင်းခံရသောအသိသည်သူမ၏ရမ္မက်အာရုံကိုတနည်းတဖုံနိုးကြွလာစေသည်၊ခင်ထားငယ်သည်ဂွေးဥများကိုစုပ်ရင်းလျှာနှင့်လည်းလျက်ပေးနေလေသည်၊ကိုယ်ကိုရှေ့သို့ကိုင်းကာလေးဘက်ထောက်လျက်စုပ်ပေးနေသောကြောင့်သူမ၏တင်ပါးဆုံများကနောက်ဖက်သို့ကားထွက်နေလေသည်၊

နောက်ဖက်တွင်ရှိနေသောအောင်ထွန်းသည်သူမ၏ကားကားအိအိဖင်ဆုံများကိုသာမကဖင်ကြားမှပြူးထွက်နေသောစောက်ဖုတ်မို့မို့ဖောင်းဖောင်းနှင့်စအိုပေါက်လေးကိုပါအတိုင်းသားတွေ့မြင်နေရလေသည်၊ထိုစောက်ပတ်နှင့်စအိုကိုလိုးလိုက်ရလျှင်အရသာရှိလှမည်ဟုလည်းတွေးနေမိလေသည်၊ခင်ထားငယ်သည်မိမိ၏သွေးသားများနိုးကြားလျက်စောက်ဖုတ်တွင်အရည်ကြည်များစိုရွှဲနေသည်ကိုမသိရှာပေ၊

ထိုသို့ကျော်မိုး၏လီးကိုစုပ်ပေးနေခြင်းမှာသူမကိုအတင်းရိုက်နှက်ကန်ကျောက်လျက်မုဒိမ်းကျင့်မည်ကိုစိုးရိမ်သောကြောင့်ဖြစ်လေသည်၊မုဒိမ်းအကျင့်ခံရသည်ထက်လီးစုပ်ပေးရသည်ကတော်သေးသည်ဟုယူဆကာပြုလုပ်ပေးနေခြင်းဖြစ်သည်၊“နောက်တစ်လုံးကိုလည်းစုပ်ပေးဦးလေ”ဟ့ကောင် ကျော်မိုး ။

မင်းညီမကိုလရေထွက်တဲ့အထိစုပ်ခိုင်းပြီးလရေတွေကိုသူ့ပါးစပ်ထဲပန်းထည့်ပေးပြီးမြိုချခိုင်းလိုက်စမ်းပါကွ”အောင်ထွန်းကထိုသို့ပြောလိုက်သောအခါခင်ထားငယ်၏စိတ်ထဲတွင်အောင်ထွန်းကိုပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်ဆဲလိုက်မိသည်၊ပါးစပ်ကတော့ထုတ်မဆဲရဲပေ၊ထို့ပြင်အောင်ထွန်းပြောသလိုမိမိလုပ်ပေးရတော့မည်ကိုလည်းခင်ထားငယ်သိလိုက်သည်၊

သောင်းစိန်ကလည်းထောက်ခံလိုက်သည်၊“အေးဟုတ်တယ်ကွမင်းလီးကိုလည်းစုပ်ခိုင်းစမ်းပါဦး ဂွေးဥကိုချည်းပဲလျက်ခိုင်းမနေနဲ့ကျော်မိုးကခင်ထားငယ်၏ဆံပင်ကိုအသာဆွဲကာသူမ၏ပါးစပ်ထဲမှသူ၏ဂွေးဥကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်၊ထိုအခါခင်ထားငယ်ကမျက်လုံးကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာသူမ၏မျက်နှာရှေ့တွင်တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေသောလီးတန်ကြီးကိုတွေ့လိုက်ရသည်၊

ကိုင်းငယ်ငယ်ရေသူတို့ပြောတဲ့အတိုင်းငါ့လီးထဲကလရေတွေထွက်လာတဲ့အထိစုပ်ပေးပေတော့ကြားလားမိမိပါးစပ်ထဲသို့သုတ်ရည်များပန်းထုတ်သည်အထိလုပ်မည်ကိုသိလိုက်သောအခါခင်ထားငယ်ကြောက်လန့်သွားလေသည်၊ကျော်မိုးကိုလည်းရှိခိုးမတတ်တောင်းပန်လိုက်ရှာသည်။

ကိုကိုရယ်အဲဒီလောက်အထိတော့မလုပ်ပါရစေနဲ့ငါ့ကိုသနားပါဦးဟယ်စကားမများနဲ့ငယ်ငယ်ငါ့ကိုလရေထွက်တဲ့အထိစုပ်ပေးရင်ပေးမစုပ်ပေးရင်နင့်ကိုငါအတင်းတက်လိုးပစ်လိုက်မယ်အဟင့်ဟင့်အဲလိုတော့မလုပ်ပါနဲ့စုပ်ပေးပါ့မယ်အဟင့်အဟင့်ထိုအခါကျော်မိုးကသူမ၏ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်ရင်းသူမ၏ကိုယ်ကိုရှေ့သို့ဆွဲယူလိုက်သည်၊ခင်ထားငယ်ကလည်းခေါင်းကိုရှေ့သို့ကိုင်းကာလီးကိုပါးစပ်ဖြင့်ငုံလိုက်သည်၊လီးဒစ်ကိုငုံမိသောအခါလျှာဖြင့်ထိုးလျက်ပေးလိုက်သည်၊“ဟေ့ကောင်ကျော်မိုး။မင်းညီမပါးစပ်ထဲကိုမင်းလီးကြီးတဖြည်းဖြည်းချင်းတိုးဝင်သွားအောင်သွင်းနော် ။

တစ်ခါတည်းဝင်သွားတာမျိုးကကြည့်ရတာအားမရဘူးကွဟားဟားဟားစိတ်တိုင်းကျဖြစ်စေရမယ်”ကျော်မိုးကပြန်ပြောလိုက်ရင်းလီးထိပ်ပိုင်းကိုငုံမိနေသောလီးတန်ကြီးကိုခင်ထားငယ်၏ပါးစပ်ထဲသို့ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးသွင်းလိုက်သည်၊ခင်ထားငယ်ကလည်းပါးစပ်ကလေးဟကာခေါင်းကိုအလိုက်သင့်မော့ပေးလိုက်သည်၊

စောက်ပတ်ထဲသို့လီးသွင်းသကဲ့သို့လီးကိုပါးစပ်ထဲသို့ထိုးသွင်းခြင်းဖြစ်သည်၊ထို့ကြောင့်ခင်ထားငယ်ကကျော်မိုး၏လီးကိုစုပ်ပေးနေခြင်းမဟုတ်တော့ဘဲကျော်မိုးကခင်ထားငယ်၏ပါးစပ်ကိုလိုးနေသကဲ့သို့ဖြစ်နေလေသည်၊ကျော်မိုး၏လီးသည်(၈)လက်မကျော်ရှည်ကာကျပ်လုံးခန့်တုတ်သည်။

ထို့ကြောင့်လီးကိုအဆုံးထိထိုးသွင်းလိုက်သောအခါလီးထိပ်သည်ခင်ထားငယ်၏အာခေါင်ကိုထောက်မိလေသည်၊ထိုလုပ်ရပ်ကိုအောင်ထွန်းတို့သုံးဦးကအားပါးတရကြည့်နေကြသည်၊ခင်ထားငယ်သည်အလွန်ရှက်ကြောက်နေမိသော်လည်းပါးစပ်ထဲသို့ဝင်လာသည့်လီးကြီးကိုစုပ်ပေးနေရရှာသည်၊

ထိုသို့လီးကိုတဖွဖွစုပ်ပေးနေမှုကြောင့်ကျော်မိုးသည်စိတ်ကိုမထိန်းနိုင်တော့ဘဲခါးကိုတလှုပ်လှုပ်ပြုကာလီးတန်ကိုပါးစပ်ထဲမှဆွဲထုတ်လိုက်။ပြန်ထိုးသွင်းလိုက်ခပ်သွက်သွက်လုပ်လေတော့သည်၊ခင်ထားငယ်သည်လည်းပါးစပ်ထဲတွင်ဝင်ထွက်နေသောလီးတန်ကြီးကိုတပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်စုပ်ပေးနေရာကျော်မိုးတစ်ယောက်အရသာထူးကိုခံစားနေရလေသည်၊အားပါးပါး ။ တယ်ကောင်းပါလားငယ်ငယ်ရ ။ စုပ်စမ်းပါ ။ ငါအရသာကောင်းကောင်းတွေ့အောင်စုပ်ပေးစမ်း ။

ဟင်းဟင်းဟင်း”ကျော်မိုးသည်ပါးစပ်ကလည်းအရသာခံကာပြောလိုက်သေးသည်၊လက်များကလည်းခင်ထားငယ်၏ပုခုံးကိုပို၍တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ကိုင်ကာပါးစပ်ထဲသို့လီးအသွင်းအထုတ်လည်းမြန်လာလေသည်၊ခင်ထားငယ်ကလည်းခပ်ကြမ်းကြမ်းပင်လျက်ပေးစုပ်ပေးနေလေသည်၊အစပိုင်းတွင်သူမသည်အသက်ရှူကြပ်သလိုဖြစ်နေသော်လည်းနောက်ပိုင်းတွင်လီးအဝင်အထွက်နှင့်ဟန်ချက်ညီအောင်အသက်ရှူတတ်လာလေသည်၊

“အေးလျက်စမ်းစုပ်စမ်းအားပါးပါး ကောင်းတယ်ကောင်းတယ်ငါ့လရည်တွေထွက်လာတော့မယ်စုပ်ပေးစမ်းစုပ်ပေးစမ်းအားအီး”ကျော်မိုးသည်လီးအသွင်းအထုတ်အလွန်မြန်လာသကဲ့သို့အလွန်လည်းကြမ်းလာသည်၊လီးကပါးစပ်ထဲသို့အဆုံးထိအောင်တိုးဝင်လာသောအခါခင်ထားငယ်၏ခေါင်းသည်နောက်သို့မော့သွားကာလီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်သောအခါသူမ၏ခေါင်းသည်အရှေ့သို့ငိုက်ဆင်းလာလေသည်။

ပါးစပ်ထဲသို့လီးအဝင်အထွက်သည်မြန်သည်ထက်မြန်လာသလိုကြမ်းသည်ထက်ပိုကြမ်းလာလေသည်၊လည်ချောင်းထဲသို့ရောက်အောင်ထိုးသွင်းလာသည်၊ပါးစပ်ကိုဟပေးထားလျှင်လီးကလည်ချောင်းထဲသို့ပို၍တိုးဝင်သည်ကိုသိသောကြောင့်ခင်ထားငယ်သည်လီးတန်လုံးပတ်ကိုနှုတ်ခမ်းဖြင့်ခပ်တင်းတင်းဖိကပ်ထားလိုက်သည်၊

ထိုအခါလီးအဝင်အထွက်ကအနည်းငယ်သက်သာလေသည်၊ကျော်မိုးအဖို့ကတော့လီးတန်တစ်လျှောက်နှုတ်ခမ်းသားများဖြင့်ပွတ်တိုက်ထိတွေ့နေသောကြောင့်အရသာပိုတွေ့နေလေသည်၊ကျော်မိုးကအံကိုကြိတ်ရင်းပြောလိုက်ပြန်သည်၊စုပ်စမ်းငယ်ငယ် ။ ခပ်ကြမ်းကြမ်းစုပ်ပေးစမ်း ။ နင့်ပါးစပ်ထဲမှာငါ့လရည်တွေပန်းထုတ်ပေးမယ်။

နင့်ပါးစပ်ကိုငါအားကုန်လိုးပြီးလရည်တွေပန်းထည့်လိုက်တော့မယ်အးမင်းညီမပါးစပ်ထဲမှာလရည်တွေပြည့်သွားအောင်ပန်းထုတ်ပေးလိုက်စမ်းကွာ တောက်ခင်သွက်သွက်ဂွင်းတိုက်နေသောအောင်ထွန်းတို့ကအားပေးသည်၊“အေးဟုတ်တယ်။ငါလည်းလရည်ထွက်တော့မယ်”ကျော်မိုးကလည်းခင်ထားငယ်၏ပါးစပ်ထဲသို့အားကုန်ဆောင့်ထိုးသွင်းနေလေသည်၊လီးကအရှိန်ပြင်းစွာ။

ဝင်ထွက်နေရင်းတစ်ခါတစ်ရံအာခေါင်ကိုထောက်မိလေသည်ပါးစပ်ထဲသို့လီးကတိုးဝင်နေသောအရှိန်ကြောင့်ခင်ထားငယ်၏လည်ချောင်းထဲမှအိအိအုအုအသံများပင်ပေါ်ထွက်လာသည်၊နောက်ဆုံးတွင်ကျော်မိုး၏လီးထိပ်မှသုတ်ရည်များတပျစ်ပျစ်ပန်းထွက်လာလေတော့သည်၊ပါးစပ်ထဲတွင်ကျော်မိုး၏သုတ်ရည်များပြည့်လျှံသွားသောကြောင့်ခင်ထားငယ်ခမျာသီးမတတ်ဖြစ်သွားရရှာသည်၊

ထိုကဲ့သို့ကျော်မိုး၏လီးထိပ်မှပူနွေးပျစ်ချွဲသောအရည်များပန်းထွက်လာသည်ကိုခင်ထားငယ်သိလိုက်သည်၊ထိုသုတ်ရည်များပါးစပ်ထဲတွင်ပြည့်သွားသောအခါငံကျိကျိနှင့်ညှီစို့စို့အနံ့ကိုရလိုက်လေသည်၊“မျိုချစမ်းငယ်ငယ်။ငါ့လရေတွေတစ်စက်မှမကျန်စေနဲ့။အကုန်မျိုချလိုက်”ကျော်မိုးကပြောရင်းလီးကိုလည်းခင်ထားငယ်၏လည်ချောင်းထဲရောက်အောင်တစ်အားဖိကပ်ထိုးသွင်းလိုက်သည်၊

ပါးစပ်ထဲတွင်သုတ်ရည်များပြည့်လျှံနေကာလီးကိုအဆုံးထိထိုးသွင်းထားသောကြောင့်ခင်ထားငယ်ခမျာမမျိုချချင်သော်လည်းသုတ်ရည်ပျစ်ချွဲချွဲများကိုကြိတ်မှိတ်ကာမျိုချလိုက်ရရှာသည်၊ထို့အပြင်အောင်ထွန်းတို့သုံးယောက်၏ရေရွတ်မြည်တမ်းသံများကိုလည်းကြားလိုက်ရသည်၊

ထို့နောက်သူမ၏ကျောကုန်း။ပုခုံးနှင့်တင်ပါးပေါ်သို့ပူနွေးသောသုတ်ရည်များပျစ်ကနဲ။ပျစ်ကနဲကျလာသည်ကိုခံစားလိုက်ရသဖြင့်ခင်ထားငယ်တစ်ကိုယ်လုံး။တုန်သွားကာကြက်သီးတဖျန်းဖျန်းထသွားရလေသည်၊ကျော်မိုးကသူ၏လီးကြီးကိုသူမ၏ပါးစပ်ထဲတွင်ပင်ဆက်လက်ထိုးသွင်းကာအရသာခံနေသေးသည်၊

ထိုစဉ်ခင်ထားငယ်သည်သူမ၏စောက်ဖုတ်ထဲမှအရည်ကြည်များစိမ့်ထွက်လျက်ပေါင်တန်တစ်လျှောက်ယိုစီးကျနေသည်ကိုထိတ်လန့်တုန်လှုပ်စွာသိလိုက်ရလေသည်။

Credit : Original Writer