ဘေးအိမ်ကအန်တီခင်မေ
အားပါးတရ လိုးပွဲနွဲပြီးသွားသော ဦးသာဒင်တို့လင်မယား၏ တယုတယလုပ်နေကြပုံနှင့် အနားယူသည်အထိ ကြည့်ပြီးနောက် ကျေနပ်စွာကြည့်ခဲ့ရသောလိုးပွဲကို ကျောခိုင်းသွားချိန်မတော့ ကျော်ညွန့်ဒူးခေါင်းများ ချောင်သလိုဖြစ်ကာ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး နုံးသွားရခြင်းကလည်း ကျော်ညွန့်အတွက်ထင်ရှားနေမည့် အတွေ့အကြုံပင် ဖြစ်ပေတော့မည်။ တဗွမ်းဗွမ်းနှင့်ရေလောင်းချိုးလိုက် ဆပ်ပြာတိုက်လိုက် ချေးတွန်းလိုက်နှင့် မခင်မေအလုပ်ရွုပ်နေသလို ကျော်ညွန့်မှာလည်း ကုန်းလိုက်ကွလိုက်ဟိုဒီလှည့်လိုက်နှင့် ကိုယ်ဟန်အမျိုးမျိုးဖြစ်နေသောမခင်မေအားကြည့်ရင်း အလုပ်ရွုပ်နေပေသည်။ သူများလင်မယား အချစ်ပလူးကြပုံကို ချောင်းကြည့်ပြီး ဘာမှအနှောင့်အယှက်မရှိမွုကြောင့် ချောင်းကြည့်မွုဝါသနာ ကျော်ညွန့်တွင်ဖြစ်ပေါ်နေသည်။ သူငယ်ချင်းများ ကိုတော့ ထိုအကြောင်းပြန်မပြောဖြစ်။ သူတစ်ဦးတည်းသာ အခွင့်အရေးရလျှင်ရသလို ချောင်းကြည့်တတ်သည်။ အစကဦးသာဒင်တို့လင်မယား၏လိုးပွဲသာ ချောင်းချောင်းကြည့်တတ်သော်လည်း နောက်တော့ သူတိတ်တခိုးသဘောကျနေသည့် မခင်မေရေချိုးသည်ကိုပါ ချောင်းကြည့်ချင်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။ လုံးကြီးပေါက်လှနှင့် တစ်လုံးတစ်ခဲကြီး ဆူဖြိုးလှသည့် မခင်မေ၏တစ်ကိုယ်လုံးကို ရေစိုနေသောလုံချည်အောက်မှန်ကြည့်ပြီး ဘယ်နေရာတွင်ဘယ်လိုရှိသည်၊ သည်နေရာဟိုနေရာတို့တွင် သည်လိုဟိုလိုရှိသည်ဟု ညတိုင်းချောင်းကြည့်၍ သိခဲ့သည်များကို ရေချိုးနေစဉ်စူးစိုက်ကြည့်ပြီး ရမ္မက်လှိုင်းတံပိုးများ ကျော်ညွန့်တွင် တဝုန်းဝုန်းနှင့် ရိုက်ခတ်နေလေတော့သည်။
ရေချိုးခန်းမလုံခြုံမွုကြောင့် ကိုယ်တုံးလုံးရေချိုးလေ့မရှိသော်လည်း မခင်မေရေချိုးနေသည်ကို သူ့အခန်းထဲမှ မှန်ပြောင်းဖြင့်ဆွဲကြည့်ပြီး ကိလေသာအကုသိုလ်စိတ် ပွားများနေရသည်ကို အလုပ်တစ်ခုအဖြစ် ကျော်ညွန့်စွဲနေမိသည်။ ပင်ကိုကပင် အလုံးအထည်ဆူဖြိုးလှသောမခင်မေမှာ ရေစိုပြီး တစ်ကိုယ်လုံးတွင်ရှိသော အချိုင့်အဝှမ်းအမို့အမောက်များ သူ့နေရာနှင့်သူ အသီးသီးထင်ထင်ရှားရှားပေါ်နေပုံမှာ လတ်ဆတ်သော အသားတုံးများကို ကြော်သည့်ညှော်အား မစားရဘဲရွူရှိုက်အရသာခံရသကဲ့သို့ ကိုယ်ပိုင်မိန်းမမဟုတ်၍ စိတ်ထင်သလို လိုးခွင့်မရသော်လည်း ယခုလိုသဘာဝအတိုင်းရှိနေသည့် ကိုယ်ဟန်၏အပြင်ညှော်ကို တဝကြီးရွုစားရွူရှိုက်ရင်း ကိလေသာစိတ်များ ဖြစ်ပေါ်နေသည်မှာ အရသာကောင်းတစ်မျိုးဟု ကျော်ညွန့်သိနေပြီဖြစ်သည်။ မခင်မေတို့ရေချိုးခန်းနှင့် ကျော်ညွန့်အခန်းမှာ ပေသုံးဆယ်ခန့်သာဝေးလေရာ အားကောင်းသော မှန်ပြောင်းဖြင့် အနီးကပ်ဆွဲယူကြည့်ရွုလိုက်သည့်အခါ မှန်ပြောင်းမပါဘဲကြည့်တာတောင် အတော်စိတ်ထစရာဖြစ်နေသည်ကို အကွက်လိုက်အကွင်းလိုက် နီးနီးကပ်ကပ်မြင်တွေ့ နေသည်မို့ ကျော်ညွန့်စိတ်လွုပ်ရှားမည်ဆိုလျှင်လည်း စိတ်လွုပ်ရှားစရာပင် ဖြစ်နေလေသည်။ ပွတ်လိုက်သပ်လိုက် ဟိုဒီလှည့်လိုက်နှင့် ကိုယ်ဟန်အမျိုးမျိုးဖြစ်နေသော မခင်မေ၏တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရမ္မက်ဒီဂရီများ စုဝေးရာဖြစ်နေသည်။ ဆူဖြိုးတောင့်တင်းလှသူမို့ ရေချိုးချိန်တွင်မြင်ရလျှင် မည်သည့်ဖိုသတ္တဝါမဆို စိတ်နှင့်ပစ်မှားချင်စရာဖြစ်သည်။ တစ်လုံးတစ်ခဲကြီးရှိသည့် ကိုယ်လုံးကြီးသည် ဖိုမဓာတ်ကို အလွန်ဆွဲဆောင်နိုင်ပေရာ ညတွင်တမျိုး နေ့တွင်တဖုံမြင်တွေ့နေရသော ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် မခင်မေရေချိုးနေသည်ကိုကြည့်ပြီး ဂွင်းတိုက်မိခဲ့သည့် အကြိမ်မနည်းတော့။
ယခုလည်းခပ်လှမ်းလှမ်းတွင်ထွန်းထားသော လေးပေမီးချောင်း၏အလင်းရောင်နှင့် ပြည့်ကာနီးနေသော လမင်းကြီး၏ အလင်းရောင်တို့ဖြင့် နေ့လည်အတိုင်းမြင်နေရလေရာ နေ့တိုင်းလိုလိုလီးတောင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ဖြေသိမ့်နေရသူ ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် မခင်မေအားလိုးချင်စိတ်များ တိုးပွားသည်ထက် တိုးပွားနေမိသည်။ ဦးသာဒင်နှင့်ရောမခင်မေနှင့်ပါ ခင်မင်နေသူမို့ တိတ်တခိုးမှန်းပြီး လိုးပွဲဆင်နေမွုကို ရှက်ရွံ့သလိုဖြစ်နေသော်လည်း ပင်ကိုယ်ကပင်ကိလေသာစိတ်များ ကြီးထွား ထက်သန်သူတစ်ဦးမို့ အသိစိတ်ကထိန်းသိမ်းသော်လည်း မသိစိတ်က မခင်မေအားပြစ်မှားနေမိသည်။ ကိုယ်တွေ့မိန်းမ အတွေ့အကြုံမရှိသေး၍ တွေ့ကြုံချင်စိတ်များ ပိုမိုဖြစ်နေလေရာ မိန်းမ တစ်ယောက်အားအတင်းရှာပြီး ယူလိုစိတ်များတစ်ခါတစ်ခါပေါ်လာသည်။ မခင်မေတစ်ယောက် ရေစက်များခါပြီး မျက်နှာသုတ်ပုဝါဖြင့်သုတ်ကာ ထဘီလဲနေချိန်တွင် ကျော်ညွန့်၏ မျက်လုံးများ ပိုမိုပြူးကျယ်နေသည်။ ရေစိုပြီးကပ်နေသော လုံချည်အားဖြေချပြီး ခြောက်နေသောထဘီကို မသပ်မယပ်စွပ်ကာလဲနေချိန်တွင် အတွင်းသားဆိုင်များ အမှတ်တမဲ့ပေါ်သွားတတ်သည်ကိုသိသော ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် မလွတ်တမ်းကြည့်နေမိသည်။ သူထင်ထားသည့်အတိုင်းပင်၊ အပေါ်လုံချည် အခြောက်ကလည်း အကုန်လုံးမဖုံးနိုင်သေး အောက်ရေစို လုံချည်ကလည်း ချွတ်၍မပြီးသေးဖြစ်နေသဖြင့် လစ်ဟာသွားသော မခင်မေ၏ပေါင်တံဖွေးဖွေးကြီးများနှင့် ထဘီအခြောက် မစည်းရမီ ရေစိုအဝတ်ကိုလက်ဖြင့်ချွတ်အချ၌ လွတ်နေသာ အထက်ဆင်ကြားမှ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ထင်ထင်ရှားရှားမြင်လိုက်ရလေရာ ခဏခဏမြင်ဖူးနေသည့်ကြားမှ အသက်ရွူမှားသွားရသည်။
ပေါင်ကြားမှတောင်ထွက်နေသော လီးတံကြီးမှာလည်း ခေါင်းငြိမ့်မပြနိုင်တော့ဘဲ တင်းမာသည်ထက်ပိုတင်းမာကာ ပုဆိုးကို ထောက်ပြီးတန်းနေလေသည်။ ခဏမြင်လိုက်ရသမျှကို အငမ်းမရကြည့်ရင်း အမြဲတမ်းဖြစ်နေသည့် မိန်းမလိုးချင်စိတ်များ ပိုမိုသောင်းကျန်းလာမွုကြောင့် လီးတံအပေါ်ရှိဖြဲလို့ ဖုံးလို့ရသောအရေခွံကို အသာအုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်နေမိပြန်သည်။ ဆယ့်လေးငါးမိနစ်မျှ ဂွင်းတိုက်မိပြီးနောက် အလကားသက်သက်သုတ်မထွက်စေဘဲ မိန်းမလိုးပြီးမှထွက်တာမျိုးဖြစ်စေရန် ကျော်ညွန့်အကြံထုတ်မိသည်။ ထိုအခါမတွေ့ရသည်မှာ တစ်ပတ်ခန့်ရှိပြီဖြစ်သည့် ဦးသာဒင်အားသတိပြုမိ၍ မခင်မေအား ညနေကမေးလိုက်မိသည်ကို ပြန်တွေးလိုက်မိသည်။ “နင့်အန်ကယ်ခရီးထွက်သွားတယ်လေ ကျော်ညွန့်ရဲ့ ညဆိုငါ့မှာတစ်ယောက်တည်း ပျင်းခြောက်ခြောက်ကြီးနဲ့ဟင်း ဟင်း“ ဟု ပြန်ပြောခဲ့ပုံကို သတိရနေမိပြန်သည်။ ပင်ကိုယ်ကလည်း တဏှာခပ်ကြီးကြီး ဦးသာဒင်လိုးသမျှကို အလိုက်သင့် ပြန်ဆက်ဆံတတ်သည့် မခင်မေအားစိတ်ကူးနှင့် မှန်းမှန်းလိုးနေမိရာမှ ပြေးကာသွားပြီး တူနှစ်ကိုယ်မခံစားဖူးသေးသော ကာမရအသာကိုရယူခံစားရန် ကျော်ညွန့်စိတ်ကူးလိုက်မိသည်။ မိန်းမ မလိုးရဘဲ ကိုယ့်လက်နှင့်ကိုယ်ဂွင်းတိုက်ပြီး သုတ်ထုတ်နေရမှုကို ရပ်ကာ တကယ့်မိန်းမတစ်ဦးအား ခပ်ရဲရဲပူးကပ်ကြံစည်လျှင် သူကြုံချင်နေသည့် အလိုးအတွေ့အကြုံကိုရလိမ့်မည်ဟု တွေးရင်းက မခင်မေလို ခပ်ထထမိန်းမတစ်ဦးမှာ လင်နှင့်တစ်ပတ်လောက်ကင်းကွာနေမှုကြောင့် ကာမအရသာကို တောင့်တနေလိမ့်မည်ဟု ခန့်မှန်းတွေးနေမိသည်။
အခြေအနေကို ကိုယ့်ဘက်ကိုယ်ဆွဲပြီး ခပ်ရဲရဲတွေးရင်း ချီတုံချတုံဖြစ်နေသော ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် သူ့အိပ်ယာဘေး စားပွဲပေါ်၌ ၈-လက်မအသွားရှိသော ဓားမြှောင်တစ်ချောင်းကို တွေ့လိုက်ရာမှ စိတ်ကူးတစ်ခုသူ့ခေါင်းထဲတွင် ထင်းကနဲဖြစ်ပေါ်သွားရသည်။ ထိုဓားမြှောင်ကိုယူပြီး အိမ်ပေါ်ကခပ်သုတ်သုတ် ဆင်းခဲ့လေတော့သည်။ “ဒေါက်ဒေါက်“ “ဘယ်သူလဲ“ “ကျွန်တော်ပါ မခင်မေနဲ့ခဏလောက် စကားပြောချင်လို့“ စိတ်ကူးတစ်ခုကို အကောင်အထည်ဖော်ရန် ရဲစိတ်အားကိုးပြီး ထွက်လာသောကျော်ညွန့်က မခင်မေတို့အိမ်တံခါးကို အသာခေါက်ရင်းပြန်ပြောလိုက်သည်။ ကျွီကနဲမြည်သွားပြီး ပိတ်ထားသောတံခါးပွင့်သွားသည်။ “လာလေကျော်ညွန့် ထူးထူးဆန်းဆန်း ဘာများပြောစရာရှိနေလို့လဲ ကဲဝင်တော့လေ“ သူ့အား တံခါးဖွင့်ပေးရင်း အနီးကပ်ပြောဆိုနေသော မခင်မေကိုမြင်နေရသော ကျော်ညွန့်၏တစ်ကိုယ်လုံး ရာဂသွေးများဖြုန်းကနဲ ဆူဝေတက်သွားရသည်။ ရေချိုးပြီးသနပ်ခါးလိမ်းစလေးသာရှိသော မခင်မေ၏ကိုယ်ပေါ်တွင် ရင်လျားထားသော ထဘီတစ်ထည်မှလွဲပြီး ဘာမှရှိမနေပေ။ ထို့ကြောင့် ဝင်းဝါပြည့်တင်းသောအသားများနှင့် စည်းနှောင်ဖုံးလွမ်းထားသော လုံချည်အောက်မှ ထင်ရှားနေကြသည့် အသားဆိုင်များကိုမြင်နေရသည်။ ထို့အပြင် မခြောက်တခြောက်ကလေးဖြစ်နေသော လိမ်းပြီးစသနပ်ခါးနံ့လေးများက ကျော်ညွန့်နှာခေါင်းထဲသို့ ခပ်မွေးမွေးတိုးဝင်နေပြီး ဖြစ်ရာ စောစောကပြန်ပျော့သွားသောလိင်တံကြီးမှာ သိသိသာသာပင် ပုဆိုးအတွင်းဝယ် ထောင်ထလာလေတော့သည်။ မုန်ယိုနေပြီဖြစ်သော ရာဂစိတ်ကိုထိန်းရင်း အိမ်ထဲဝင်လိုက်သည်။
ထို့နောက်တံခါး ပြန်ပိတ်လိုက်သည့် မခင်မေ၏နောက်မှ နေကာ မခင်မေ၏နောက်ပိုင်းအလှအား ခပ်ရဲရဲစူးစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ တဟုန်ထိုးကြွနေသော ရမ္မက်စိတ်များ ကျော်ညွန့်တွင်ပိုမိုဖြစ်ပေါ်နေလေပြီ။ “ဟဲ့အိုနင်ဘာဖြစ်လို့ ငါ့ကိုဒီလောက်ကြည့်နေရတာလဲ“ ရုတ်တရက် နောက်ပြန်လှည့်လိုက်သော မခင်မေမှာ သူမ၏ ကိုယ်လုံးကြီးအား အငမ်းမရစူးစိုက်ကြည့်နေသော ကျော်ညွန့်ကြောင့် လန့်သွားရသည်။ ထို့အပြင်ပုဆိုးအတွင်းမှ ထိုးထိုးထောင်ထောင်ဖြစ်နေသာအရာမှာ သိသာထင်ရှားနေလေရာ ထိုအရာဘာမှန်း သိနေသူမခင်မေအတွက် အံ့သြထိတ်လန့်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်သွားရသည်။ “ကျကျနော်မနေနိုင်တော့ဘူး မခင်မေ မခင်မေကိုချစ်ချင်လို့“ သေမထူးနေမထူးဟု ဆုံးဖြတ်ထားသော သူတို့ပုံစံအတိုင်း စိတ်ကိုဒုံးဒုံးချခဲ့ပြီဖြစ်သော ကျော်ညွန့်က သူယူလာသောဓားမြှောင်ကို ခါးနောက်မှအသာဆွဲယူလိုက်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ “ဟဲ့ကျော်ညွန့် နင်ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ ငါ့မှာလင်နဲ့လေသွားသွား“ “မသွားဘူးဗျာ ကျနော် မခင်မေကို ချစ်ချင်နေတာကြာပြီ ဘယ်လိုမှစိတ်ထိန်းလို့မရဘူး ဒီအတိုင်းလဲမနေနိုင်ဘူး အဲဒါကြောင့်ထွက်လာတာ ကဲရော့ဒီမှာ ဓား မခင်မေသဘောမတူရင် အဆုံးသာထိုးသတ်လိုက် ကျနော် သေသွားမှအေးမယ် မသေသေးရင်တော့ မခင်မေကိုချစ်ရမှာပဲ“ ခပ်ရဲရဲပင်ပြန်ပြောရင်း ပုဆိုးအတွင်းမှ ထောင်ထနေသောလီးတံကြီးကို ပုဆိုးအုပ်နေသည့်ကြားမှ ပိုကော့ပြလိုက်ရာ မခင်မေ လန့်သွားရသည်။ အနားသို့တိုးလာပြီး သူ့လက်ကိုဆွဲကာ ဓားအိမ်နှင့် ဓားကိုအတင်းလာထည့်နေလေရာ မခင်မေမှာ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိဖြစ်နေလေတော့သည်။
“ဟဲ့အိုကျော်ညွန့် မဟုတ်တာတွေအိုမလုပ်ပါနဲ့“ ဓားအိမ်ကို လက်ထဲ ထည့်ပြီးလျှင်ပြီးချင်း သူမ၏ကိုယ်လုံးကြီးအား အတင်းဆွဲဖက်ကာ လွတ်နေသာပုခုံးသားများကို ငုံ့နမ်းနေသော ကျော်ညွန့်ကိုပြန်တွန်းရင်း ပြောနေသောမခင်မေမှာ ကျော်ညွန့် ရင်ခွင်ထဲတွင် မလူးသာမလွန့်သာအောင် အမိခံနေရပေပြီ။ “ကဲဗျာဓားနဲ့ထိုးလေဗျာ ကျနော်တော့မနေနိုင်တော့ဘူး မထိုးရင်တော့ချစ်မှာပဲ“ ကျော်ညွန့်က အတင်းဖက်အတင်းပြောနှင့် မခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးကြီးကိုဆွဲကာ အခန်းထဲသို့တွန်းပြီးဝင်သွားသည်။ အခန်းထဲရောက်လျှင် တွန့်လိမ်ရုန်းကန်နေသော မခင်မေ၏နွုတ်ခမ်းနှစ်လွာကို မစုပ်တတ်စုပ်တတ်နှင့် အတင်းဖိစုပ်ယူလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့်ကျော်ညွန့်အား ပြန်တွန်းနေသော မခင်မေ၏လက်များမှာ တွန်းနေရာမှပျော့သွားကြပြီး ပြန်ဖက်မိသလို ဖြစ်သွားကြလေသည်။ ရာဂစိတ်များတက်ကြွထက်သန် နေသောကျော်ညွန့်မှာ အင်အားများခါတိုင်းထက် ပြည့်ဖြိုးနေသလို အမှတ်တမဲ့အဖက်ခံရပြီး ကြမ်းရမ်းနေသော ကျော်ညွန့်ကြောင့် မိန်းမသားဖြစ်သော မခင်မေတစ်ယောက် ရုန်းအားများ ကျသွားပြီး ကျော်ညွန့်ဆွဲခေါ်ရာပါသွားရသည်မှာ မသိစိတ်က ကျော်ညွန့်အား လက်ခံနေပြီဆိုခြင်းကို မခင်မေမသိပါချေ။ ကုတင်နားရောက်လျှင် မွေ့ယာပေါ်သို့အတင်းတွန်းလှဲပြီး အပေါ်မှ ဖိထပ်ရင်း နှုတ်ခမ်းကိုအငမ်းမရစုပ်ယူနေမှုကြောင့် စောစောက ဆုပ်ကိုင်ထားမိသောဓားအိမ်မှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ဒေါက်ကနဲ ကျသွားလေသည်။ အကယ်၍ထိုဓားကို မခင်မေတစ်ယောက် အသေအချာထုတ်ကြည့်ပါက သံမဏိဓားကိုတုပြီး တူအောင် လုပ်ထားသော ရော်ဘာဓားတစ်ချောင်းသာ ဖြစ်ကြောင်းသိသွားလိမ့်မည်။
ကလေးကစားရန် လူကို ခြိမ်းခြောက်ရန် အပျော်သက်သက် လုပ်ရောင်းလေ့ရှိသော ရော်ဘာဓားဖြင့် ကျော်ညွန့် တစ်ယောက် သူမအား လိမ်ညာပြီး ကာမကို အရယူရန် ကြိုးစားနေပြီ ဖြစ်ကြောင်း မခင်မေ မသိတော့ပေ။ မစုပ်တတ် စုပ်တတ်နှင့် နိုင်ငံခြား ဗွီဒီယိုကားထဲမှ မြင်ဖူးသည့်အတိုင်း နွုတ်ခမ်းချင်း ဖိစုပ်နေသော်လည်း ထိထိရောက်ရောက် စုပ်မိခြင်း အားပါခြင်းနှင့် မတူသော ဓာတ်များက ဆွဲဆောင်ခြင်းများကြောင့် မခင်မေမှာ ဘယ်လိုမှ မငြင်းနိုင်၊ မရုန်းနိုင် ဖြစ်ကာ အငမ်းမရ နွုတ်ခမ်းချင်း ဖိစုပ်နေသော ကျော်ညွန့်၏ ကျောပြင်ကြီးအား အတင်း ပြန်ဖက်ထားမိ လေတော့သည်။ ကြားဖူး မြင်ဖူးသော အသိဖြင့် နွုတ်ခမ်းစုပ်ရင်း မခင်မေ၏ ထဘီပေါ်မှ မောက်ကြွား ထကြွနေကြသော နို့အုံအိမ်ကြီးများကို အငမ်းမရပင် ကြမ်းတမ်းစွာ ဆုပ်နယ်နေလေရာ မခင်မေ တစ်ယောက် နာကျင်မွုပင် ခံစားနေရသည်။ အတင်းဖက် အတင်းနမ်းနှင့် ကြမ်းချင်တိုင်း ကြမ်းနေသော ကျော်ညွန့်က မခင်မေ၏ ရင်လျားထားသော ထဘီအား အသာဆွဲဖြေကာ အဖုံးအလွမ်း မရှိတော့သော နို့အုံကြီးကို ပါးစပ်ထဲ ငုံသွင်းပြီး အတင်း စုပ်ယူလိုက်သည်။ “အိုး …. အိုး … အိုး … ကျော်ညွန့် ဖြည်းဖြည်းဟ … ဖြည်းဖြည်းဟ …. အိုး“ ပြန်လည် ငြင်းဆန်မွု မရှိတော့ဘဲ မခင်မေမှာလည်း မုန်ယိုနေသော ကျော်ညွန့်အား နည်းပေးလမ်းပြပင် ပြန်လုပ်ပြီး ထိန်းပေးနေမိလေသည်။ မကျွမ်းကျင်သေးသော ကျော်ညွန့်၏ ကြမ်းတမ်းမွုက သူမအား ကာမစိတ်ကို ညင်ညင်သာသာ တဖြည်းဖြည်း တက်လေ့ရှိမှုမျိုးမှ တဟုန်ထိုး တက်သလို ဖြစ်နေရသည်။ ခါးအထိ ပြေကျနေသော ထဘီကြောင့် မခင်မေ၏ ရင်ဘတ် အထက်ဘက်ရှိ နို့အုံကြီး နှစ်လုံးမှာ အားရစရာ ကောင်းလောက်အောင် ကြီးထွားမို့မောက် ခုံးထနေလေသည်။
ကျော်ညွန့် တစ်ယောက် နို့အုံတစ်လုံးကို လက်တစ်ဖက်စီဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပါးစပ်က တစ်လှည့်စီ စို့လိုက် စုပ်လိုက်၊ လျှာဖြင့် ကလိလိုက်နှင့် လုပ်ပေးနေမိသည်။ ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုးနှင့် အလှတိုးနေသူ မခင်မေ၏ ကိုယ်သင်းနံ့တွင် သနပ်ခါးနံ့လေးပါ ရောစွက် နေမွုက ကျော်ညွန့်အတွက် နမ်း၍ ရှိုက်၍ မဝအောင် ဖြစ်နေရသလို အိစက်နေသော အသားဆိုင်များအား ဆုပ်ကိုင်ပွတ်သပ် စုပ်ရက်နေရမွုကလည်း အခေါက်နှင့် အဆီညီနေသော ဝက်သားတုံးကြီးအား တဝကြီး စားနေသူကဲ့သို့ ဖြစ်နေလေသည်။ နို့အုံကြီး နှစ်လုံးကို လက်နှင့် ဆုပ်ကိုင် ဆွဲချေရင်း ပါးစပ်ဖြင် တစ်လှည့်စီ ကုန်းကုန်းစုပ်နေရာမှ ဘိုက်သားပြင်ပေါ် သူ၏ မျက်နှာကို ကျော်ညွန့် တင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ခါးတွင် ရှိနေသေးသော ထဘီစလေးအား တင်ပါးဆုံအောက်မှ အသာ ဆွဲချွတ်ယူနေရင်းက ဘိုက်သားပြင် ပြန့်ပြန့်ကြီးကို လျှာဖြင့် လိုက်ရက်ပေးနေမိပြန်သည်။ ဒူးဆစ်လောက်အထိ ကျွတ်နေပြီဖြစ်သော ထဘီကြောင့် ပေါင်ကြီးနှစ်လုံး အပါအဝင် ပြည့်ဖြိုးတောင့်တင်းသော မခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးကြီးအား အနီးကပ် မြင်နေရပြီဖြစ်သော ကျော်ညွန့်မှာ မလုပ်တတ် လုပ်တတ်နှင့် အလုပ်ရွုပ်နေလေသည်။ချက်ကလေးကို လျှာဖြင့် ထိုးကလိနေရာမှ ဆီးခုံပေါ် မျက်နှာရောက်လာကာ မထူမပါးလေး ပေါက်နေသော စောက်မွေးများကို အသာကျော်ပြီး အမြှောင်းလိုက် ခုံးထဖောင်းကြွနေသော စောက်ပတ်အုံကြီးကို အနီးကပ် ကြည့်လိုက်သည်။ မိန်းမစောက်ပတ်အား ဗွီဒီယိုထဲနှင့် မခင်မေအား ချောင်းကြည့်ဖူး၍ အဝေးမှသာ မြင်ဖူး နေသူ ကျော်ညွန့်မှာ ကြီးမား ဖြောင့်တန်းလှသော ပေါင်တံဖြူဖြူကြီး နှစ်ချောင်းအရင်းတွင် ကပ်လျက် ထင်ထင်ရှားရှား ခုံးထနေသော လက်ဝါးတစ်အုပ်စာမျှ ရှိသည့် မခင်မေ၏ စောက်ပတ်ကြီးအား ရင်တုန်ပန်းတုန်နှင့်ပင် အသေအချာ စိုက်ကြည့်နေမိသည်။
စောစောက ရေချိုးထားသော်လည်း တစ်ခါမှ မတို့မထိဖူး၍ ဗြုန်းကနဲ တို့ထိရမှာ ကျော်ညွန့် ရွံ့နေမိသည်။ သို့သော်လည်း မခင်မေ၏ စောက်ပတ်အုံကြီးမှာ စောက်မွေးများ မရှိဘဲ ဆီးခုံတွင်သာ အမွေးရှိခြင်းကြောင့် အနီးကပ် ထင်ထင်ရှားရှား မြင်နေရလေရာ ပြဲအာနေသော အကွဲကြောင်းကိုလည်းကောင်း၊ အကွဲကြောင်းဘေးရှိ လက်နှစ်လုံးသာသာခန့် ခုံးထပြီး အမြှောင်းဖြစ်နေသော စောက်ပတ်နှစ်ခမ်းသား နှစ်ခုကိုလည်းကောင်း၊ အကွဲကြောင်းပေါ်ရှိ ခပ်မို့မို့ဆီးခုံပြင်ကိုလည်းကောင်း၊ နောက်ဘက်သို့ ကျကျသွားသဖြင့် ဖင်နှင့် ပေါင်တံကြီး နှစ်ခုကြားတွင် အသားတုံးကလေး နှစ်ခု ကပ်ထားသလိုဖြစ်နေလေသည်။ ကျော်ညွန့်သည် မခင်မေ၏ တင်ပါးအုံကြီး နှစ်လုံးအောက်ကို သူ့လက် ထိုးသွင်းလိုက်ကာ ဆုပ်နယ် ပွတ်သပ်ပေးရင်း စောက်ပတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးအား ကြည့်နေရာမှ ဗွီဒီယိုထဲနှင့် ဦးသာဒင် လုပ်သလို လျှာဖြင့်ယက်ပေးရ ကောင်းမလားဟု စဉ်းစားလိုက်မိသည်။ မလုပ်ဖူးသေးသဖြင့် ရွံသလိုလည်း ဖြစ်နေသည်။ နောက်တော့ စိတ်များ ထကြွနေသဖြင့် ဘာမှ မစဉ်းစားဘဲ နှာခေါင်း ဖိတင်ပြီး နမ်းလိုက်မိသည်။ “အိုး …. ဟဲ့ …. ကျော်ညွန့်ရယ်“ မခင်မေ၏ အသံကို ဂရုမစိုက်နိုင်ဘဲ အနံ့တစ်မျိုး သင်းနေသော စောက်ပတ်အုံ ဖောင်းဖောင်းကြီးအား အတင်း နမ်းရွုံ့နေရာမှ ရွံစရာ မဟုတ်မှန်း သိသွားကာ နှာခေါင်းအစား လျှာပြားကြီးနှင့် ပင့်ပြီး ယက်ပေးလိုက်လေသည်။ “အိုး …. အိုး …. အိုး …. ကျွတ် ကျွတ်“ ဗွီဒီယိုကားပေါင်းများစွာထဲမှ အနီးကပ် ရိုက်ပြထားသော စောက်ပတ်ယက်နေမှု များကို ယခု လက်တွေ့ စတင်စမ်းလုပ်နေပြီ ဖြစ်သည်။
ကျော်ညွန့်မှာ စောက်ပတ်အုံကြီး၏ နူးညံ့မှု၊ နွုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်ခု၏ ထူအမ်းအမ်းဖြစ်နေမှု၊ ဟပြဲနေသော အကွဲကြောင်းနှင့် ထိပ်နားရှိ စောက်စေ့အသားပို ကလေးများ၏ ကိုက်ခဲချင်စရာ ကောင်းမွုများကြောင့် ရွံရှာစိတ် လုံးဝမရှိတော့ဘဲ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ပင် ယက်ပေးနေမိ လေတော့သည်။ “အား … အိုး … ကျော်ညွန့် …. အိုး … အား အား“ ကျော်ညွန့်၏ စောက်ပတ်ယက်ပေးမွုက အလွန် ထိရောက်ပြင်းထန်လှပေရာ အယက်ခံနေရသူ မခင်မေ၏ နွုတ်ဖျားမှ ညည်းသံစုံ ထွက်ပေါ်နေပြီး ပေါင်တံ ဖြိုးဖြိုးကြီးများကို လွုပ်ယမ်းလိုက်၊ ဖင်ဆုံအိအိကြီးများကို ပင့်လိုက်၊ ခါးနွဲ့နွဲ့လေး ဖယ်ယမ်းလိုက်နှင့် အရူးအမူး ဖြစ်နေလေသည်။ စောက်ပတ်အုံကြီးကို အထက်အောက် ပင့်ယက်လိုက်၊ အကွဲကြောင်းထဲ လျှာထိုးသွင်း ကလိလိုက်၊ စောက်စေ့ချွန်ချွန် မာတာတာလေးကို နွုတ်ခမ်းနှင့် ဖိပြီး ပွတ်ချေလိုက် လုပ်ရင်း ကျော်ညွန့်က သူ့လက်ကို မခင်မေ၏ ပေါင်တံလုံးလုံး ကြီးများအား ပွတ်သပ်ပေးမိသည်။ တင်ပါး ဆူထွားထွားကြီး များမှာလည်း မလွတ်၊ ထိုမှ အပေါ်ဘက်တွင် ရှိသော နို့အုံ အိအိကြီးများကို လှမ်းပြီး မမိတမိကိုင်ကာ နို့သီးကလေးများအား လက်ညှိုးနှင့် လက်မကြား ညှပ်ပြီး ပွတ်ချေပေးနေပြန်ရာ မခင်မေ တစ်ယောက် မွေ့ရာပေါ်ဝယ် တလူးလူး တလွန့်လွန့်၊ တအီးအီး တအင့်အင့်နှင့် ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရ ဖြစ်နေလေသည်။ တော်တော်လေး ကြာအောင် ယက်ပေးနေသောကြောင့် စောက်ပတ်အတွင်းမှ စိုရွဲကျလာသော ချွဲပြစ်သည့် အရေများကို ကျော်ညွန့် သတိပြုမိသည်။ တဏှာပိုးများ ထကြွနေမွုကြောင့် မရွံမရှာယက်ပြီး မျိုချမိသည်အထိ ဖြစ်သွားရသည်။
စောက်ပတ်အုံကြီးအား ယက်နေရာမှ ပေါင်တံဖြိုးဖြိုးကြီးပေါ် ပါးစပ်တင်ကာ တရစပ် ယက်ပေးရင်း ဒူးခေါင်းနားရှိ ထမီအား လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ဖြစ်အောင် ဆွဲချွတ်လိုက်လေတော့သည်။ ယခုအခါ မခင်မေ၏ တစ်ကိုယ်လုံး မည်သည့်အဝတ်အစားမှ ဖုံးကွယ်မထားတော့ဘဲ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွားရလေပြီ။ ဘာမှ မရှိတော့သော မခင်မေ၏ ကိုယ်လုံးကြီးအား ဒူးထောက်ကာ အပေါ်မှဆီးကြည့်နေရင်းမှ ကျော်ညွန့်သည် သူ့ခါးတွင်ရှိသော ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်သည်။ ပုဆိုးချွတ်ပြီး အပေါ်ပိုင်းရှိ စွတ်ကျယ်ပါ ချွတ်လိုက်သောအခါ နှစ်ဦးစလုံး ကိုယ်တုံးလုံးနှင့် သဘာဝအတိုင်း ဖြစ်နေကြလေတော့သည်။ ဒူးထောက်ထားရင်းက မခင်မေ၏ ပေါင်တံကြီးနှစ်ချောင်းကို ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက် ဆွဲဖြဲပြီး ကျော်ညွန့်က ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ထိုအခါ ပေါင်တံကြားရှိ လီးတံကြီးမှာ ခေါင်းပင် ငြိမ်မနေဘဲ ရှေ့တိုးတန်းနေပုံမှာ ပက်လက်ကလေး ငေးကြည့်နေရသော မခင်မေအတွက် ရင်ကလေးပင် ဖိုသွားရသည်။ သူမ အလိုးခံနေကျ ဦးသာဒင်၏ လီးကြီးမှာ ကြီးပြီးရှည်သော်လည်း ထိုဒဏ်ကို မနိုင်၍ အမြဲတမ်း ပျော့ခွေခွေနှင့်သာ အလိုးခံနေရသူဖြစ်ရာ ကျော်ညွန့်၏ တင်းတင်းမတ်မတ်နှင့် အားရစရာကောင်းအောင် တောင်နေသော လီးတံကြီးက မခင်မေအား ပိုစိတ်လှုပ်ရှား စေလေသည်။ အသေအချာမြင်ရမှ ကျော်ညွန့်၏ လီးမှာ သူ့လင် ဦးသာဒင်၏ လီးလိုပင် ကြီးလည်းကြီး ရှည်လည်း ရှည်လှကြောင်း သိသွားရသည်။ ကျော်ညွန့်က သာသည်မှာ တောင်နေအောင် မတ်နေခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ပက်လက်ဖြစ်နေသော မခင်မေ၏ ပေါင်ကြားမှ ဒူးထောက်ပြီး ကြည့်နေသူ ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် လိုးရန်အတွက် မခင်မေ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ ဝမ်းလျားထိုး ဖိမှောက်ချလိုက်လေသည်။ ပေါင်ကြားတည့်တည့်ကို လီးထောက်ပြီး နို့အုံပေါ်တွင် လက်တင်ကာ မျက်နှာပေါ် အပ်ထားလိုက်ပြီဖြစ်၍ ကျော်ညွန့်မှာ ကုန်းကုန်းကွကွကြီး ဖြစ်နေလေသည်။ နေရာပြင်နေသော ကျော်ညွန့်အား မခင်မေကလည်း ဝိုင်းကူလုပ် ပေးလိုက်သည်။
သူမ၏ စောက်ပတ်အုံပေါ် ဖိထောက်နေသော လီးတံကြီးအား လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ စောက်ပတ်အဝကို အသာတေ့ပေးလိုက်ရာ အပေါ်မှဖိပြီး လွုပ်ရှားရန်ပြင်နေသော ကျော်ညွန့်တစ်ယောက် စိတ်လွုပ်ရှားမွုများ ပိုများလာပြီး လီးတံကြီးအား ဖိချလိုက် လေတော့သည်။ အိကနဲ တိုးဝင်သွားသော လီးတံကြီးကြောင့် သူမ၏ လက်ကို မခင်မေက လွတ်ပေးလိုက်သည်။ ကျော်ညွန့်မှာတော့ ယခုမှ ပထမဆုံး မိန်းမစောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်ရခြင်းဖြစ်ရာ ဝင်မှန်းသိသည်နှင့် အားစိုက်ပြီး ဖိထိုးသွင်းနေမိသည်။ လီးတံမှာ မခင်မေ၏ စောက်ပတ်အုံထဲသို့ တဝက်လောက်သာ ဝင်နေသော်လည်း ကျော်ညွန့်အတွက်မူ အနေခက်သလို ဖြစ်နေလေသည်။ စောက်ပတ်ထဲ တစ်ခါမှ မဝင်ဖူးသေးသော လီးတံကြီးမှာ ပူပူနွေးနွေး အိအိစက်စက်နှင့် အသားနုများက တစ်ဆို့ဆို့ လုပ်ပေးနေမွုကြောင့် ထူးခြားသလို ဖြစ်နေရသည်။ ဦးသာဒင်က ခဏခဏ လိုးထားသော မခင်မေ စောက်ပတ်ကြီးမှာ သူအတင်းထိုးသွင်းတာကို အဆုံးထိမဝင်ဘဲ ခပ်ကြပ်ကြပ်နှင့် ဖြစ်နေလေရာ ကျော်ညွန့်မှာ အံ့အားသင့်နေမိသည်။ ထပ်ပြီး ကျော်ညွန့် သတိပြုမိသွားသည်ကတော့ သူ့လီးတံကြီး အဆုံးထိလည်း သွင်း၍ မရသေး၊ အပေါ်မှဖိပြီး ဆောင့်သွင်းရချက်ကလည်း လေးငါးချက်မျှသာ ရှိသေးချိန်တွင် သုတ်ထွက်ချင်သလို ဖြစ်နေခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ မခင်မေ၏ ချိုင်းကြားမှ လက်ကို သွင်းပြီး မျက်နှာချင်းထပ်ကာ နွုတ်ခမ်းကို စုပ်ရင်း ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးရမွု မကြာသေးဘဲ ပြီးချင်သလို ဖြစ်နေခြင်းအတွက် ကျော်ညွန့် မကျေနပ်၊ သို့သော် သူ ဘာမှလည်း မလုပ်တတ်။ ထို့ကြောင့် သူ့အား အောက်မှ ခပ်တင်းတင်း ပြန်ဖက်ထားရင်း ပင့်ကော့ပေးနေသော မခင်မေကို ပါးခြင်းအပ်ဖိထားလိုက်ရာမှ တင်ပါးကိုမြှောက်ပြီး ဆက်ဆောင့်လိုက်မိသည်။ “ အား … အား … အား … “ မခင်မေ၏ ညည်းသံမဟုတ်၊ သုတ်များ ပန်းထွက်သွားပြီဖြစ်သော ကျော်ညွန့်၏ ညည်းသံသာ ဖြစ်သည်။ လီးသွင်းပြီး ဆယ်ချက်ခန့်သာ ဆောင့်ရသေးသည် သုတ်ရည်များ ပန်းထွက်သွားပြီမို့ ကျော်ညွန့်မှာ သူ့ကိုယ်သူ အံ့လည်း အံ့သြ၊ မကျေလည်း မကျေနပ်ဖြစ်သွားရသည်။
Comments
Post a Comment