ဟန်ဆောင်ကောင်းတဲ့ ချစ်သူ

 မမချို အခန်းထဲက သနခါးသွေးတဲ့အသံကြားရသဖြင့် ကျနော် အိပ်ယာထဲ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေရာက တိတ်တိတ် ထ၍ကပ်ထရံပေါက်က ချောင်းကြည့်သည်။

အား။ လှလိုက်တဲ့ မမချို။ အသားအ ရေက ဝင်းလဲ့လို့ဝါဝါ ရည် ရွှင် ဆိုတာမျိုး ။သနခါးကို လည်ပင်းက စ လူးသည်။ ထို့နောက် အောက်ကို ဖြည်းဖြည်း လျှောချသည်။နို့ကြီးတွေကို ပွတ်သည်။လူးသည်။

မမရဲ့လက်နုနု လေး အောက်မှာ လိမ့်လှုပ်နေတဲ့နို့အုံကြီးတွေက ဆွဲစို့ချင် စရာ။နို့တွေကို လူးတော့ ထမီက အောက်လျှောကျသွား၏။ ခါးအထိ ပုံကျနေတာမို့နောက်က ဖင်ကြားတွေ အထိ မြင် ရပြန်သည်။

တခြားမိန်းမတွေထက် မမချိုက တင် နည်းနည်းပိုကြီးသည်။ တကယ် လုပ်ဘို့ကောင်းမည်။ကျနော့် ပေါင်ကြားက ထ လာသည်။ အဖျားက အရည်စိမ့်လာ၍ စိမ်းရွှေရွှေ တောင် နံလာသလို။ မမချိုက တော့ သနခါးထဲ အာရုံရ နေသဖြင့် အနံ့ရပုံ မ ပေါ်။

တကယ်က သူနဲ့ကျနော်ထရံခြားနေလို့သာ။လက်တကမ်းမျှမ ဝေး။နာရီဝက်လောက် ချောင်းကြည့်ရတာအရသာရှိလှ၏။စိတ်တွေအမြင့်ဆုံးထသည်။လုပ်ချင် လိုက်တာ မမချိုရယ်။တရက် ချောင်းပြီးပြန်တော့ တခါရင်မောရ။ကျနော်က တောက အေးမြ ရဲ့ယောက်ျား။

မမချိုက အေးမြ ရဲ့မောင် ကျနော့် ယောက်ဖရဲ့မယား။ သူဆို့လင် မယား နေပြည်တော်ကရွာကို ခန အလည်လာတာ။ယောက်ဖက ရွာရောက်တုန်း တလ လောက်နေမယ် ဆိုတော့ ကိုယ့်အိမ်လာတည်းတဲ့ မမကို စိတ်ကြိုက် ချောင်းခွင့်ရသည်။ ဒါပါဘဲ။

ဒါပေမဲ့ မမချို ရဲ့ကိုယ်တုံးလုံး အလှကို မြင် ရပါများတော့ လုပ်ချင် စိတ် ထိမ်းမရ။ကိုယ့်မိန်းမ ပိန်ချူး အေးမြကိုလည်း စိတ်မလာတော့။ဒါပေမဲ့ ကိုယ်နဲ့မတန်တဲ့ မမချိုကို ဘယ်လိုလုပ်လုပ်ခွင့်ရနိုင် မှာလဲဗျာ။

တ နေ့တော့ မမချိုက အေးမြကို မြို့က သူခိုးအ ကြောင်းပြောတော့ အကြံရလာတယ်။တညမှာ သူခိုးတ ယောက်က အိပ်နေတဲ့မိန်းမတ ယောက်အိပ်ယာထဲ ခေါင်းအုံးအောက်ကရွှေ ငွေ အိပ် လာဆွဲယူသတဲ့။မိန်းမက သူ့ယောက်ျားမှတ်လို့ ဘာမှ မ ပြောတော့ ပါသွားတယ်တဲ့။

ဒါကြောင့်မိန်းမ တွေဟာ ည အ မှောင်ထဲအိပ်ယာကို ယောက်ျားလာရင် တခုခု သင်ကေတ ထား လုပ် ခိုင်းတဲ့။ ဒါမှ ယောကျ်ားလား သူခိုးလား ခွဲသိနိုင် မယ်တဲ့။ မမချို က တော့ယောက်ဖကို သူ့ညာခြေမကို အသာလေး ချိုးခိုင်းတယ်တဲ့။ အေးမြကို သင်ပြ နေတာ။

ဖြစ်ချင် ရာဖြစ်အကြံ ကို လက်တွေ့ စမ်းကြည့်မယ်။ဒီည ယောက်ဖ ရွာတောင် ပိုင်းက ဗွီဒီယိုရုံကိုဘောလုံးပွဲသွားကြည့်သည်။ သန်းခေါင်ကျော်မှ ပြန်လာမည်။ကျနော်က အေးမြကိုငါ ဒီည ဖဲဝိုင်းကို သွားကြည့်မလို့ဟေ့။ လို့မမချို ကြားအောင် ပြောခဲ့သည်။ဒါမှ သံသယ မဝင် မှာ ပေါ့။

ရွာပြင် က အရက်ဆိုင်၌ တပိုင်း ချ၏။ ရဲဆေး။တစ်နာရီကျော် ကြာပြီ။ အိမ်ကလူတွေ အိပ်လောက် ပြီ။နောက်တပြားကို ခါးကြားထိုးလျက် ပြန်လာသည်။ကိုယ့်အိမ်ကို သူခိုးလို စည်းကြားတို း ဝင် လိုက်သည်။ မမချို အခန်းနားကပ် ချောင်း၏။ ဘာသံမှမကြား။ အိပ်ပြီ ထင်၏။

အခန်းတခါးကို အသာဆွဲလှပ် ဝင် ။ အသာ ပြန်စေ့ လိုက်သည်။ ခြင်ထောင် ဆီရွေ့ရွေ့သွားပြီး ခြေ ထောက် ကိုစမ်း၏။ညာခြေထောက်တွေ့မှ ညာခြေမကို အ သေအချာစမ်း ပြီး အသာလေးချိုးလိုက်သည်။ဘုရား ဘုရား ။ မသိပါစေနဲ့။

မမချို မအိပ်သေး။အ ပေါ်က လွှမ်းထားတဲ့ စောင် ခွာလိုက်ပုံ ရသည်။ တုံးလုံးချွတ်ထားသော ခန္ဓာကို နွေးနွေးအိအိကို စမ်းမိသည်။ ကြည့်ရတာ ယောက်ဖ ပြန်လာရင် အဆင် သင့် ပြင် ထားတာဖြစ်မည်။ပို ကောင်းတာပေါ့။

မမချို က ဘာသံမှ မထွက်ဘဲ မှောင် ထဲမှာဘဲကျနော့်ကို လှမ်းဆွဲပြီး ပုဆိုးဆွဲချွတ်သည်။ထို့နောက် ပေါင်ကြားကဟာကို သူ့လက်နုနုလေးနဲ့ ရှောရှီးလုပ်ပေး။ ထ လာတော့ သူ့ပစပ်ထဲ ဆွဲသွင်းသည်။အား ကောင်းလိုက်တာ။

အေးမြကိုအစုပ်ခိုင်းဘူးသည်။ ရွံတယ် ဆိုပြီး ခိုင်းမရ ခဲ့။ ခုမှ ထင် တာထက် ကောင်းမှန်းသိ၏။ကျနော့ အလှည့်။ မမချို နို့တွေ အငမ်းမရစို့သည်။ ဆုပ်နယ်သည်။ တကိုယ်လုံး အားရ အောင်ဖက်သည်။ နမ်းသည်။ ဖင်ကြားကြီးကို မဝ နိုင်အောင် ပွတ်သည်။ ဆုပ်ချေသည်။

မမချိုက ကျနော့ကို သူ့ကိုယ်ပေါ် ဆွဲလှဲလိုက်သည်။ ကျနော့ဟာကို သူ့လက်နဲ့ကိုင်ပြီး သူ့ဟာထဲ ဆွဲ သွင်းပေးသည်။ ပြီးတော့ သူက စ လှုပ်ရှားသည်။ကျွမ်းလိုက်တာ။ကောင်းလိုက်တာ။ကျနော် မြန်မြန်မပြီးအောင် အောင့်ထားသည်။မမချိုက နားနားကပ် တိုးတိုးလေးပြောတယ်။

လင် ရယ် သိပ်ကြိုက်တယ်ကွာ။ အားရပါးရညှောင့်စမ်းပါ။ မညှာနဲ့ တဲ့။ကျနော် စိတ်မထိမ်းနိုင်တော့။အသားကုန်ကို လုပ်ပစ်လိုက်သည်။တစ်ချီ့။နှစ်ချီ့။မမချို တော်တော် မောသွားပုံ ရသည်။

ကျနော်လည်း ပြန်လစ်ချိန်တော်ပြီ လို့တွေးမိ၏။ဒါပေမဲ့ စိတ်ကကံပေးတုန်းလုပ်ထားလို့သတိပေးနေ၍တတိယအချီ မမချိုကို လေးဘက်ကုန်းဘို့ဆွဲမသည်။အရမ်း အလိုက်သိတဲ့ မမချိုပင်။ချက်ချင်း ကုန်းပေးသည်။

ကျနော့်ဟာကို သူ့လက်နဲ့ သူ့ဟာထဲ ထည့်ပေးသည်။ကောင်းလိုက်တာ ။တသက်နဲ့တကိုယ် ဒီလောက် တခါမှ ကောင်းအောင် မလုပ်ခဲ့ရ ။ အားရှိအားကုန် နွာလိုက်၏။၃ ချီပြီးတော့ မမက နားနားကပ်ပြောသည်။ဘောလုံးပွဲ တပိုင်းကျန်သေးတယ်မလား။သွားပြန် ကြည့်ချေတော့လေ တဲ့။ကျနော် ပြန်လစ်လာခဲ့သည်။

ပြီးပါပြီ